Ξεγυμνώνεται η άμυνα της Κύπρου την ώρα που οι Τούρκοι ενισχύονται (ΒΙΝΤΕΟ)

Ενώ οι Τούρκοι εξοπλίζονταν με δυνάμεις πυροβολικού και άλλως πως, η Εθνική Φρουρά, στο πλαίσιο της δήθεν αναδιοργάνωσης και εκσυγχρονισμού, αποφάσισε το 2021-2022 την απόσυρση μιας Μοίρας ρυμουλκούμενων πυροβόλων 155 χιλιοστών, 18 στο σύνολο, και την επιστροφή τους στην Ελλάδα, από την οποία προήλθαν.

Μια χαρά τα πάνε στο πεδίο της μάχης τα «100ρια» στην Ουκρανία, τα οποία εμείς είχαμε σε αχρησία…

Χωρίς όρους τα F-16 στην Τουρκία, θα πετάνε παντού…

Τι σημαίνει η πτώση της Κύπρου και το γεωπολιτικό έμφραγμα της Ελλάδας

Διαφορετικές σκέψεις και τα σερβικά πυροβόλα

Βεβαίως, το ερώτημα είναι κατά πόσον υπάρχει η πολυτέλεια απαλλαγής βαρέων οπλικών συστημάτων, και δη πυροβόλων, στο πλαίσιο του οποιουδήποτε εκσυγχρονισμού, χωρίς την επαρκή αντικατάστασή τους και όταν ο Αττίλας, όχι απλώς ενισχύει τις μονάδες πυροβολικού, αλλά έχει πλείστες εξ αυτών παραταγμένες, έτοιμες για δράση. Επί τούτου θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι τα πυροβόλα Μ114 των 155 χιλιοστών επιστράφηκαν στην Ελλάδα, αλλά αντικαταστάθηκαν με σύγχρονα αυτοκινούμενα πυροβόλα 155 χιλιοστών από τη Σερβία, τύπου Nora B52KE. Όμως, η αντικατάσταση δεν είναι πλήρης… Πρόκειται για ένα άλλο κεφάλαιο, που σχετίζεται και με άλλα θέματα, το οποίο προσπερνούμε επί του παρόντος.

Η απόφαση για την απόσυρση των ρυμουλκούμενων πυροβόλων 155 χιλιοστών δεν στηρίχθηκε μόνο στον εκσυγχρονισμό, αλλά και σε άλλες μεταβλητές, όπως είναι η έλλειψη επαρκούς επάνδρωσης και πυρομαχικών, τα οποία έληγαν και θα έπρεπε ν’ αντικατασταθούν. Επί τούτου μάλιστα υπάρχει αντίλογος, που αποτυπώνεται στα εξής επιχειρήματα:

1. Πυρομαχικά για τα ρυμουλκούμενα πυροβόλα των 155 χιλιοστών θα ήταν δυνατόν να αγοραστούν ή/και να έρθουν μέσω Ελλάδος ή άλλης προμηθεύτριας χώρας. Πάντως, στο ΓΕΕΘΑ υπήρχαν διαφορικές με τη Λευκωσία απόψεις ως προς την απόσυρση των εν λόγω πυροβόλων.
2. Τα ίδια πυροβόλα εξακολουθούν να είναι επιχειρησιακώς ενεργά σε πολλούς στρατούς. Όταν οι Τούρκοι την ίδια περίπου περίοδο μετέφεραν στα κατεχόμενα αυτοκινούμενα πυροβόλα, ουδόλως απέσυραν τα ιδίου τύπου ρυμουλκούμενα 155 χιλιοστών. Το αντίθετο συνέβη, τα διατήρησαν και ενίσχυσαν τον όγκο και τη δύναμη πυρός τους, στοχεύοντας -όπως αυτές οι στήλες αποκάλυψαν την περασμένη Κυριακή- ζωτικούς στόχους στις ελεύθερες περιοχές, αλλά και για άλλους επιχειρησιακούς και πολιτικούς λόγους. Σημειώνεται ότι τα ρυμουλκούμενα πυροβόλα των 155 χιλιοστών έχουν βεληνεκές περί τα 15 χιλιόμετρα. Υπάρχει η στρατιωτική αντίληψη ότι δεν "πετάς" οποιοδήποτε οπλικό σύστημα εφόσον μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να προκαλέσει κόστος στον εχθρό.

Το ερώτημα και ο Αττίλας

Ειδικώς για τα ρυμουλκούμενα των 155 χιλιοστών εγείρεται το εξής ερώτημα: Για τον Αττίλα είναι χρήσιμα, που είναι αρτιότερος στρατός, και για την Εθνική Φρουρά όχι; Από την άλλη, προβάλλεται άλλο ένα επιχείρημα: Ότι, δηλαδή, δεν υπάρχει η δυνατότητα επαρκούς επάνδρωσης. Υπό αυτές, όμως, τις συνθήκες, κάποιος άλλος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι η αναδιάρθρωση της Εθνικής Φρουράς δεν έγινε με τον ορθό τρόπο και ότι η μείωση της θητείας, όπως έγινε, ήταν λανθασμένη. Διότι η μείωση της θητείας δεν αντισταθμίστηκε, και δη από τους συμβασιούχους οπλίτες, με τον τρόπο που θα έπρεπε να γίνει.

Παλιό υλικό και αγορές

Το υλικό της Εθνικής Φρουράς είναι παλαιό, επειδή επί σειρά ετών δεν είχε εκσυγχρονιστεί και έχει ξεπεράσει τα όριά του. Προβλήματα υπάρχουν και στα άρματα μάχης Τ-80, στα τεθωρακισμένα ΒΜΡ-3, ακόμη και στα αντιπυραυλικά συστήματα BUK και TOR M1. Και αυτό συμβαίνει διότι, εκτός των άλλων, δεν έχουν γίνει έγκαιρα οι απαιτούμενες αναβαθμίσεις, η προμήθεια κρίσιμων ανταλλακτικών κ.λπ, με αποτέλεσμα πλέον να είναι σχεδόν αδύνατες, λόγω των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Ρωσία. Εξ ου και η αγορά από το Ισραήλ μίας από τις εκδοχές του αντιβαλλιστικού και αντιαεροπορικού συστήματος του "Σιδηρού Θόλου" και ενδεχομένως των αρμάτων μάχης Merkava. Τονίζονται αυτά, διότι ασκούνται διαρκείς πιέσεις για να απαλλαγεί η ΕΦ απ’ όλα τα ρωσικά οπλικά συστήματα.

Ανταλλάγματα

Οι συστάσεις αυτές θα ήταν δυνατό να γίνουν δεκτές εφόσον:

1. Αντικατασταθούν τα υφιστάμενα ρωσικά οπλικά συστήματα από τις ΗΠΑ ή τις χώρες της ΕΕ, καθώς και από το Ισραήλ, με άλλα εφάμιλλων δυνατοτήτων.
2. Εφαρμοστεί κατ' αναλογίαν ό,τι εφαρμόστηκε στην περίπτωση της Ουκρανίας από την ΕΕ και από τα κράτη - μέλη της. Επί τούτου υπάρχουν δύο πολιτικές, που θα ήταν δυνατό να εφαρμοστούν είτε σοβαρά είτε διαζευκτικά: Α) Να εφαρμοστεί στρατιωτικό εμπάργκο σε βάρος της Τουρκίας εφόσον συνεχίζει να κατέχει την Κύπρο και δεν αρχίζει την απόσυρση των στρατευμάτων της από την ΕΕ, ως ένδειξη καλής θέλησης για την επίλυση του Κυπριακού. Β) Να δοθούν οπλικά συστήματα από τα κράτη - μέλη της ΕΕ προς την Κυπριακή Δημοκρατία, όπως συμβαίνει στην Ουκρανία, για να είναι δυνατή η αντιμετώπιση της κατοχής και της συνεχούς τουρκικής απειλής.

Ερώτηση: Γιατί η Κυβέρνηση δεν κινήθηκε προς αυτήν την κατεύθυνση, όταν: Πρώτο, ο Τατάρ θέτει επί τάπητος, ενώπιον δηλαδή της ειδικής εκπροσώπου του ΟΗΕ, τα δύο κράτη, με αποτέλεσμα να ανοίξει ο δρόμος για τον τετραγωνισμό του κύκλου μεταξύ των διχοτομικών αποχρώσεων; Δηλαδή αυτής που αφορά στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα και εκείνης των δύο κρατών με ισότιμη κυριαρχία. Δεύτερο, η Άγκυρα, όπως έχει αποκαλύψει η «Σημερινή», συνεχίζει να εξοπλίζει τα κατεχόμενα και να έχει τις μονάδες πυροβολικού έτοιμες για δράση, στους χώρους τάξης. Γιατί η Κυβέρνηση δεν έχει καταθέσει σχετικό φάκελο στην ΕΕ για να γίνει αντιληπτή η κατοχή και η τουρκική απειλή;

Η ασφυξία

Η επικρατούσα αντίληψη είναι ότι δεν πρέπει, στην παρούσα φάση, να ενοχληθεί η Τουρκία, διότι υπάρχει επαναθέρμανση των σχέσεων της Τουρκίας με την Ελλάδα και νέα προσπάθεια για την επανέναρξη των συνομιλιών στο Κυπριακό. Άλλωστε, κατά την πρόσφατη συνάντηση των Υπουργών Άμυνας της Κύπρου και της Ελλάδας, Βασίλη Πάλμα και Νίκου Δένδια, κουβέντα δεν έγινε για το Δόγμα. Οι δε περιφερειακές συμμαχίες, που είχαν συνδεθεί με το Δόγμα, είναι στον αέρα, λόγω της κατάστασης στη Μέση Ανατολή. Τι, μάλιστα, διαφαίνεται; Ότι εκείνο το οποίο προέχει είναι η αμυντική συνεργασία με την Ελλάδα, διότι είναι ο πνεύμονάς της, στην Ανατολική Μεσόγειο. Εάν η Τουρκία ελέγξει την Κύπρο είτε με είτε χωρίς λύση, τότε η Άγκυρα:

Α) Νομιμοποιεί τη λεγόμενη «τουρκική θάλασσα» από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα. Β) Αυξάνει τις δυνατότητές της να κλείσει τις πύλες του Ανατολικού Αιγαίου, μεταξύ Κρήτης - Καρπάθου και Καρπάθου - Ρόδου. Γ) Αυξάνει τις δυνατότητές της για τη διχοτόμηση του Αιγαίου στον 25ο Μεσημβρινό.

Ως εκ τούτου, η Ελλάδα θα κινδυνέψει με ασφυξία. Και με γεωπολιτικό έμφραγμα…

Τι πήραν οι Τούρκοι…

Είναι, υπό αυτές τις συνθήκες, πρόδηλη η σημασία του Δόγματος, το οποίο μένει στα λόγια. Στην πράξη, η Ελλάδα και η επανέναρξη των συνομιλιών έφερε το ξεπάγωμα της αγοράς των F-16 από τις ΗΠΑ. Και συμβαίνει αυτό, ενώ η κατοχή στην Κύπρο συνεχίζεται. Το δε τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών, απαντώντας σε πληροφορίες περί του αντιθέτου, διευκρινίζει ότι η συμφωνία με την Αμερική δεν έχει όρους και ότι τα F-16 θα πετούν στο Αιγαίο. Όταν, λοιπόν, θα πετούν στο Αιγαίο, δεν θα πετάξουν στην Κύπρο; Άρα, η τουρκική πλευρά, μέσα από τη νέα επαναπροσέγγιση, πήρε και τα F-16 και έβαλε τα δύο κράτη στο τραπέζι των συνομιλιών. Συνεχίζει, μάλιστα, να μας απειλεί με τις πυροβολαρχίες του Αττίλα, ενώ, εμείς, στο πλαίσιο του «εκσυγχρονισμού», στέλνουμε πυροβόλα πίσω στην Ελλάδα…

Τα πάνε μια χαρά τα πυροβόλα 100 χιλ. στην Ουκρανία που ήταν σε… «αχρησία» στην Κύπρο…

Πρόσφατα, υπήρξαν δημοσιεύματα και φωτογραφίες, που ήθελαν την αποστολή 20 ρωσικών πυροβόλων 100 χιλιοστών στην Ουκρανία, κατόπιν Δυτικών πιέσεων. Τα όπλα είχαν πωληθεί σε ιδιωτική εταιρεία και το Υπουργείο Άμυνας διέψευσε την είδηση, διευκρινίζοντας ότι τα «100ρια» είχαν πωληθεί επειδή ήταν για δεκαετίες σε αχρησία (ουκ ολίγοι που υπηρέτησαν σε αυτά έχουν άλλη άποψη). ΄Εγινε, μάλιστα, αναφορά σε συμβόλαια διαφανή και ασφαλιστικές δικλίδες. Παρότι, διέψευσε το Υπουργείο Άμυνας, οι φωτογραφίες στην Ουκρανία και σχετικό βίντεο δείχνουν ότι ο εν λόγω τύπος πυροβόλου ήταν καθόλα επιχειρησιακά ενεργός. Τα ρωσικά πυροβόλα των 100 χιλιοστών έχουν βεληνεκές μεταξύ 18 και 20 χιλιομέτρων και το πλεονέκτημα είναι ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για άμεση βολή, δηλαδή, ως αντιαρματικά όπλα. Είναι, δε, γνωστά για την ευστοχία τους, η οποία έχει αποδειχθεί στην πράξη. Όχι μόνο την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ήταν στα νιάτα τους, αλλά αυτά είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά ακόμη και σήμερα, στα γηρατειά τους, στο μέτωπο της Ουκρανίας. Βεβαίως, εξαρτάται από τους σχεδιασμούς και τις ανάγκες ενός στρατού. Για την Ουκρανία είναι χρήσιμα εν καιρώ πολέμου και επιχειρησιακά αξιόπιστα, για την Κύπρο, που τελεί σε απειλή και έχει ουκ ολίγες ελλείψεις, ήταν, όπως ελέχθη, για χρόνια σε αχρησία… Υπάρχει, βεβαίως, και η άλλη άποψη. Ότι, δηλαδή, δεν ήταν επί χρόνια σε αχρησία!

Τα ρωσικά πυροβόλα 100 χιλιοστών, που βγάζουν φωτιές στην Ουκρανία, στην περίπτωση της Κύπρου ήταν σε αχρησία επί μακρόν. Πωλήθηκαν πρόσφατα σε ιδιωτική εταιρεία, αλλά, όπως είχε ισχυρισθεί η Κυβέρνηση, δεν είχαν μεταφερθεί στα πεδία των μαχών. Πάντως ο χρωματισμός των πυροβόλων είναι μοναδικός και ανήκει στην Εθνική Φρουρά. Το ίδιο ισχύει για τα λάστιχα και το πέλμα για τον δρόμο. Τα βλήματα που κρατούν οι Ουκρανοί στρατιώτες είναι μερίδες πυρομαχικών της Εθνικής Φρουράς. Μέχρι και το προστατευτικό κανάβινο του πηγαίου είναι αυτό των πυροβόλων 100 χιλιοστών που χρησιμοποιούσε η Εθνική Φρουρά. Η πλαστικοποιημένη σήμανση στο αριστερό μέρος του ασπιδίου ανήκει στην Δ΄ ΠΥΡΧΙΑ (Πυροβολαρχία) της 187 ΜΠΠ (Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού). Στα δεξιά του ασπιδίου υπήρχε το μπρούντζινο εικόνισμα της Αγίας Βαρβάρας, προστάτιδας του Πυροβολικού, που έχει αφαιρεθεί. Πάντως, η Ελλάδα δεν διαθέτει πυροβόλα 100 χιλιοστών. Ανήκαν μόνο στην Εθνική Φρουρά με σήμανση στα ελληνικά!

Τα πυροβόλα Μ114 των 155 χιλιοστών, 18 στο σύνολο, δηλαδή μία Μοίρα που εστάλησαν πίσω στην Ελλάδα λόγω «εκσυγχρονισμού». Πυροβόλα του ίδιου τύπου και διαμετρήματος βρίσκονται στα κατεχόμενα. Δεν επέστρεψαν στην Τουρκία, παρά τον εκσυγχρονισμό του Αττίλα. Συνεχίζουν να στοχεύουν τις ελεύθερες περιοχές.