γράφει η Φανούλα Αργυρού*
Συμπλήρωμα στο άρθρο μου στην «Σημερινή» 10.9.2023 « Το τουρκικό σχέδιο εποικισμού – Νιχάτ Ερίμ 1956 – που έκτοτε γνώριζε το Φόρειν όφις και υποβοηθούσε…», δίνουν τα ιστορικά αρχεία του ΟΗΕ, με τις επιστολές του τότε Πρέσβη της Κύπρου στον ΟΗΕ, μ. Ζήνωνα Ρωσσίδη. Ο οποίος έγραφε, ενημέρωνε και πρωτίστως προειδοποιούσε και επανειλημμένα και απεγνωσμένα διαμαρτυρόταν επίσημα, για τον εποικισμό των κατεχομένων περιοχών της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Μια από τις επιστολές του ημερομηνίας 2 Ιουλίου 1975 είναι καταγραμμένη ως έγγραφο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με κωδικό S/11743. Σ αυτήν ο Ζήνωνας Ρωσσίδης μεταξύ άλλων τόνιζε τα εξής:
«Υπάρχει τώρα ένα ανανεωμένο κύμα παράνομων και απάνθρωπων απελάσεων του ιθαγενούς ελληνοκυπριακού πληθυσμού από τις τουρκικές δυνάμεις κατοχής στην Κύπρο. …
«Μια περαιτέρω επιβαρυντική περίσταση αυτού του ξεριζωμού των Ελληνοκυπρίων κατοίκων από τα σπίτια τους στην περιοχή της Καρπασίας είναι ότι η γειτονική περιοχή της Αμμοχώστου αρχίζει να αποικίζεται μαζικά από Τούρκους από την ηπειρωτική χώρα της Τουρκίας και από τη νότια Κύπρο, με τρόπο που αναδείχνει τον εγκληματικό στόχο την δια της βίας αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα του νησιού».
«There is now a renewed wave of unlawful and inhuman expulsions of the indigenous Greek Cypriot people by the Turkish occupation forces in Cyprus. …
‘A further aggravating circumstance of this uprooting of Greek Cypriot inhabitants from their homes in the Karpass region is that the neighbouring area of Famagusta is beginning to be massively colonized by Turks from the mainland of Turkey and from the south of Cy-prus, in a manner bringing out the criminal purpose of changing by force the demographic character of the island».
Προσέξετε την έμφαση που έδινε ο Ζήνωνας Ρωσσίδης στον εγκληματικό στόχο που έκρυβε ο εποικισμός. Αποτελεί μια από τις φράσεις που φαίνεται να έχουν εξαφανιστεί από τη φρασεολογία της Κυπριακής Δημοκρατίας τα χρόνια που ακολούθησαν τις προσπάθειες του Ζήνωνα Ρωσσίδη. Ειδικά μετά την άφιξη του Προέδρου Γ. Βασιλείου. Και στη συνέχεια την προσπάθεια να ομαλοποιηθούν οι εγκληματικές ενέργειες με την αποδοχή νομιμοποίησης εποίκων…
Παραθέτω σε ελεύθερη μετάφραση, ολόκληρη την ιστορική επιστολή Ζήνωνα Ρωσσίδη.
Με οδηγίες από την κυβέρνησή μου, έχω τη τιμή να φέρω εις γνώση σας τα ακόλουθα:
Υπάρχει τώρα ένα ανανεωμένο κύμα παράνομων και απάνθρωπων απελάσεων του ιθαγενούς ελληνοκυπριακού πληθυσμού από τις τουρκικές δυνάμεις κατοχής στην Κύπρο.
750 κάτοικοι της περιοχής Καρπασίας έχουν με αυτό το τρόπο ξεριζωθεί και απελαθεί από τα σπίτια και περιουσίες των μεταξύ 27 και 30 Ιουνίου 1975, εις παραβίαση του διεθνούς νόμου, στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της Σύμβασης της Γενεύης του 1949 και των ψηφισμάτων του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για την Κύπρο. Τέτοια αυθαίρετη ενέργεια είναι, επιπλέον, εις παραβίαση της συγκεκριμένης συμφωνίας, με την οποία εγκλωβισμένα άτομα δεν πρέπει να μεταφέρονται δίχως την έγκριση και συμφωνία αμφοτέρων των πλευρών.
Ούτε ελάχιστες ώρες προειδοποίησης δεν είχαν οι ξεριζωμένοι αυτοί άνθρωποι, στους οποίους δεν επετράπη ακόμα να πάρουν μαζί τους προσωπικά πράγματα, εκτός από μία μικρή τσάντα με τα άμεσα απαραίτητα γι΄αυτούς. Μια ηλικιωμένη γυναίκα, η Παναγιώτα Κωνσταντίνου από το Πατρίκι, άνω των 90 ετών, εξαναγκάσθηκε να φύγει παρόλη την κατάσταση της υγείας της. Πέθανε στο δρόμο…
Σύμφωνα με έγκυρη μαρτυρία, ορισμένα άτομα από τους απελαθέντες εξαναγκάσθηκαν υπό την απειλή όπλου να υπογράψουν «petitions» για την μεταφορά τους στο νότο.
Εκ μέρους της κυβέρνησής μου, επιθυμώ εμφαντικά να διαμαρτυρηθώ για αυτές τις αυθαίρετες και παράνομες ενέργειες της Τουρκικής Κυβέρνησης. Λαμβάνουν μέρος ακριβώς πρίνε το νέο γύρο των συνομιλιών, προγραμματισμένων για αυτό το μήνα, ενδεικτικό της αρνητικής στάσης της Άγκυρας για αυτές τις συνομιλίες.
Μια περαιτέρω επιβαρυντική περίσταση αυτού του ξεριζωμού των Ελληνοκυπρίων κατοίκων από τα σπίτια τους στην περιοχή της Καρπασίας είναι ότι η γειτονική περιοχή της Αμμοχώστου αρχίζει να αποικίζεται μαζικά από Τούρκους από την ηπειρωτική χώρα της Τουρκίας και από τη νότια Κύπρο, με τρόπο που αναδείχνει τον εγκληματικό στόχο την δια της βίας αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα του νησιού
Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να εξεταστεί σοβαρά από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Ιδιαίτερα ενόψει του γεγονότος ότι το ψήφισμα 3212 (XXIX) της Γενικής Συνέλευσης ομόφωνα υιοθέτησε και εγκρίθηκε με την απόφαση 365 (1975) του Συμβουλίου Ασφαλείας, και ζητά επείγοντα μέτρα για την επιστροφή όλων των προσφύγων στα σπίτια τους με ασφάλεια, ενώ μια πολύ αντίθετη διαδικασία πραγματοποιείται, μέσω ακόμη περισσότερων ανθρώπων να ξεριζώνονται από τα σπίτια και τα εδάφη τους και γίνονται άποροι πρόσφυγες – θύματα του Τουρκικού άνομου στόχου διχοτόμησης.
Θα ήμουν ευγνώμων εάν αυτή η επιστολή κυκλοφορούσε ως έγγραφο του Συμβουλίου Ασφαλείας.
(Υπογραφή) Ζήνων ΡΩΣΣΙΔΗΣ
Πρέσβης Μόνιμος Αντιπρόσωπος της
Κύπρος στα Ηνωμένα Έθνη
Η επιστολή αυτή του Πρέσβη Ρωσσίδη, πρέπει να προσεχτεί ιδιαίτερα γιατί είναι ενδεικτική του γεγονότος ότι η σκόπιμη μεταφορά Τούρκων εποίκων από την Τουρκία είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, όταν τονίζει « Υπάρχει τώρα ένα ανανεωμένο κύμα παράνομων και απάνθρωπων απελάσεων…»
Ο αείμνηστος Ρωσσίδης για την Κύπρο μέσα από το βιβλίο του ERPIC
Το 2017 ο οργανισμός ERPIC (European Rim Policy and Investment Council) στη Λάρνακα, κυκλοφόρησε ένα ιστορικό βιβλίο στα αγγλικά με τίτλο «Cyprus in the UN Archives January 1974-December 1974». Μια σημαντική πρωτοβουλία που, δυστυχώς, όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας απέτυχαν να αναλάβουν για τα δίκαια του Ελληνισμού της Κύπρου, αλλά, παράλληλα και για διαφώτιση των ξένων και επιμονή για απελευθέρωση. Δυστυχώς, όμως, η τελευταία δεν ήταν στις προτεραιότητές των από τον Αύγουστο του 1974. Την αντικατέστησαν με την απαρτχάιντ βρετανο-τουρκική Δι-κοινοτική, Δι-ζωνική, Ομοσπονδία κατ΄εντολή του βρετανού «κηδεμόνα» και αιματηρά ένοχου, υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Τζέιμς Κάλλαχαν…
Αυτό το αξιόλογο έργο, από τα πολλά που ακόμα πρέπει να γίνουν, κάλυψε ο οργανισμός ERPIC προβάλλοντας τις ιστορικές εκθέσεις του τότε πρέσβη της Κυπριακής Δημοκρατίας στον οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (Μόνιμου Αντιπρόσωπου ) που κατέγραψαν τα διαδοχικά εγκλήματα της κατοχικής Τουρκίας κατά τις δύο βάρβαρες τουρκικές της εισβολές στο νησί. Τα εγκλήματα για τα οποία η Τουρκία έπρεπε να είχε καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου προ πολλού, καταδικαστεί και τιμωρηθεί για όλες τις βάναυσες παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου και Συμβάσεων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Οι ιστορικές αυτές εκθέσεις βρίσκονται αποδεσμευμένες προ πολλού στα Αρχεία του ΟΗΕ, αλλά τόσο ο ίδιος ο οργανισμός (ΟΗΕ) όσο και όσοι είναι αναμεμειγμένοι με το Κυπριακό για «λύση» δικοί μας και ξένοι, οι συγγραφείς των ψηφισμάτων του ΟΗΕ (Βρετανοί) τις αγνοούν ενσυνείδητα και περιφρονητικά. Απλά γιατί απαιτούν ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, αλλά με τη διαιρετική ΔΔΟ τους δεν επιτρέπεται ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ για τα θύματα, παρά μόνο εξυπηρέτηση των τουρκικών συμφερόντων του θύτη (Τουρκίας).
Ένα από τα άρθρα που έγραψα για τον Ζ. Ρωσσίδη 2/9/2018 στην «Σημερινή» « Ο εις και μόνος Ζήνωνας Ρωσσίδης».
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ 24/9/2023