Σε σύγχρονο σκλαβοπάζαρο εξελίσσεται το Πακιστάν. Όπως αναφέρεται στην έκθεση TIP 2024 , η κρίση εμπορίας ανθρώπων (human trafficking) στο Πακιστάν εκτείνεται σε πολλαπλές διαστάσεις, επηρεάζοντας άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Το ιστορικό του Πακιστάν στην καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων παραμένει θλιβερό και αντικατοπτρίζει τις ανεπαρκείς προσπάθειες της χώρας να τηρήσει τα ελάχιστα πρότυπα για την εξάλειψη της εμπορίας ανθρώπων.

 Μόνο το 2023, παρά τις έρευνες για περισσότερες από 18.000 υποθέσεις εμπορίας, εξασφαλίστηκαν μόλις 10 καταδικαστικές αποφάσεις.

Ακόμη πιο ανησυχητικό, για πέμπτη συνεχή χρονιά, δεν λήφθηκε καμία ουσιαστική δράση κατά κυβερνητικών αξιωματούχων που εμπλέκονται σε αδικήματα που σχετίζονται με την εμπορία ανθρώπων.

Αυτή η δεινή κατάσταση υπογραμμίζει τους αγώνες του Πακιστάν να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το εκτεταμένο και πολύπλευρο ζήτημα της εμπορίας ανθρώπων.

Ενώ η χώρα διαθέτει νομικά πλαίσια και θεσμούς για την αντιμετώπιση της εμπορίας ανθρώπων, η έλλειψη εφαρμογής, σε συνδυασμό με τη συστημική διαφθορά, επέτρεψε στους διακινητές να λειτουργούν σχεδόν ατιμώρητα.

Η κρίση εμπορίας ανθρώπων στο Πακιστάν εκτείνεται σε πολλαπλές διαστάσεις, επηρεάζοντας άνδρες, γυναίκες και παιδιά.

Τα θύματα συχνά υφίστανται εκμετάλλευση σε καταναγκαστική εργασία, σεξουαλική δουλεία, οικιακή δουλεία, ακόμη και σε εμπορία οργάνων. Μεγάλα αστικά κέντρα όπως το Καράτσι, η Λαχόρη και το Ισλαμαμπάντ χρησιμεύουν ως κόμβοι για δίκτυα εμπορίας ανθρώπων. Ταυτόχρονα, οι αγροτικές περιοχές βλέπουν υψηλά ποσοστά δεσμευμένης εργασίας, ιδιαίτερα στους κλιβάνους τούβλων, τη γεωργία και τις βιομηχανίες ταπητουργίας.

Η εμπορία παιδιών είναι ιδιαίτερα κραυγαλέα. Πολλά πωλούνται σε καταναγκαστική εργασία, χρησιμοποιούνται ως ζητιάνοι ή γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης για σεξουαλική εμπορία.

Κορίτσια διακινούνται επίσης ως νύφες εντός του Πακιστάν και εκτός συνόρων, συχνά υπό το πρόσχημα πολιτιστικών ή θρησκευτικών πρακτικών. Οι αναφορές για παιδιά που διακινούνται στις χώρες του Κόλπου για να δουλέψουν ως καμηλιέρηδες ή σε οικιακή υποτέλεια εξακολουθούν να υφίστανται παρά τη διεθνή κατακραυγή.

Η διασυνοριακή διακίνηση προσθέτει άλλο ένα επίπεδο πολυπλοκότητας. Το Πακιστάν είναι και χώρα πηγής και διέλευσης για τα θύματα της εμπορίας ανθρώπων. Πολλοί διακινούνται σε χώρες της Μέσης Ανατολής και της Νότιας Ασίας, όπου αντιμετωπίζουν απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και κακοποίηση.

Η Έκθεση TIP 2024 τοποθετεί το Πακιστάν στη λίστα παρακολούθησης Βαθμίδας 2, αντικατοπτρίζοντας τις ανεπαρκείς προσπάθειές του να τηρήσει τα ελάχιστα πρότυπα για την εξάλειψη της εμπορίας ανθρώπων.

Οι τάσεις που επισημαίνει η έκθεση

Χαμηλά ποσοστά καταδίκης:  Από περισσότερες από 18.000 έρευνες για εμπορία ανθρώπων το 2023, αναφέρθηκαν μόνο 10 καταδίκες. Αυτή η καταφανής διαφορά υπογραμμίζει τη συστημική αναποτελεσματικότητα στη δικαστική διαδικασία.

Ατιμωρησία για αξιωματούχους:  Για πέμπτη συνεχή χρονιά, η κυβέρνηση απέτυχε να λάβει ουσιαστικά μέτρα κατά των αξιωματούχων που εμπλέκονται στην εμπορία ανθρώπων. Οι καταγγελίες για διαφθορά και συμπαιγνία με διακινητές είναι ανεξέλεγκτες, ωστόσο αυτές οι υποθέσεις σπάνια οδηγούν σε δίωξη.

Ανεπαρκής προστασία των θυμάτων:  Το Πακιστάν δεν διαθέτει επαρκείς μηχανισμούς για τον εντοπισμό και την προστασία των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων. Τα καταφύγια και τα κέντρα αποκατάστασης είναι ελάχιστα, αφήνοντας τους επιζώντες ευάλωτους στην εκ νέου εμπορία ανθρώπων.

Νομοθετικά κενά και κενά επιβολής:  Ενώ το Πακιστάν έχει νόμους όπως ο νόμος για την πρόληψη της εμπορίας ανθρώπων, η επιβολή τους είναι ασυνεπής. Οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου συχνά στερούνται εκπαίδευσης και πόρων, εμποδίζοντας περαιτέρω τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων.

Διάφοροι βαθύτεροι παράγοντες συμβάλλουν στη συνέχιση της εμπορίας ανθρώπων στο Πακιστάν

Φτώχεια και ανεργία:  Οι οικονομικές δυσκολίες οδηγούν πολλά άτομα σε ευάλωτες καταστάσεις. Οι απελπισμένες οικογένειες πέφτουν συχνά θύματα διακινητών που υπόσχονται ευκαιρίες απασχόλησης ή οικονομική βοήθεια.

Έλλειψη εκπαίδευσης:  Ο αναλφαβητισμός και η έλλειψη ευαισθητοποίησης σχετικά με τους κινδύνους της εμπορίας ανθρώπων καθιστούν τα άτομα, ειδικά στις αγροτικές περιοχές, εύκολους στόχους για τους διακινητές.

Ανισότητα των φύλων:  Οι γυναίκες και τα κορίτσια, που αντιμετωπίζουν συστημικές διακρίσεις, πλήττονται δυσανάλογα από την εμπορία. Συχνά εξαναγκάζονται σε αναγκαστικούς γάμους ή σεξουαλική εκμετάλλευση.

Αδύναμη διακυβέρνηση:  Η διαφθορά, η έλλειψη λογοδοσίας και η ανεπαρκής επιβολή του νόμου δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου οι διακινητές μπορούν να λειτουργούν χωρίς φόβο για συνέπειες.

Πολιτιστικές πρακτικές:  Πρακτικές όπως η δεσμευτική εργασία, οι γάμοι παιδιών και η άτυπη υιοθεσία παιδιών συχνά συγκαλύπτουν δραστηριότητες εμπορίας.

Η απάντηση της πακιστανικής κυβέρνησης στην εμπορία ανθρώπων έχει επικριθεί ως σε μεγάλο βαθμό συμβολική.

Ενώ υπάρχουν πρωτοβουλίες όπως οι ομάδες εργασίας κατά της εμπορίας ανθρώπων και οι εκστρατείες ευαισθητοποίησης του κοινού, ο αντίκτυπός τους είναι ελάχιστος λόγω κακής εκτέλεσης και έλλειψης παρακολούθησης.

Η αποτυχία της κυβέρνησης να διώξει αξιωματούχους που εμπλέκονται στην εμπορία ανθρώπων αντανακλά βαθύτερα ζητήματα διαφθοράς και πολιτικής παρέμβασης.

Επιπλέον, οι δημοσιονομικοί περιορισμοί και οι ανταγωνιστικές εθνικές προτεραιότητες έχουν υποβιβάσει τις προσπάθειες κατά της εμπορίας ανθρώπων στο παρασκήνιο.

Η απουσία συντονισμένης εθνικής στρατηγικής επιδεινώνει περαιτέρω το πρόβλημα.

Οι ΜΚΟ και οι διεθνείς οργανισμοί συχνά καλύπτουν το κενό, αλλά οι προσπάθειές τους δεν επαρκούν για να αντιμετωπίσουν το μέγεθος της κρίσης.

Η διαφθορά αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για την αντιμετώπιση της εμπορίας ανθρώπων στο Πακιστάν.

Οι αξιωματούχοι επιβολής του νόμου συχνά κατηγορούνται ότι δέχτηκαν δωροδοκίες για να αγνοήσουν τις δραστηριότητες εμπορίας ανθρώπων ή ακόμη και για συνεργασία με διακινητές.

Οι δικαστικές καθυστερήσεις και αναποτελεσματικότητα υπονομεύουν περαιτέρω τις προσπάθειες απονομής δικαιοσύνης.

Αυτή η συστημική διαφθορά όχι μόνο εμποδίζει τις έρευνες και τις διώξεις, αλλά επίσης αποθαρρύνει τα θύματα να εμφανιστούν.

Η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ μέσω της Έκθεσής της για το TIP, έχει επανειλημμένα καλέσει το Πακιστάν να αναλάβει πιο ισχυρή δράση κατά της εμπορίας ανθρώπων.

Οι βασικές συστάσεις

Ενίσχυση νομικών πλαισίων:  Το Πακιστάν πρέπει να διασφαλίσει ότι η νομοθεσία του για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων είναι ολοκληρωμένη και αυστηρή.

Οι τροποποιήσεις στους υφιστάμενους νόμους θα πρέπει να αντιμετωπίσουν κενά, όπως η έλλειψη σαφών ορισμών και κυρώσεων για όλες τις μορφές εμπορίας ανθρώπων.

Ενίσχυση της επιβολής του νόμου:  Η εκπαίδευση των στελεχών επιβολής του νόμου ώστε να αναγνωρίζουν και να ανταποκρίνονται σε περιπτώσεις εμπορίας ανθρώπων είναι ζωτικής σημασίας.

Οι ειδικές μονάδες καταπολέμησης της εμπορίας ανθρώπων θα πρέπει να χρηματοδοτούνται και να εξοπλιστούν επαρκώς.

Δίωξη διεφθαρμένων αξιωματούχων:  Η ευθύνη των κυβερνητικών αξιωματούχων είναι απαραίτητη για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του κοινού και την αποτροπή της συνενοχής στην εμπορία ανθρώπων.

Βελτίωση της υποστήριξης των θυμάτων:  Η επέκταση των υπηρεσιών στέγασης, των προγραμμάτων αποκατάστασης και της νομικής βοήθειας για τους επιζώντες της εμπορίας ανθρώπων μπορεί να τους βοηθήσει να ξαναχτίσουν τη ζωή τους και να αποφύγουν την εκ νέου θυματοποίηση.

Προώθηση της ευαισθητοποίησης του κοινού:  Οι εκστρατείες ευαισθητοποίησης που στοχεύουν σε κοινότητες που βρίσκονται σε κίνδυνο μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της εμπορίας ανθρώπων εκπαιδεύοντας τα άτομα σχετικά με τους κινδύνους και τα σημάδια.

Διεθνής συνεργασία:  Η ενίσχυση των εταιρικών σχέσεων με γειτονικές χώρες και διεθνείς οργανισμούς μπορεί να βελτιώσει τη διασυνοριακή συνεργασία και την κοινή χρήση πόρων για την καταπολέμηση των δικτύων εμπορίας ανθρώπων.

Σύμφωνα με ειδικούς, η αντιμετώπιση της εμπορίας ανθρώπων στο Πακιστάν απαιτεί μια πολύπλευρη προσέγγιση που συνδυάζει νομικές μεταρρυθμίσεις, θεσμική ενίσχυση και κοινωνική αλλαγή.

Χωρίς σημαντικές μεταρρυθμίσεις και μέτρα λογοδοσίας, η εμπορία ανθρώπων θα συνεχίσει να ευδοκιμεί, αφήνοντας αμέτρητα θύματα στο πέρασμά της.

Η Έκθεση TIP των ΗΠΑ για το 2024 παρουσιάζει μια ζοφερή εικόνα της κρίσης εμπορίας ανθρώπων στο Πακιστάν.

Ο εκπληκτικός αριθμός των υποθέσεων που διερευνήθηκαν το 2023, σε συνδυασμό με τις μόλις 10 καταδίκες, υπογραμμίζει την έκταση του προβλήματος.

Η επίμονη αποτυχία να λογοδοτήσουν αξιωματούχοι υπογραμμίζει τις συστημικές αδυναμίες που εκμεταλλεύονται οι διακινητές.

Η εμπορία ανθρώπων όχι μόνο παραβιάζει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά υπονομεύει επίσης τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό ενός έθνους.

Η αδυναμία του Πακιστάν να αντιμετωπίσει αυτή την κρίση αμαυρώνει ουσιαστικά την παγκόσμια φήμη του και διαιωνίζει τα δεινά για χιλιάδες θύματα.

Ανθρώπινα Δικαιώματα Πακιστάν