Στην Αττική γη, ψηλά στο Α Νεκροταφείο, εκεί που από τις φυλλωσιές μπορείς να διακρίνεις λίγο- ελάχιστα- τη θάλασσα του Πειραιά, αναπαύεται από σήμερα η πιο εμβληματική μορφή του αθλητικού Τύπου. Ο εκδότης και δημιουργός της εφημερίδας το ΦΩΣ, Θόδωρος Νικολαΐδης.

Πριν λίγες ώρες τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία πλήθος κόσμου, φίλοι, αντίπαλοι σε αθλητικές ιδέες, ο Κώστας Καραμανλής – είναι γνωστό πόσο στενές ήταν οι σχέσεις του με τον Εθνάρχη- ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, παλιοί ποδοσφαιριστές από αυτούς που ο κύριος Θόδωρος έδινε απλόχερο χώρο στην εφημερίδα του και τους έκανε ινδάλματα. Ήταν εκεί από το μπάσκετ του Ολυμπιακού οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, από το ποδόσφαιρο ο Σάββας Θεοδωρίδης, ο Γ. Μόραλης άλλα όχι ο νυν πρόεδρος, ούτε και ο Σωκράτης Κόκκαλης που είχαν εκφράσει τη λύπη τους με πολυτελή στεφάνια, σε περίοπτη θέση….

Ο κύριος Θόδωρος, όπως φαίνεται λίγο παράδοξο, αλλά πραγματικό, θα αποκαλείται έτσι εσαεί από τους χιλιάδες ανθρώπους που είτε τον γνώρισαν, είτε τον έζησαν μέσα από τα απαράμιλλα κείμενά του για την μεγάλη του αγάπη τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ του. ‘ εγώ πρώτα γεννήθηκα Ολυμπιακός και μετά άνθρωπος ‘ συνήθιζε να λέει ένα φτωχόπαιδο από τον Πειραιά που μαζί με την κυρία Ειρήνη του αποφάσισαν γύρω στο 1953 να ανοίξουν την δική τους εφημερίδα. Στα πρώτα δύσκολα χρόνια κουβάλαγαν μόνοι τους το χαρτί αλλά αυτή η φλόγα για τον ΘΡΥΛΟ έφερε καρπούς και τον έκανε έναν μεγάλο επιχειρηματία , τον μέγιστο στο χώρο του Αθλητικού Τύπου. Ότι ήταν ο Χρήστος Λαμπράκης για τον πολιτικό Τύπο ήταν ο Θόδωρος Νικολαΐδης για τον αθλητικό.

Σεμνός όπως όλοι οι σπουδαίοι άνδρες, ο κύριος Θόδωρος δεν καπηλεύτηκε στο ελάχιστο την φιλία του με τον Κώστα Καραμανλή, με τον οποίο τον συνέδεε βαθύτατη φιλία. Τα καλοκαίρια τους στη βίλα στη Μύκονο μαζί με όλη την πολιτική ηγεσία ήταν μεγάλο γεγονός. Ο κύριος Θόδωρος είχε φροντίσει να χτίσει μια μεζονέτα για τον πρόεδρο και συχνά διηγόνταν αυστηρά και μόνο αστείες κουβέντες του ούζου και του κεφιού καθώς και τις ομηρικές μάχες στο τάβλι. Ποτέ μα ποτέ ο κύριος Θόδωρος δεν άνοιξε το στόμα του να πει οτιδήποτε άκουσε η συζητήθηκε που να αφορούσε την πολιτική ζωή του τόπου αν και σπάνια έλεγε ‘ μωρέ αν μιλήσω καμιά φορά θα πέσει η χώρα ΄. Δεν μίλησε ποτέ παρά τις εκατοντάδες εκκλήσεις που δεχόταν από δημοσιογράφους για συνεντεύξεις , για να του γράψουν βιβλίο, για να κάνουν αναφορά στη ζωή του, για, για….ο κύριος Θόδωρος σμιλεμένος από εκείνες τις αξίες που κοσμούν τους πραγματικούς άνδρες κράτησε ιερό κειμήλιο την πολύτιμη φιλία του….

Στη ζωή του ο κύριος Θόδωρος έσταζε μέλι όταν μιλούσε για τις γυναίκες του. Την κυρία Ειρήνη, συνοδοιπόρο σε όλα του τα βήματα ΄κυρά και αρχόντισσα ΄, που τα τελευταία χρόνια είναι βαριά άρρωστη και ευτυχώς δεν κατάλαβε την μεγάλη απώλεια, τις δύο του κόρες την Μαρία και την Όλγα που τον αποκαλούσαν πάντα ΄κύριε Θόδωρε ‘ και μετά τις δυο εγγονούλες του την Ρηνιώ και την Μυρτώ παιδιά της Μαρίας.

Ευτύχησα να δουλέψω στο ΦΩΣ τουλάχιστον 18 χρόνια. Και χαίρομαι ιδιαίτερα που στη διαδρομή που λέγεται Ζωή συνάντησα αυτή την εξαίσια
γνωριμία. Ήταν χαρά και ευτυχία να σε φωνάζει στο γραφείο του και να σου διηγείται ιστορίες κυρίως που αφορούσαν τα αθλητικά, αλλά και τις φιλίες του με όλους τους μεγάλους εκδότες της εποχής που τώρα τον συντροφεύσουν στην μεγάλη παρέα του Τύπου…

Για τον Ολυμπιακό ο κύριος Θόδωρος δεν σήκωνε κουβέντα. Αλλά το ΦΩΣ του μπορεί να καμαρώνει ότι ήταν η μόνη εφημερίδα που είχε ρεπορτάζ από ΟΛΕΣ τις ομάδες. Δεν δίσταξε μπροστά στην αλήθεια και το θαυμασμό, να γράψει πρωτοσέλιδο θέμα ‘ ΕΥΓΕ ΠΑΟ ΄όταν ο αιώνιος αντίπαλος νίκησε μέσα στο Άμστερνταμ τον Αγιαξ. Είχε έρθει πολλές φορές σύγκρουση με τους προέδρους για επιλογές παιχτών που τους αποκαλούσε ‘ παλτό ‘ και στα τελευταία χρόνια οι σκληροπυρηνικοί της ΘΥΡΑΣ 7 είχαν προσπαθήσει να επιτεθούν στην εφημερίδα, μην αντέχοντας την κριτική του. Ο κύριος Θόδωρος ακόμα και τις τελευταίες μέρες, πριν αρρωστήσει, έφτιαχνε ο ίδιος το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του, τους μεγάλους ξύλινους τίτλους και τα πολύχρωμα κουτάκια του.

Και όταν έπαιρνε συνεντεύξεις είτε επώνυμων Ολυμπιακών, είτε καλλιτεχνών από άλλους αθλητικούς χώρους, τους χάρισε ολόκληρη την πρώτη σελίδα, με μεγάλες φωτογραφίες, και έλεγε συχνά ‘πρέπει να τιμάς αυτούς που σου δίνουν συνέντευξη ‘. Ο κύριος Θόδωρος πέρασε στην Ιστορία. Και ίσως εκεί που τώρα ταξιδεύει η ψυχή του να έχει στρωθεί ένα μεγάλο ερυθρόλευκο γλέντι και να τον περιμένει. Και ένα γήπεδο στα σύννεφα όπου αληθινοί άρχοντες του ποδοσφαίρου να υποβάλλουν τα σέβη τους στον νεοφερμένο ΘΡΥΛΟ. Γιατί αυτό ήταν ο κύριος Θόδωρος και αυτό θα μείνει στην Ιστορία. ΦΩΣ και ΘΡΥΛΟΣ στην αθλητική δημοσιογραφία.

ΝΤΕΠΥ ΓΚΟΛΕΜΑ
 

Θόδωρος Νικολαΐδης Τα Μέσα στην Pressa Ολυμπιακός