O Νοτιοαφρικανός Παρολυμπιονίκης, που βρίσκεται κατηγορούμενος για τον φόνο της συντρόφου του Ρίβα Στίνκαμπ, γίνεται για άλλη μια φορά εξώφυλλο, όχι όμως για τις αθλητικές του επιδόσεις....
Η Στίνκαμπ και ο Πιστόριους έβγαιναν μόλις κάτι μήνες, από τον περασμένο Νοέμβιο, αναφέρει ο αρθρογράφος. «Παρά την σύντομη κοινή ζωή τους, τα μηνύματα της (σ,σ, της Στίνκαμπ) στο Twitter αποκαλύπτουν τη χλιδάτη ζωή των λευκών της νοτιοαφρικανικής ελίτ» γράφει. Και συμπληρώνει: «Η Στίνκαμπ ήταν το τραγικό θύμα μιας φυλετικά διαιρεμένης κοινωνίας όπου ο φόβος και η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι τόσο διαδεδομένα που οι πολίτες πρώτα πυροβολούν και μετά ρωτάνε. Κι έπειτα είναι και η ίδια η σκηνή του εγκλήματος, ένα κλειδωμένο μπάνιο εντός μιας οχυρωμένης έπαυλης σε έναν ελίτ θύλακα που είναι περικυκλωμένος από συρματόπλεγμα, σε μια χώρα όπου πάνω από το μισό του πληθυσμού κερδίζει λιγότερο από 65 δολάρια το μήνα και οι δολοφονίες είναι τόσο κοινές που φθάνουν τα ανώτερα στρώματα της κοινωνίας και των διασήμων».
Στη συνέχεια το περιοδικό αναφέρει ότι το Κέιπ Τάουν είναι χαρακτηριστικό της ανισότητας που υπάρχει στην Ν. Αφρική: ένα όμορφο θέρετρο που επιλέγουν για διακοπές οι πλούσιοι και διάσημοι και όπου τα 2 εκατομμύρια από τα 3,5 των κατοίκων ζουν σε παραγκοπουπόλεις, σε άθλιες συνθήκες.
«Οι Νοτιοαφρικανοί είναι αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν το έγκλημα ουσιαστικά μόνοι τους – και με την πάροδο του χρόνου, αυτό έχει διαμορφώσει το έθνος. Η αστυνόμευση είναι σε μεγάλο βαθμό μια ιδιωτική υπόθεση. Το 2011, η ιδιωτική βιομηχανία της ασφάλειας της Νότιας Αφρικής απασχολούσε 411.000 ανθρώπους, υπερδιπλάσιους από τους αστυνομικούς» σημειώνει το άρθρο.