Εννοείται πως η σύνδεση με τις άλλοτε σημαίες της Ρόμα και της Φιορεντίνα είναι εντελώς φανταστική. Απλά έτυχε, την ημέρα που παραδοσιακά την γιορτάζει η μισή Υφήλιος να συνδυάστηκε με δύο επικές εκδηλώσεις αγάπης των εμβληματικών παικτών προς τις συντρόφους τους, μάλιστα σε απευθείας σύνδεση, που ακόμη θυμούνται οι Ιταλοί τηλεθεατές.

 Μία 14η Φεβρουαρίου, λοιπόν ο Τόττι πανηγύρισε ένα γκολ στο ντέρμπι με τη Λάτσιο σηκώνοντας τη φανέλα και δείχνοντας τη λευκή μπλούζα με το ραβασάκι «Ίλλαρι είσαι μοναδική, σε λατρεύω». Και μια άλλη, ύστερα από ένα γκολ στη Μίλαν, ο Μπατιστούτα πήρε αγκαλιά την κάμερα, όπως είχε κάνει και στο Αργεντινή- Ελλάδα του Μουντιάλ ’94, ουρλιάζοντας ξανά το «Ιρίνα, σ’ αγαπώ!». Αδιάφορη λεπτομέρεια: σήμερα έχουν χωρίσει και οι δύο, ο Αργεντινός πολιτισμένα, ενώ ο Ιταλός ακόμη «ξεκατινιάζεται» στα δικαστήρια για «σοβαρά» ζητήματα του τύπου «…Φέρε μου πίσω τις Luis Vuitton», «…Θα στις δώσω μόνο εάν μου επιστρέψεις τα Rolex»…   

      

 Με τα χρόνια, η 14η Φεβρουαρίου εξελίχθηκε σε μία (εντελώς) κιτς, «ημέρα των ερωτευμένων», με περισσότερη σημασία στις σοκολατένιες ή πλαστικές καρδούλες, τα κόκκινα τριαντάφυλλα ή τα μπαλόνια, τις υποσχέσεις για υποτιθέμενη «αιώνια αγάπη», παρά στην ουσία. Και στο γιατί καθιερώθηκε τη συγκεκριμένη ημερομηνία, και όχι κάποια άλλη.

 Οι Ιστορικοί αναφέρουν, επίσης όμως με εύλογη επιφύλαξη, ότι εκείνη την ημέρα του 300, περίπου μ.Χ ο Επίσκοπος Βαλεντίνο εκτελέστηκε, διά απαγχονισμού ύστερα από διαταγή του τότε αυτοκράτορα Κλαύδιο του 2ου. Ο οποίος, θεωρώντας ότι ο πόλεμος δεν είναι για παντρεμένους ή οικογενειάρχες άνδρες, είχε απαγορεύσει δια νόμου τον γάμο. Ο Βαλεντίνο όμως αρνήθηκε να τον υπακούσει, πάντρεψε το ίδιο την κόρη ενός γνωστού του, φυλακίστηκε, εκτελέστηκε και τα οστά του φυλάσσονται στη Βασιλική της πόλης.

 

 Πριν γίνει Επίσκοπος του Τέρνι, μία ώρα δρόμος από την Περούτζα, πρωτεύουσα του Νομού Ούμπρια, ως απλός ιερέας είχε αποκτήσει ιδιαίτερη φήμη ως θεραπευτή νευρολογικών παθήσεων, κυρίως των επιλεκτικών κρίσεων. Τώρα, το πώς πέρασε στην "Επιστήμη του Έρωτα", και πάλι ελέγχεται, όχι όμως και τόσο.

 Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, μία μέρα ο Βαλεντίνο άκουσε ένα νεαρό ζευγάρι να τσακώνεται έντονα. Το πλησίασε, έκοψε από τον κήπο του ένα τριαντάφυλλο, το πρόσφερε στο κορίτσι και ο καυγάς σταμάτησε. Ενώ μία άλλη, επίσης ως δια μαγείας, πάλι άκουσε ένα ζευγάρι να λογομαχεί: έστειλε γύρω τους περιστέρια (εξ’ ου και η έκφραση «πιτσουνάκια», που χρησιμοποιείται για τους ερωτευμένους) και τα ξαναβρήκαν.

 Μύθος ή πραγματικότητα και τα περίφημα «ραβασάκια» που συνηθίζονται, ακόμη και σήμερα, τέτοια μέρα. Γιατί λέγεται πως, ως φυλακισμένος και περιμένοντας τον «μπόγια» είχε γράψει στον στρατιώτη που τον φυλούσε, τον τρόπο για να ιατρευτεί η άρρωστη κόρη του. «Αυτό θα κάνεις. Ο Βαλεντίνο σου». Και ιατρεύτηκε.

 Τι είναι αλήθεια, τι όχι; Ένα είναι το βέβαιο: ότι τέτοια μέρα, που καθιερώθηκε τον 5ο αιώνα με σκοπό ν’ αντικαταστήσει την άλλοτε ρωμαϊκή γιορτή της «γονιμότητας», έτσι όπως κατάντησε θα είναι πάντα μία καλή ευκαιρία ν’ απολαύσει κανείς ελεύθερα, είτε είναι ερωτευμένος, είτε όχι σοκολάτες, πολλές σοκολάτες και ακόμη περισσότερες. Τίποτα άλλο…