Σάββας Καλεντερίδης: Παρέμβαση στο διαδικτυακό μαραθώνιο του Συλλόγου Ελλήνων Ποντίων Ντίσελντορφ «Ο Ξενιτέας» με στόχο την ηθική και υλική στήριξη της προσπάθειας ολοκλήρωσης του μνημείου του Πόντιου εθνομάρτυρα, δημοσιογράφου, Νίκου Καπετανίδη που φιλοτεχνεί ο γλύπτης Γιώργος Κικώτης και το οποίο θα τοποθετηθεί στο πρώην στρατόπεδο του Δήμου Παύλου Μελά, στη Θεσσαλονίκη.
Ο ανδριάντας του Νίκου Καπετανίδη να αποτελέσει ΦΑΡΟ και ΟΔΗΓΟ!
Ο γεωπολιτικός αναλυτής, συγγραφέας, αρθρογράφος, εκδότης και επικεφαλής του Infognomonpolitics.gr, Σάββας Καλεντερίδης, κατά την παρέμβασή του στον μαραθώνιο, συνεχάρη τον Γιώργο Γεωργιάδη για την πρωτοβουλία του, την οποία χαρακτήρισε τη σημαντικότερη που έχουν γίνει για την ανάδειξη της προσωπικότητας του Νίκου Καπετανίδη.
Αποκάλυψε, δε, τη συμβολή του εκδοτικού οίκου «Ινφογνώμων» στην προσπάθεια για την ανέγερση του ανδριάντα του εθνομάρτυρα.
Μάθετε ποιος ήταν ο Νίκος Καπετανίδης στο αφιέρωμα του Newpost.gr : "Ο Έλληνας δημοσιογράφος που εκτελέστηκε για τα πιστεύω του – Ανατριχίλα η κραυγή του πάνω στην αγχόνη"
Ο γεωπολιτικός αναλυτής, συγγραφέας, αρθρογράφος, εκδότης και επικεφαλής του Infognomonpolitics.gr είπε αναλυτικά κατά την παρέμβασή του στον μαραθώνιο:
«Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να συγχαρώ τον Γιώργο Γεωργιάδη, γιατί είχε την πρωτοβουλία, να ξεκινήσει αυτόν τον αγώνα για την ανέγερση του ανδριάντα του Νίκου Καπετανίδη.
Θεωρώ, ότι είναι μία πολύ σημαντική πρωτοβουλία.
Το ελληνικό κράτος, χωρίς να θέλω να είμαι ισοπεδοτικός, λείτουργεί με τον δικό του τρόπο.
Πολλές φορές ανθρώπους δεν έχουν προσφέρει, για να μην πω ανθρώπους που έχουν προδώσει την πατρίδα, τους τιμά με διάφορους τρόπους. Και με ανδριάντες. Ανθρώπους που έχουν θυσιαστεί για την πατρίδα, στην ουσία τους τιμωρεί ή τους καταδικάζει στην αφάνεια. Θέλω, να αναφέρω ένα παράδειγμα.
Έξω από τη Μητρόπολη των Αθηνών, υπάρχουν δύο ανδριάντες, ο ένας του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ο οποίος είναι περίπου σε φυσικό μέγεθος, χωμένος σε μία συστάδα θάμνων. Δεν τον βλέπει κανείς. Μπροστά όμως από τη Μητρόπολη, υπάρχει ένα μεγαλοπρεπέστατο και επιβλητικό άγαλμα, του αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού. ΟΧΙ του Χρύσανθου. Δηλαδή, αυτός που έδωσε τη ζωή του για την Κωνσταντινούπολη, είναι χωμένος κάτω. Ο Χρύσανθος, ο οποίος αρνήθηκε, να ορκίσει την κυβέρνηση των δοσιλόγων, που είχαν ορίσει δηλαδή οι Γερμανοί, καταδικάστηκε στην αφάνεια και στήθηκε το άγαλμα εκείνου που δέχτηκε να ορκίσει την κυβέρνηση των δοσιλόγων.
Άρα, έχει πραγματικά ιδιαίτερη αξία που ένας δημοσιογράφος, είχε την πρωτοβουλία, να ξεκινήσει αυτή η διαδικασία και να στεφθεί, πιστεύω με επιτυχία, με αφορμή και τη δική σας καθοριστική συμβολή ως σύλλογος.
Θα ήθελα να πω, ότι εμείς από την πλευρά μας, ο εκδοτικός οίκος «Ινφογνώμων» εκδώσαμε το βιβλίο του απογόνου του Νίκου Καπετανίδη, του Κώστα Καπετανίδη, που αναφέρεται στον ήρωα παππού του. Στο Μαρούσι υπάρχει ομώνυμος σύλλογος Ποντίων «Νίκος Καπετανίδης». Εκεί υπάρχει μία προτομή του ήρωα δημοσιογράφου. Στον βαθμό που μπορούσαμε, εκτελέσαμε το χρέος μας.
Επαναλαμβάνω όμως, ότι αυτή η πρωτοβουλία, το να στηθεί ανδριάντας, στο στρατόπεδο του «Παύλου Μελά» στη Θεσσαλονίκη, νομίζω, ότι είναι η πιο σημαντική πρωτοβουλία που έχει αναδειχθεί μέχρι στιγμής, για να αναδυθεί αυτή η ηρωική προσωπικότητα! Ένας εθνομάρτυρας του Πόντου. Και μάλιστα τα αποκαλυπτήριά του να γίνουν την ημέρα του απαγχονισμού του.
Είδα, ότι αγκαλιάζουν αυτήν την προσπάθεια, δεκάδες σύλλογοι και προσωπικότητες απ’ όλον τον χώρο, οργανωμένο και μη. Αυτό πραγματικά είναι ελπιδοφόρο. Ξέρω, ότι ο Γιώργος, στην αρχή αντιμετώπισε προβλήματα. Υπάρχει παθογένεια. Να μην μιλάμε όμως γι’αυτά που παρατηρούνται στο χώρο. Θα έπρέπε να αγκαλιαστεί από έναν θεσμό η πρωτοβουλία, για να μπορέσει να λειτουργήσει καλύτερα και να μην ταλαιπωρείται και ο ίδιος, για να εξασφαλίσει αυτά που απαιτούνται, για να στηθεί ο ανδριάντας.
Το σχέδιο ήταν ένα, ενιαίο. Πιστεύω, ότι σε αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να παραμείνουμε στο μέλλον, για να δικαιώσουμε εκτός από τον Νίκο Καπετανίδη που υπήρξε θύμα αυτού του σχεδίου. Να δικαιώσουμε και όλους τους νεκρούς, γνωστούς και άγνωστούς, αυτής της βάρβαρης πράξης από το κράτος των Νεοτούρκων, μέχρι το 1918 και στη συνέχεια των Κεμαλικών που τελικά κατέληξε στη Γενοκτονία τριών, ιστορικών, χριστιανικών λαών της Ανατολίας.
Αποδείχτηκε, ότι την πρωτοβουλία την αγκάλιασε ο κόσμος. Άρα, η ενότητα επί της ουσίας υπάρχει. Είπα από την αρχή, ότι θα μπορούσαμε να κινηθούμε αλλιώς και στο κράτος και στην κυβέρνηση, αν υπήρχε μία θεσμική συμμετοχή. Επαναλαμβάνω χωρίς τον Γιώργο Γεωργιάδη, αυτός ο ανδριάντας δεν θα είχε στηθεί. Να είμαστε ξεκάθαροι. Από εκεί και μετά όμως, καλό θα ήταν, αυτό δεν αποτελεί ευθύνη του Γιώργου Γεωργιάδη, αποτελεί ευθύνη των θεσμικών φορέων.Οι θεσμικοί φορείς έπρεπε να τον αγκαλιάσουν από την αρχή. Όχι να τον αφήσουν μόνο του στην κυριολεξία, να περιφέρεται, για να μπορέσει να φτάσει σε ένα σημείο μέχρι σήμερα όπου αγκαλιάστηκε απ’ όλον τον χώρο. Θα έπρεπε από την αρχή να υπήρχε αυτή η ευαισθησία και η υπευθυνότητα σε θεσμικό επίπεδο.
Δεν θέλω να κάνω μικροπολιτική. Δεν στρέφομαι εναντίον κανενός. Δεν με αφορά το θέμα. Είπα όμως, επειδή έκανα κάποιες επαφές με το κράτος και την κυβέρνηση. Είδα κάποιες δυσκολίες και προσχώματα. Ίσως να ήταν και δικαιολογίες όλα αυτά. Εάν όμως υπήρχε θεσμική εκπροσώπηση δεν θα είχαν τη δυνατότητα να προβάλλουν αυτές τις δικαιολογίες.
Στην επόμενη πρωτοβουλία καλό είναι, ο γεννήτορας της ιδέας να είναι εκεί, να προβάλλεται, να αποδίδονται τα του Καίσαρος των Καίσαρι και τα του Γεωργιάδη τω Γεωργιάδη. Από και εκεί και μετά όμως, η θεσμική εκπροσώπηση εκπέμπει άλλη βαρύτητα και άλλα μηνύματα προς το κράτος, προς την κυβέρνηση και στους φορείς, που δεν σχετίζονται με το θέμα. Αναφέρομαι σε φορείς εκτός του χώρου μας».
ΠΗΓΗ: Infognomonpolitics.gr