Την Κυριακή, η Χεζμπολάχ πραγματοποίησε μια από τις πιο φονικές επιθέσεις της από την έναρξη των μαχών της με το Ισραήλ τον περασμένο Οκτώβριο, σκοτώνοντας τέσσερις Ισραηλινούς στρατιώτες και τραυματίζοντας άλλους 67 σε μία μόνο επίθεση με drone που είχε στόχο την καντίνα μιας στρατιωτικής βάσης στη Binyamina, νότια της Χάιφα.
Σε ανακοίνωσή της, η Χεζμπολάχ είπε ότι εκτόξευσε το απόγευμα της Κυριακής δεκάδες πυραύλους προς διάφορους στόχους στις πόλεις Ναχαρίγια και Άκρα για να καταλάβει τα ισραηλινά συστήματα αεράμυνας ενώ παράλληλα εκτόξευσε «μοίρες μη επανδρωμένων αεροσκαφών, μερικά από τα οποία χρησιμοποιούνται για την πρώτη φορά, προς διάφορες περιοχές στην Άκρα και τη Χάιφα».
Η ομάδα πρόσθεσε ότι τα drones έφτασαν με επιτυχία στον στόχο τους σε ένα στρατόπεδο εκπαίδευσης για την επίλεκτη Ταξιαρχία Golani στη Binyamina.
Η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz ανέφερε ότι μια αρχική έρευνα που διεξήχθη από την ισραηλινή αεροπορία δείχνει ότι «τρία drones εκτοξεύτηκαν το βράδυ της Κυριακής, το ένα καταρρίφθηκε από σκάφος του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού, το δεύτερο από το Iron Dome και επαφή με το τρίτο - το ένα πίσω από την επίθεση — χάθηκε βόρεια της Άκρας».
Η σύγκρουση μεταξύ της Χεζμπολάχ και του Ισραήλ κλιμακώθηκε σε πλήρη πόλεμο στις 23 Σεπτεμβρίου, όταν το τελευταίο ξεκίνησε μια μεγάλης κλίμακας βομβαρδιστική εκστρατεία κατά του νότιου και ανατολικού Λιβάνου, ακολουθούμενη από μια ισραηλινή χερσαία επιχείρηση μία εβδομάδα αργότερα. Από τον περασμένο Οκτώβριο, πάνω από 2.300 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί σε ισραηλινές επιθέσεις στον Λίβανο, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας.
«Εξαφανίστηκε από τα ραντάρ»
Ο Νίκολας Μπλάνφορντ, ερευνητής στο Atlantic Council, δήλωσε στο L'Orient Today ότι το drone, το οποίο εισήλθε στο Ισραήλ από τη θάλασσα, παρακολουθούνταν από τον ισραηλινό στρατό πριν εξαφανιστεί από τα ραντάρ.
«Πιθανώς, όποιος πετούσε το drone, θα είχε χαμηλώσει το ύψος του drone για να αποφύγει το ισραηλινό ραντάρ και για να γίνει αόρατο λίγο πριν χτυπήσει τον στόχο», είπε ο Blanford.
Σύμφωνα με τον Blanford, παραμένει ασαφές εάν η Hezbollah χρησιμοποίησε το Ababil-T ή το drone Sayyad 107. Σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα Yediot Achronot, το Sayyad 107 έχει εμβέλεια περίπου 100 χιλιομέτρων (60 μίλια) και άνοιγμα φτερών από 1,5 έως 2 μέτρα (5 έως 6,5 πόδια).
«Drones αυτού του τύπου έχουν διεισδύσει στον ισραηλινό εναέριο χώρο δεκάδες φορές κατά τη διάρκεια του συνεχιζόμενου πολέμου, προκαλώντας ζημιές σε υποδομές και κτίρια», πρόσθεσε η ισραηλινή εφημερίδα.
Η Yediot Achronot ανέφερε ότι η διαδρομή πτήσης του Sayyad 107 μπορεί να προγραμματιστεί ώστε να «αλλάζει συχνά ύψος και κατεύθυνση, καθιστώντας δύσκολη την ανίχνευση και την παρακολούθηση και η ανίχνευσή του βασίζεται στη θερμότητα που εκπέμπεται από τον κινητήρα, η οποία είναι επίσης δύσκολο να εντοπιστεί μέσω οπτικών μέσων ."
«Είναι πιθανό το UAV να ήταν εκ των προτέρων προγραμματισμένο να κατεβαίνει απότομα προς το έδαφος ή τη θάλασσα και να συνεχίσει να πετάει σε χαμηλό ύψος, εκμεταλλευόμενος το παράκτιο έδαφος και στη συνέχεια τους λόφους της παράκτιας πεδιάδας για να αποφύγει τους αναχαιτιστές», πρόσθεσε η εφημερίδα.
Εν τω μεταξύ, το ιρανικό Ababil-T, γνωστό και ως Mirsad-1, έχει εμβέλεια επίθεσης 120 χιλιομέτρων, τελική ταχύτητα 370 χιλιομέτρων την ώρα, ικανότητα μεταφοράς έως και 40 κιλών εκρηκτικών και ικανότητα πτήσης σε υψόμετρα έως 3.000 μέτρα, σύμφωνα με το αμφιλεγόμενο ισραηλινό ερευνητικό κέντρο Alma, το οποίο συνδέεται στενά με τον ισραηλινό στρατό,
Η γειτονιά Binyamina, όπου βρίσκεται η στοχευμένη ισραηλινή στρατιωτική βάση, απέχει περισσότερα από 60 χιλιόμετρα από τα σύνορα Λιβάνου-Ισραήλ.
Σύμφωνα με τον ραδιοφωνικό σταθμό του ισραηλινού στρατού, το μη επανδρωμένο αεροσκάφος εκτόξευσε έναν πύραυλο στη βάση πριν πέσει σε τραπεζαρία μέσα στη βάση. Ο Blanford είπε ότι εάν αυτό είναι αλήθεια, πρέπει να είναι ένας πύραυλος S5, ο οποίος είναι ένας παλιός πύραυλος της σοβιετικής εποχής, που η Χεζμπολάχ χρησιμοποίησε για πρώτη φορά στην τρέχουσα σύγκρουση τον Μάιο σε μια επίθεση που είχε στόχο το ισραηλινό χωριό Metula κοντά στα σύνορα. με τον Λίβανο.
Σύμφωνα με τον Blanford, το χτύπημα του drone της Κυριακής θα μπορούσε να είχε γίνει από έναν χειριστή που το πετούσε ενώ κοιτούσε μια οθόνη, κάτι που θα απαιτούσε πολλές δεξιότητες, ειδικά επειδή ήταν ήδη σκοτάδι την ώρα της επίθεσης (γύρω στις 7 μ.μ.).
Ο Μπλάνφορντ πρόσθεσε ότι υπάρχει επίσης μια άλλη δυνατότητα, η οποία συνίσταται σε « προγραμματισμένη πτήση με χρήση συντεταγμένων GPS». Ωστόσο, είπε ότι δεν είναι σαφές εάν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Sayyad 107 και Ababil-T έχουν αυτήν την ικανότητα, καθώς συνήθως πετούν από χειριστή.
Σύμφωνα με τη Haaretz, το drone «πέταξε με τη βοήθεια ενός συστήματος GPS, το οποίο επιτρέπει την ακριβή επίθεση στον στόχο» και δεν απαιτεί από κάποιον να το πλοηγεί κατά τη διάρκεια της πτήσης.
Ψάχνουν αντίδοτο στο Ισραήλ
Η Χεζμπολάχ έχει αποκτήσει μεγάλη εμπειρία στη διεξαγωγή πορειών τον περασμένο χρόνο, και έχει καταφέρει να προκαλέσει απώλειες μεταξύ αμάχων, κυρίως στρατιωτών του ισραηλινού στρατού σε απομακρυσμένες βάσεις. Περισσότερα από τα μισά μη επανδρωμένα αεροσκάφη που εκτοξεύθηκαν από τη Χεζμπολάχ αναχαιτίζονται από πολεμικά αεροσκάφη του στρατού που στέλνονται προς αυτήν ή μέσω του Iron Dome και του David's Sling. Επειδή όμως το drone είναι μικρός στόχος και η ηχώ του ραντάρ είναι πολύ αδύναμη, μερικές φορές τυχαίνει να χάνεται από τα ραντάρ αεροσκαφών και ελικοπτέρων, ειδικά στην λοφώδη περιοχή στην ακτή, όπου η ηχώ ραντάρ που επιστρέφει από τις επίγειες γραμμές είναι διαδεδομένη και παραπλανητική.
Οι βιομηχανίες ασφαλείας και ο ισραηλινός στρατός εργάζονται για λύσεις, αλλά τα έξυπνα εκρηκτικά drones που παράγουν οι Ιρανοί είναι εξοπλισμένα με αδρανειακές συσκευές καθοδήγησης, εκτός από δορυφορική καθοδήγηση, και μπορούν να συνεχίσουν την πορεία τους και να χτυπήσουν τον στόχο τους με ακρίβεια ακόμη και με παρεμβολές GPS. κάθε είδους τους μπερδεύουν και τους παραπλανούν (υπάρχουν δορυφορικοί δρομολογητές για τους Ρώσους και τους Κινέζους, και μερικές φορές χρησιμοποιούνται από τους Ιρανούς και τη Χεζμπολάχ για να παρακάμψουν την παρεμβολή GPS, η οποία βασίζεται σε αμερικανικούς δορυφόρους και συστήματα καθοδήγησης.
Ο ισραηλινός στρατός και η βιομηχανία ασφαλείας προσπαθούν να βρουν μια λύση στο πρόβλημα, τουλάχιστον από την αρχή του τρέχοντος πολέμου, και δεν έχουν ακόμη μια λύση για τον εντοπισμό και την αναχαίτιση, ειδικά μια λύση για τον εντοπισμό και την παρακολούθηση που θα επέτρεπε την επιτυχή αναχαίτιση drones, τα οποία είναι πρακτικά μικροί κινητοί πύραυλοι με όλη τη σημασία της λέξης.
Μπορεί να προβλεφθεί και να ειπωθεί ότι όταν το Ισραήλ ενεργοποιεί την αναχαίτιση λέιζερ από το έδαφος και το αεροσκάφος, η ίδια η αναχαίτιση θα είναι ευκολότερη και πιο αποτελεσματική από την αναχαίτιση χρησιμοποιώντας πυραύλους Iron Dome, David's Sling ή πυραύλους αναχαίτισης από αεροσκάφη. Το λέιζερ δεν θα είναι λειτουργικά αποτελεσματικό πριν από τα μέσα του 2025, αν και έχει δοκιμαστεί αρκετές φορές. Αλλά ακόμη και τότε, το κεντρικό πρόβλημα θα είναι ο εντοπισμός και η παρακολούθηση drones που πετούν σε πολύ χαμηλές αποστάσεις ενώ κρύβονται σε κοιλάδες και εμφανή τοπογραφικά μονοπάτια και στη συνέχεια ανεβαίνουν και εκρήγνυνται στους στόχους τους. Αυτό το πρόβλημα δεν έχει ακόμη.
Καμάρι του Νασράλα το Mirsad-1
Το Mirsad-1 ( αραβικά : مرصاد, Αγγλικά: "Observation Post"), γνωστό στο Ιράν ως Ababil-T είναι μικρό μη επανδρωμένο αεροσκάφος (UAV) που χρησιμοποιείται για σκοπούς αναγνώρισης από τη Χεζμπολάχ.
Το Mirsad-1 δεν είναι όμως ένα UAV σχεδιασμένο από τη Χεζμπολάχ. Αντίθετα, είναι ένα όνομα που δόθηκε από τη Χεζμπολάχ στα υπάρχοντα ιρανικά UAV που παρέχονται στην ομάδα, δηλαδή τα drones Ababil με διπλή ουρά. Πριν από το 2006, η Χεζμπολάχ απέκτησε έως και οκτώ τέτοια drones από το Ιράν. Εκθέσεις αναφέρουν ότι έως και 30 μέλη του προσωπικού της Χεζμπολάχ έλαβαν επίσης εκπαίδευση για τη λειτουργία του Mirsad στις βάσεις των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν κοντά στο Ισφαχάν , στο Ιράν. Ο Χασάν Νασράλα , ο οποίος ήταν Γενικός Γραμματέας της Χεζμπολάχ , καυχιόταν για τα drones, λέγοντας ότι «μπορούν να φορτωθούν με ποσότητα εκρηκτικών μέχρι 40 έως 50 κιλά» και μπορούν να φτάσουν «βαθιά» στο Ισραήλ.
Η πρώτη πτήση Mirsad-1 στον ισραηλινό εναέριο χώρο πραγματοποιήθηκε τα ξημερώματα της 7ης Νοεμβρίου 2004. Το drone πέταξε σε χαμηλό επίπεδο από τον Λίβανο νότια πάνω από την πόλη Nahariyya στη δυτική Γαλιλαία , στη συνέχεια γύρισε και πέταξε πίσω βόρεια, πάνω από τη Μεσόγειο θάλασσα, έχοντας περάσει έως και μισή ώρα στον εναέριο χώρο του Ισραήλ. Η δεύτερη πτήση πραγματοποιήθηκε στις 11 Απριλίου 2005 και ήταν μια σύντομη εισβολή 18 μιλίων. Το drone ξαναπέρασε στο λιβανέζικο έδαφος μέχρι τη στιγμή πριν αναχαιτιστεί από ισραηλινά μαχητικά.
ΠΗΓΗ: Geopolitico.gr