Ο θρησκευτικός εξτρεμισμός και ο χουλιγκανισμός του όχλου στο Πακιστάν όχι μόνο αρνήθηκαν τα βασικά δικαιώματα των γυναικών, αλλά οδήγησαν ακόμη και στην απάνθρωπη παρενόχλησή τους που κατά καιρούς προκάλεσε θανάτους. Οι γυναίκες του Πακιστάν έχουν υποστεί δολοφονίες τιμής, κακοποιήσεις και βιασμούς και βασανιστήρια επικαλούμενες τους νόμους περί βλασφημίας. Ακόμη και οι γυναίκες που προσπαθούν να ασκήσουν τα δικαιώματά τους μέσω εκδηλώσεων όπως η «Πορεία Aurat» απειλούνται, παρενοχλούνται, και δέχονται επιθέσεις.

Πρόσφατα, μια γυναίκα στη Λαχόρη είχε μια στενή συνάντηση με τον θάνατο, αφού ένας όχλος ενοχλήθηκε με την αραβική καλλιγραφία στο φόρεμά της νομίζοντας ότι ήταν στίχοι του Κορανίου. Αν μια γυναίκα αξιωματούχος της αστυνομίας δεν ενεργούσε γρήγορα, η γυναίκα θα είχε σκοτωθεί από το μανιασμένο πλήθος των 300 ανδρών. [1] Ο γενναίος αξιωματούχος της αστυνομίας έχει λάβει επαίνους για τη διάσωση της γυναίκας που μπερδεύτηκε με τη βλασφημία. Ο αρχηγός του στρατού του Πακιστάν την αποκάλεσε «ατρόμητη αξιωματικό». [2] Έλαβε επίσης μια βασιλική πρόσκληση από την κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας. [3]

Αυτό ωστόσο μιλάει πολλά για τη φρικτή κατάσταση πολλών Πακιστανών γυναικών και μειονοτήτων, οι οποίες είναι ευάλωτες σε καταχρήσεις που σχετίζονται με βλασφημία. Τόσο ο στρατός όσο και η πολιτική κυβέρνηση του Πακιστάν θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι είναι πάντα ήπιοι απέναντι στους θρησκευτικούς ριζοσπάστες και μάλλον ενθαρρύνουν τη βλασφημία και τις απάνθρωπες τιμωρίες. [4] Ο Πακιστανός πρωθυπουργός Σεχμπάζ Σαρίφ είχε το 2023 καταστήσει αυστηρότερο τον νόμο περί βλασφημίας. [5]

Ο πρώην πρωθυπουργός Imran Khan είχε επίσης υπερασπιστεί τον βάρβαρο νόμο νωρίτερα για πολιτική ευκολία. [6] Νωρίτερα, ο στρατός είχε υπερβεί τον συνταγματικό του ρόλο και πίεσε την κυβέρνηση του Ισλαμαμπάντ να αποδεχτεί τα αιτήματα των σκληροπυρηνικών που διαμαρτύρονταν για αυστηρότερους νόμους περί βλασφημίας. [7] Η Επιτροπή των ΗΠΑ για τη Διεθνή Θρησκευτική Ελευθερία (USCIRF) συνέστησε τον χαρακτηρισμό του Πακιστάν ως «Χώρα ιδιαίτερης ανησυχίας». [8]

Το 2010, μια εργάτρια σε φάρμα ονόματι Asia Bibi κατηγορήθηκε για νόμους περί βλασφημίας, αφού ο γείτονάς της ισχυρίστηκε ότι προσέβαλε τον προφήτη Μωάμεθ κατά τη διάρκεια μιας διαμάχης για την κοινή χρήση νερού. [9] Της επιβλήθηκε θανατική ποινή, η οποία αργότερα ανακλήθηκε από το ανώτατο δικαστήριο της χώρας. Μια άλλη γυναίκα από την κοινότητα Ahmediya συνελήφθη με κατηγορίες για βλασφημία το 2020. [10]

Υπήρξε σάλος για τις αυξανόμενες περιπτώσεις παρενόχλησης και βιασμών, καθώς ακτιβιστές κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι επιβραδύνει την τιμωρία των ενόχων. «Υπάρχει μια επιδημία βιασμού στη χώρα και αυξάνεται», δήλωσε ο δικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα Οσάμα Μάλικ. [11] Το ποσοστό καταδίκης σε περιπτώσεις βιασμών και σεξουαλικών επιθέσεων είναι μικρότερο από 3 τοις εκατό. [12] Μια δημοσκόπηση που διεξήχθη από το Thomson Reuters Foundation έδειξε ότι το Πακιστάν ήταν η έκτη πιο επικίνδυνη χώρα για τις γυναίκες. [13]

Το 2021, μια influencer των μέσων κοινωνικής δικτύωσης παρενοχλήθηκε σεξουαλικά από περίπου 400 άνδρες όταν γύριζε ένα βίντεο TikTok στο μνημείο Minar-e-Pakistan την Ημέρα της Ανεξαρτησίας της χώρας. [14] Η Πακιστανή γερουσιαστής Sherry Rehman είπε ότι η βία κατά των γυναικών είχε επιδεινωθεί στο Πακιστάν. «Οι περισσότερες περιπτώσεις είτε αγνοούνται, είτε θάβονται είτε παραμερίζονται στην πατριαρχική κουλτούρα της φίμωσης του θύματος», είπε.

Πολλές Πακιστανές σκοτώθηκαν για ασήμαντα ζητήματα, όπως η ανάρτηση φωτογραφιών με άσχετους άντρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή οι συζυγικοί καβγάδες. [15] Η Διεθνής Αμνηστία είπε ότι οι δολοφονίες τιμής συνεχίζονται παρά τη νομική προστασία. [16] Το Πακιστάν έχει μακρά ιστορία αγώνα ενάντια στη βία με βάση το φύλο και αισθάνεται ότι η βία κατά των γυναικών έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας, είπε η Δρ Nida Kirmani, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Επιστημών Διοίκησης της Λαχώρης.

Ο Κιρμάνι εξέφρασε ανησυχίες για την απόφαση της κυβέρνησης του Πακιστάν να μπλοκάρει το νομοσχέδιο για την ενδοοικογενειακή βία στέλνοντάς το στο Συμβούλιο Ισλαμικής Ιδεολογίας για επανεξέταση. [17] Οι γυναίκες στο Πακιστάν πραγματοποιούν διαδηλώσεις ζητώντας προστασία των δικαιωμάτων τους και τερματισμό της παρενόχλησής τους. Πραγματοποιούν το Aurat March – Urdu for Women’s March- την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας από το 2018. Ωστόσο, η πορεία συνάντησε εκφοβισμό, απειλές και επιθέσεις από την πατριαρχική κοινωνία και τους θρησκευτικούς εξτρεμιστές. [18]

Ακόμη και η αστυνομική δύναμη χρησιμοποιήθηκε κατά των ειρηνικών γυναικών διαδηλωτών. Εκφράζοντας την αγωνία της, η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Πακιστάν (HRCP) είπε: «Μας ανησυχούν επίσης οι αναφορές ότι θρησκευτικές οργανώσεις προσπάθησαν να εμποδίσουν τις γυναίκες να συμμετάσχουν στην πορεία». [19]   Η Zohra Yousaf, πρώην πρόεδρος του HRCP είπε «Σε μια χώρα όπως το Πακιστάν, όταν οι γυναίκες προσπαθούν να σπάσουν τα εμπόδια, η πατριαρχία στην κοινωνία προσπαθεί να τις σταματήσει χρησιμοποιώντας το βίαιο εργαλείο του βιασμού». [20]

Το σύνταγμα του Πακιστάν έχει παραχωρήσει όλα τα βασικά δικαιώματα στις γυναίκες και μπορούν να υψώσουν τη φωνή τους υπέρ των αιτημάτων τους. Ωστόσο, δεν μπορούν να το κάνουν χάρη στην κυριαρχία των θρησκευτικών εξτρεμιστών και την ανικανότητα της πολιτικής κυβέρνησης, της δικαιοσύνης και του στρατού του Πακιστάν να εξασφαλίσουν βασικά δικαιώματα για τις γυναίκες. «Το γεγονός ότι το νομικό σύστημα του Πακιστάν περιλαμβάνει θανατικές ποινές για βλασφημία λέει πολλά – η χώρα εκτιμά την αυστηρή τήρηση της ακραίας ερμηνείας των ατομικών ελευθεριών», δήλωσε η αρθρογράφος και ερευνήτρια Amana Begum. [21]  

ΠΗΓΗ: Infognomonpolitics.gr

Ανθρώπινα Δικαιώματα Πακιστάν LIFE