Αρκούν δυο φέτες ψωμιού και μια κάποια γέμιση για να σε κάνει ευτυχισμένο; Ναι. Το ταπεινό κατά πολλούς (που δεν ξέρουν) σάντουιτς μπορεί να αποτελέσει από ένα γαμάτο σνακ μέχρι ένα θαυμάσιο γεύμα. Εμείς σου βρήκαμε μερικά, από κάθε γωνιά του πλανήτη, για να μάθεις πώς μπαίνουν σωστά νόστιμα πράγματα μέσα σε ψωμί.

Choripán, Αργεντινή

Αυτό στο χωριό μου θα το χαρακτήριζαν spicy sandwich και είναι μια από τις σπεσιαλιτέ του street food στην πατρίδα του τανγκό. Όπως προδίδει και το όνομα του φτιάχνεται με λουκάνικο chorizo, που συνοδεύεται από ψωμάκια hot dogs και chimichurri σως (ωμή σάλτσα από μαϊντανό, σκόρδο, λάδι, ρίγανη και ξύδι). Ακριβώς αυτό που θα περίμενε κάποιος από μια χώρα με σπουδαία παράδοση στα ψητά, όπως αυτή των Messi, Ginobili και της Emilia Attias (googl-αρέ την και με ευχαριστείς αργότερα).

Chip butty, Ηνωμένο Βασίλειο

Oι Βρετανοί έχουν διάφορες λέξεις για τα σάντουιτς (sarnies, baps, cobs, rolls) αλλά το κλασικό το chip το butty θα αποτελεί πάντα το εθνικό τους σάντουιτς: Αρκούν δυο φέτες τοστ, βούτυρο, τηγανητές πατάτες και κέτσαπ. Απλό και νόστιμο.

Vada Pav, Ινδία

Ντρέπομαι ειλικρινά που σε δικό μου άρθρο θα διαβάσεις κάτι που περιέχει τον όρο vegan-friendly, αλλά αυτό είναι το vada pav - θα μπορούσες να το πεις και ένα μπέργκερ για χορτοφάγους. Φτιάχνεται με ένα παναρισμένο μπιφτέκι πατάτας που περιέχει κόλιανδρο και μπαχαρικά. Αν και ξεκίνησε από φτηνό street food έχει βρει τη θέση του ακόμη και σε καλά εστιατόρια της χώρας. Σχεδόν πάντα προστίθεται στο εσωτερικό του και κάποιο chutney που του προσδίδει περισσότερη γεύση.

Chacarero, Χιλή

Κι από τα vegan πάμε στα... σκληρά: Σε ένα στρογγυλό ψωμάκι προσθέτεις μπριζόλα κομμένη σε φέτες, μαζί με ντομάτα, πιπεριές chilli και πράσινα φασόλια. Όλη (σχεδόν) η λατινοαμερικάνικη γαστρονομική παράδοση σε ένα σάντουιτς.

Bánh mì, Βιετνάμ

Μια φορά κι έναν καιρό στο Βιετνάμ, bánh mì ονομαζόταν κάθε είδος ψωμιού. Πλέον έτσι ονομάζεται το περίφημο σάντουιτς που είναι γνωστό σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Η βιετναμέζικη μπαγκέτα (από σταρένιο αλεύρι ή και αλεύρι ρυζιού) είναι η βάση και γεμίζει με χοιρινό, λαχανικά, πιπεριές jalapeños και κόλιανδρο. Mπορούν να προστεθούν ακόμη υλικά όπως τουρσί, σαρδέλες και κάποια πικάντικη σάλτσα.

Cemita, Μεξικό

Το νόστιμο ψωμοειδές έρχεται από τον μεξικάνικο νότο και την Puebla και σε αυτό αναμειγνύονται αβοκάντο, λευκό τυρί , κρεμμύδι, κόκκινη σάλτσα και κρέας, συνήθως τηγανητό βοδινό. Όλα αυτά μέσα σε στρογγυλό ψωμάκι.

Doner kebab, Τουρκία

Η «σούβλα που γυρίζει», όπως μεταφράζεται το δημοφιλές τούρκικο σνακ, που αρχικά ονομαζόταν oltu kebap, καθώς στην πρώτη μορφή του, στην μικρή πόλη Oltu της βορειοανατολικής Τουρκίας, το κρέας ψηνόταν οριζόντια και τα κομμάτια κρέατος κόβονταν πιο χοντρά. Η σημερινή του μορφή διαμορφώθηκε στην Προύσα τον 19ο αιώνα και τελειοποιήθηκε από Τούρκους μετανάστες στο Βερολίνο το 1971, για να γίνει πιο ελκυστικό στους βορειοευρωπαίους. Σε τουρκική πίτα, χρησιμοποιείται αρνίσιο κρέας, μοσχαρίσιο ή κοτόπουλο μαζί με λαχανικά, σάλτσα και διάφορα μπαχαρικά.

> Τα σάντουιτς που θα σε κάνουν να ξεχάσεις το κλασικό τοστ

Kaya, Σιγκαπούρη

Tα toast bar είναι πραγματικά δημοφιλή στη Σιγκαπούρη και αυτό το γλυκό σάντουιτς φτιάχνεται σχεδόν με τον ίδιο τρόπο με το γαλλικό- το τηγανητό ψωμί είναι καλυμμένο με βούτυρο και μαρμελάδα kaya (φτιαγμένη από αυγό και γάλα καρύδας) και συχνά σερβίρεται μαζί με ένα βραστό αυγό για πρωινό.

Jambon beurre, Γαλλία

Ακόμη μια λιτή σαντουιτσοϊδέα από τους συμπατριώτες του Jean-Paul Belmondo, της Marion Cotillard και του Christian Karembeu: H κλασική μπαγκέτα ανοίγει στα δύο, πασαλείφεται με βούτυρο και στο εσωτερικό της ξαπλώνουν κομμάτια ζαμπόν. Ενίοτε προστίθενται και τυρί ή αγγουράκια. Καθημερινά στη Γαλλία πωλούνται περίπου 2.000.000 jambon-beurre σάντουιτς.

Mitraillette, Βέλγιο

Ακόμη ένα σάντουιτς, ακόμη μια μπαγκέτα. Αυτή τη φορά γεμισμένη με τηγανητό χοιρινό κρέας (ή λουκάνικο ή κοτόπουλο), τηγανητές πατάτες (φυσικά, στο Βέλγιο βρίσκεσαι) και πολλή -πολλή όμως- μαγιονέζα. Το λατρεύουν κυρίως οι φοιτητές και όσοι έχουν πιει πολύ το προηγούμενο βράδυ.

Katsu-sando, Ιαπωνία

Ποιος είπε πως μόνο το σούσι ενδιαφέρει τους Ιάπωνες; Παναρισμένο χοιρινό μαζί με λάχανο και σκουρόχρωμη γλυκιά σάλτσα tonkatsu είναι η καλύτερη απάντηση από τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.Το προτιμούν οι πολυάσχολοι εργαζόμενοι και το εν λόγω σάντουιτς σέρβιρε πρώτη φορά το εστιατόριο του Τόκιο, Rengatei, το 1899.

Bauru, Βραζιλία

Και στο φαΐ μεγάλη μπάλα (δεν έβρισκα κάτι έξυπνο με σάμπα και επέλεξα το πιο γραφικό κλισέ) από τους Βραζιλιάνους. «Εφευρέτης» του ήταν ο φοιτητής Νομικής στο πανεπιστήμιο του São Paulo, Casimiro Pinto Neto, το 1939. Οι φίλοι του δοκίμασαν το σάντουιτς, ενθουσιάστηκαν και καθιέρωσαν την ονομασία από τον τόπο καταγωγής του, την πόλη Bauru, στα δυτικά της χώρας. Ψητό βοδινό, μοτσαρέλα, αγγουράκια τουρσί, ντομάτα και ρίγανη που σφιχταγκαλιάζονται μέσα σε στρογγυλό ψωμάκι.

ΠΗΓΗ: gr.askmen.com