Ποια όμως η σχέση του μεγάλου Έλληνα αθλητή του Ταεκβοντό, χρυσού ολυμπιακού μεταλλίου το 2000 στο Σίντνεϊ; Είναι απλά ένας από τα, εκτιμάται 6εκ. ανθρώπων στον κόσμο που γεννήθηκαν και θα συνεχίσουν να γεννιούνται στις 29 Φεβρουαρίου. Μία ημέρα που εμφανίζεται, και μετά εξαφανίζεται κάθε 4 χρόνια από τα ημερολόγια, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι, στο πέρασμα των χρόνων δεν έγιναν το ίδιο «πράματα και θάματα» κατά τη διάρκεια του συγκεκριμένου 24ώρου.

 

Το ότι δεν θεωρείται «γούρικη» είναι απόλυτα ανακριβές, και είχε συνδυαστεί με την παράδοση προηγούμενων αιώνων όταν οι Λατίνοι τιμούσαν τη μνήμη των νεκρών τους την τελευταία μέρα του Φεβρουαρίου και όχι, όπως συμβαίνει πλέον στις περισσότερες χώρες τις πρώτες ημέρες, άλλοι την 1η, άλλοι τη 2η του Νοεμβρίου. Μία δεύτερη εξήγηση ίσως να προέκυψε με αφορμή έναν ιρλανδικό έθιμο, σύμφωνα με το οποίο οι γυναίκες μπορούσαν να κάνουν πρόταση γάμου στους άνδρες, μόνο στις 29 Φεβρουαρίου. Και στην περίπτωση απόρριψης είχαν το ίδιο δικαίωμα «αποζημίωσης» με μία χρυσή λίρα. Προλήψεις και απηρχαιωμένες αντιλήψεις.

 

Οι ωραιότεροι απ’ όλους (στη συγκεκριμένη, διευκρινίζουμε περίπτωση) είναι οι Γάλλοι. Από το 1980, κάθε τέτοια μέρα τρέχουν στα περίπτερα να αγοράσουν την «La Bougie du Sapeur», μία σατιρική εφημερίδα ποικίλης ύλης, που έφτασε φέτος στο 12ο της τεύχος και που παρόλο την τσιμπημένη τιμή (τι ψυχή έχουν όμως 4.90 ευρώ κάθε τέσσερα χρόνια;) ξεπουλάει μερικά εκατομμύρια φύλλα, τα έσοδα των οποίων δίνονται κυρίως για φιλανθρωπικό σκοπό.

Ο τίτλος της σημαίνει «το καντήλι του σκαπανέα», εμπνευσμένο από τον ομώνυμο ήρωα κόμικς του διάσημου Κριστόφ, Sapeur Camember στον οποίο ο γαλλικός στρατός είχε αναθέσει το σκάψιμο και το χτίσιμο υπόγειων συριγγών, επειδή όμως ήταν και λίγο «χαζούλης», ξαναγέμιζε με το ίδιο χώμα την τρύπα που μόλις είχε σκάψει. Είχε φυσικά γενέθλια κι εκείνος στις 29 Φεβρουαρίου και ανεξάρτητα από το εάν πλησίαζε ή όχι ο εχθρός, δεν αντάλλαζε την ιεροτελεστία της τούρτας του με καμία άλλη, εξωτερική επίδραση.

Τα, 44α γενέθλια του Μιχάλη Μουρούτσου τα έχουμε ήδη αναφέρει, την 29η Φεβρουαρίου όμως είχαν γεννηθεί και άλλοι διάσημοι ή λιγότερο. Ανάμεσά τους, ο μεγάλος Ιταλός μουσικοσυνθέτης Τζοακκίνο Ροσσίνι, ο Αμερικανός ηθοποιός Ντένις Φαρίνα, αρκετοί ποδοσφαιριστές (Χαβέντες, Μίκελ, Ταιντέρ) ή ο Φεράν Τόρες, από το ’22 ταλέντο της Μπαρτσελόνα.

Όπως, αναπόφευκτα είχαν συμβεί και κάποια γεγονότα, άλλα κοινωνικά, όπως τον φονικό σεισμό του ’60 στο Μαρόκο, που αφάνισε το 1/3 του πληθυσμού. Το πρώτο Oscar μαύρης ηθοποιού που κέρδισε η Χάτι Μακ Ντάνιελ το ’40. Το πρώτο, επίσημο θύμα, στο Μπέργκαμο και στην Ευρώπη από την πανδημία του Covid.

 

Και άλλα αθλητικού ενδιαφέροντος. Όπως για παράδειγμα η «κινηματογραφική» σύλληψη, το ‘84 του τότε ποδοσφαιριστή της Μίλαν, Έρικ Γκέρετς με την αστυνομία να εισβάλλει στο ξενοδοχείο όπου είχε καταλύσει η εθνική Βελγίου, γιατί είχε ομολογήσει πως είχε χρηματιστεί για να στήσει παιχνίδι της Σταντάρ Λιέγης.

Το ’88 η Uefa έδωσε το πράσινο φως στις ομάδες για την απόκτηση και 3ου ξένου παίκτη. Το ’08 ο Βραζιλιάνος, πρώην «Αυτοκράτορας» της Ίντερ, Αντριάνο συνελήφθη στο προπονητικό κέντρο της Σάο Πάολο, γιατί κόντεψε ν’ αφήσει στον τόπο, με μπουνιές έναν φωτογράφο. Την ίδια μέρα, ο Αντρίι Σεβσένκο ανακοίνωνε δημόσια το αντίο του στην Τσέλσι, και την επιστροφή του στη Μίλαν γιατί δεν άντεχε πλέον τη σχέση του με τον Ζοσέ Μουρίνιο. Ενώ το ’17 ο πρόεδρος της Ρόμα, Τζέιμς Παλότα υποσχόταν στον Φραντσέσκο Τόττι μία αιώνια θέση στη διοίκηση της ομάδας, αλλά το καλοκαίρι το μετάνιωσε και την πήρε πίσω. 

Περίεργη, λοιπόν μέρα η 29η Φεβρουαρίου. Τυχερή για μερικούς, άτυχη για άλλους. Σκεφτείτε όμως να είχε γεννηθεί κάποιος στις 30 Φεβρουαρίου, όπως συνέβη το μακρινό 1712 στη Σουηδία, και μόνο για εκείνη τη χρονιά πριν καταργηθεί;        

29 Φεβρουαρίου Μιχάλης Μουρούτσος