Ο Αλμπέρτ, που ήταν εβραϊκής καταγωγής, γεννήθηκε στην πόλη Ουλμ της Γερμανίας και μεγάλωσε το Μόναχο όπου μετακόμισαν οι γονείς του για επαγγελματικούς λόγους, όταν εκείνος βρισκόταν ακόμα στο πρώτο έτος της ζωής του. Στα 15 του χρόνια σταμάτησε το σχολείο, όπου ήταν οικότροφος και πήγε το Μιλάνο για να συναντήσει την οικογένειά του, που έμενε πλέον εκεί. Ο Αϊνστάιν αν και δεν ήταν καλός μαθητής είχε καταλάβει από νωρίς πως είχε κλίση στα μαθηματικά. Μετά την Ιταλία βρέθηκε στη Ελβετία και συγκεκριμένα στη Ζυρίχη όπου στο Άαροου τελείωσε τις γυμνασιακές σπουδές του.

Το 1896 γράφτηκε στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης για να σπουδάσει εκπαιδευτικός τεχνικής επαγγελματικής σχολής με φυσικομαθηματική κατεύθυνση. Οι καθηγητές του μιλούσαν για ένα ατίθασο παιδί που δεν υπάκουγε στους κανόνες και είχε τον δικό του τρόπο για να λύνει τις ασκήσεις που εκείνοι έδιναν.

Από το 1902 ως το 1909 εργάστηκε στην ελβετική υπηρεσία απονομής διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας στη Βέρνη και εν τω μεταξύ είχε πάρει την ελβετική υπηκοότητα. Το 1905 δημοσίευσε 4 άρθρα στα «επιστημονικά χρονικά της φυσικής». Στο πρώτο από αυτά έδωσε την εξήγηση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου για την οποία του απονεμήθηκε 16 χρόνια αργότερα το βραβείο Νόμπελ το 1921. Στηρίχθηκε στην υπόθεση της κβάντωσης η οποία είχε εισαχθεί μερικά χρόνια νωρίτερα από τον Πλανκ για την ερμηνεία της ακτινοβολίας του μέλανος σώματος. Οι δύο αυτές εργασίες των Πλανκ και Αϊνστάιν αποτέλεσαν την αρχή της κβαντικής θεωρίας. Αργότερα ,ο ίδιος εναντιώθηκε στη θεωρία των κβάντα γιατί δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο Θεός έπαιζε ζάρια όταν έφτιαχνε τον κόσμο. Στο τρίτο από τα άρθρα που δημοσίευσε το 1905 διατύπωσε την ειδική θεωρία της σχετικότητας. Με αυτή την εργασία διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχει απόλυτος χώρος και χρόνος, αλλά όλα εξαρτώνται από τον εκάστοτε παρατηρητή, είναι σχετικά ως προς τη θέση και την κίνησή του. Στο τέταρτο άρθρο του έδειξε ότι αυτή συνάγεται ο διάσημος τύπος Ε = mc2 που δηλώνει την ισοδυναμία μάζας και ενέργειας.

Τα χρόνια που θα ακολουθήσουν η φήμη του εξαπλωνόταν όλο και περισσότερο και θα τραβούσε την προσοχή της επιστημονικής κοινότητας. Το 1911 έγινε καθηγητής στο γερμανικό Πανεπιστήμιο της Πράγας και μετά στο Βερολίνο, όπου παράλληλα με τα διδακτικά καθήκοντα ολοκλήρωσε και τη «Γενική Θεωρία της Σχετικότητας». Η θεωρία αυτή επιβεβαιώθηκε πειραματικά από 'Αγγλους επιστήμονες.

Το 1933, οι ναζί άρχισαν να συκοφαντούν τον 'Αινστάιν ως πράκτορα των Αμερικανών και των Αγγλογάλλων, δείχνοντας έτσι την ενόχλησή τους από το γεγονός ότι ως σημαντικότερος εκπρόσωπος της γερμανικής επιστήμης φαινόταν εκείνη την εποχή ένας Εβραίος. Αποτέλεσμα αυτής της συμπεριφοράς ήταν να αναγκαστεί να αποχωρήσει από τη Γερμανική Ακαδημία Επιστημών, αλλά και την Γερμανία πηγαίνοντας στην Αμερική. Εκεί δίδαξε σε διάφορα πανεπιστήμια. Μάλιστα πείστηκε από συναδέλφους να συμβάλει στον αγώνα για την κατασκευή της βόμβας, με σκοπό να προλάβουν τους ναζί να αποκτήσουν πρώτοι το καταστροφικό όπλο. Το 1940 έγινε Αμερικάνος πολίτης, ενώ εργαζόταν στο Ινστιτούτο Ανωτέρων Σπουδών του Πρίστον. Στη συνέχεια δραστηριοποιήθηκε στις κινητοποιήσεις για αφοπλισμό, αφού είχε καταστεί και η Σοβιετική Ένωση πυρηνική δύναμη και είχε αρχίσει ο «Ψυχρός Πόλεμος».

Ο Αϊνστάιν πέθανε στις 18 Απριλίου του 1955 σε νοσοκομείο του Πρίνστον μετά από βαριά ασθένεια.

ΠΗΓΗ: Sportday

Αφιερώματα Κοινωνία LIFE Διεθνή