Πέρασαν 35 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που το Robocop έκανε πρεμιέρα σε κινηματογραφικές αίθουσες των ΗΠΑ. Ήταν 17 Ιουλίου 1987 και έως σήμερα η ταινία του Πολ Φερχόφεν παραμένει ένα σημείο αναφοράς στο είδος της. To Robocop κατάφερε να συνδυάσει με εκπληκτικό τρόπο το χιούμορ, τη βία και τις ακραίες σκηνές και παράλληλα να θίξει κοινωνικά ζητήματα που προβληματίζουν έως σήμερα. Την ισχύ τον μεγάλων εταιριών, το κατά πόσο η αστυνομία μπορεί να είναι ιδιωτική, τον καταναλωτισμό, ακόμα και την αγωνία του ανθρώπου να νικήσει τον θάνατο. Πώς όμως δημιουργήθηκε αυτό το ξεχωριστό φιλμ, πως έγινε η επιλογή των ηθοποιών και ποια είναι τα παρασκήνια πίσω από τον το ρομπότ που παρέμεινε τελικά άνθρωπος; Έχουμε όλες τις απαντήσεις.

«Παιδί» του Blade Runner

Η ιδέα για το Robocop γεννήθηκε στο πλατό μιας άλλη ταινίας. Ο Έντουαρντ Νιουμέιερ συμμετείχε στην παραγωγή του «Blade Runner» με στόχο να μάθει τη διαδικασία δημιουργίας ενός φιλμ. Παρατηρώντας τα φουτουριστικά αυτοκίνητα σκέφτηκε πως θα μπορούσαν να είναι περιπολικά. «Είχα αυτό το όραμα σε έναν μακρινό στιλ Blade Runner κόσμο όπου υπήρχαν αυτοί οι μηχανικοί αστυνομικοί οι οποίοι όμως είχαν αληθινή ανθρώπινη λογική» θα πει ο ίδιος. Μέσα σε λίγες μέρες είχε γράψει ένα προσχέδιο 40 σελίδων.

Ο Νιουμέιερ συνάντησε τον σκηνοθέτη βίντεο-κλιπ Μάικλ Μάινερ ο οποίος είχε μια παρόμοια ιδέα. Μέσα από αυτή τη συνεργασία προέκυψε ο Robocop. Επηρεασμένος από το «Ψυχώ» ο Νιουμέιερ ήθελε ο βασικός χαρακτήρας να σκοτώνεται στην αρχή του φιλμ. Παράλληλα ήθελε να ασκήσει κριτική στην γιάπικη κουλτούρα και την αυξανόμενη επιθετικότητα των εταιριών. Θεωρούσε ότι το βιομηχανικό Ντιτρόιτ, το οποίο εκείνη την εποχή ζούσε πλέον την παρακμή του ήταν το ιδανικό σκηνικό ενώ αποκάλυψε ότι η σκηνή με το ED-209 να δυσλειτουργεί και να σκοτώνει έναν υπάλληλο ήταν κάτι που σκεφτόταν καιρό.

«Ήταν μια κωμική ανακούφιση σε μια κυνική εποχή. Βρισκόμασταν στην εποχή του Ρίγκαν και του οικονομολόγου Μίλτον Φρίντμαν. Η καρδιά του φιλμ ήταν αυτός ο αστυνομικός που εργάζεται για μια εταιρία η οποία επιμένει ότι της ανήκει. Όμως αυτός κάνει το σωστό» λέει από τη μεριά του ο Μάινερ.

Το βασικό σενάριο ήταν έτοιμο τον Δεκέμβριο του 1984 και είχε τίτλο «RoboCop: The Future of Law Enforcement». Οι Νιουμέιερ και Μάινερ το έστειλαν στις εταιρίες παραγωγής και μέσα σε έναν μήνα είχαν δύο προσφορές. Από την Atlantic Releasing και την Orion Pictures. Ο παραγωγός Τζο Ντέιβισον έπεισε το Νιουμέιερ και Μάινερ πως η Orion είναι η ιδανική για να υλοποιήσει το όραμα τους. Αρχικά η εταιρία ήθελε το φιλμ να μην διαδραματίζεται στο Ντιτρόι αλλά ο Νιουμέιερ επέμεινε ως το τέλος. Αυτό που τελικά προσέθεσαν οι παραγωγοί ήταν η σύνδεση του προέδρου της OCP με τον «κακό» του φιλμ Κλάρενς Ρόντικερ.

Ο Φερχόφεν το θεώρησε απαίσιο

Ο Τζόναθαν Κέιπλαν ήταν ο πρώτος σκηνοθέτης που είχε αναλάβει το «Robocop». Αποχώρησε όμως και χρειάστηκαν έξι μήνες για να βρεθεί ο αντικαταστάτης του. Οι Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και Άλεξ Κοξ απέρριψαν την προσφορά που τους έγινε ενώ η Orion δεν αποδέχθηκε το αίτημα του Μάινερ να αναλάβει αυτός τη σκηνοθεσία.

Το στέλεχος της Orion, Μπάρμπαρα Μπόιλ πρότεινε τον Πολ Φερχόφεν και του έστειλαν το σενάριο. Διαβάζοντας μόνο την πρώτη σελίδα το απέρριψε χαρακτηρίζοντας το απαίσιο. Η Μπόιλ επέμεινε ζητώντας από το Φερχόφεν να δώσει σημασία στα μηνύματα που στέλνει το φιλμ. Ο Φερχόφεν και πάλι δεν πείστηκε.

Τα πάντα άλλαξαν όταν διάβασε το σενάριο η σύζυγος του σκηνοθέτη, Μαρτίν Τουρς. Ενθουσιάστηκε και μίλησε στον σύζυγο της. «Του είπε ότι είχε χάσει την ψυχή της ιστορίας. Το γεγονός ότι κάποιος χάνει την ταυτότητα του. Τον ενθάρρυνα να δώσει μια ευκαιρία σε αυτό το σενάριο. Τα αγγλικά του δεν ήταν πολύ καλά τότε και δεν μπορούσε να καταλάβει τη σάτιρα. Τον άγγιξε όμως ιδιαίτερα η σκηνή που ο Robocοp επιστρέφει στο άδειο πλέον σπίτι του και του επανέρχονται αναμνήσεις από την προηγούμενη ζωή του» αναφέρει η σύζυγος του Φερχόφεν. Ο σκηνοθέτης συναντήθηκε με τους Ντέιβισον και Νιουμέιερ και παρά τις αρχικές του αντιρρήσεις πείστηκε ότι το «Robocop» έπρεπε να γυριστεί σε στιλ κόμικ.

Σβαρτζενέγκερ, Γουέλερ και η μεταμόρφωση της Νάνσι Άλεν

Αφού είχε βρεθεί ο σκηνοθέτης άρχισε το «κυνήγι» για τους ηθοποιούς. Για τον ρόλο του Robocop η πρώτη επιλογή της Orion ήταν ο Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ ο οποίος προερχόταν από την τεράστιο επιτυχία του Terminator (1984). Τελικά η περίπτωση του «Άρνι» απορρίφθηκε γιατί με το τεράστιο σώμα του θα έμοιαζε αστείος μέσα στη στολή. Πολλοί ηθοποιοί αρνήθηκαν τον ρόλο γιατί το μεγαλύτερο διάστημα της ταινίας θα φορούσαν κράνος και δεν θα φαίνονταν. Όπως αποκάλυψε ο Ντέιβισον «τελικά ο Πίτερ Γουέλερ ήταν ο μοναδικός που ήθελε πραγματικά να είναι στην ταινία».

Η εκπαίδευση του στις πολεμικές τέχνες και το γεγονός ότι έτρεχε σε Μαραθώνιους τον έκαναν ιδανικό για να μπορεί να ελέγχει την κίνηση του φορώντας στολή. Ο Φερχόφεν τον είδε και όπως έχει πει τον προσέλαβε «γιατί είχε πολύ ωραίο πηγούνι». Για μήνες ο Γουέλερ προετοιμάστηκε για το ρόλο με ειδικό εκπαιδευτή και φορώντας στολή αμερικάνικου ποδοσφαίρου.

Αναφορικά με τον ρόλο της Αν Λιούις το στούντιο προσέλαβε άμεσα στην Στέφανι Ζίμπαλιστ η οποία όμως αποχώρησε λόγω υποχρεώσεων με τη σειρά «Remington Steele». Έτσι τον ρόλο πήρε η Νάνσι Άλεν η οποία έχει δηλώσει ότι «ο τίτλος ήταν άθλιος αλλά το σενάριο είχε δυνατότητες». Ο Φερχόφεν ζήτησε από την Άλεν να αλλάξει την εμφάνιση της και της τόνισε ότι ο χαρακτήρας της δεν θα πρέπει να έχει καμία σεξουαλικότητα. Η ηθοποιός έκοψε τα μακριά ξανθά μαλλιά της, πήρε κιλά, έκανε εκπαίδευση αστυνομικού και έφτασε στο σημείο ακόμα και να φοράει ανδρικά εσώρουχα.

Ο Κέρτγουντ Σμιθ αρχικά έκανε οντισιόν για τον ρόλο του Ντικ Τζόουνς αλλά τελικά πήρε αυτόν του Μπόντικερ. Η εμφάνιση του «κακού» του Robocop ήταν εμπνευσμένη από τον στενό συνεργάτη του Χίτλερ, Χάινριχ Χίμλερ. Ο Σμιθ δεν το γνώριζε αυτό.

Ο Ρόνι Κοξ πήρε τον ρόλο του Ντικ Τζόουνς γιατί ήθελε επιτέλους να παίξει έναν κακό χαρακτήρα και ο Μιγκέλ Φερέρ αποδέχθηκε την πρόταση γιατί εκείνη την περίοδο έψαχνε απεγνωσμένα για δουλειά. Ο χαρακτήρας του «Old Man» ήταν βασισμένος πάνω σε πραγματικό πρόσωπο ενώ ο ρόλος του παρουσιαστή Μπίξμπι Σνάιντερ ήταν εμπνευσμένος από τον Μπένι Χιλ. Η Orion είχε προτείνει στον διάσημο ραδιοφωνικό παραγωγό Χάουαρντ Στερν να ενσαρκώσει τον Σνάινερ. Θεώρησε την ιδέα χαζή αλλά όταν είδε το φιλμ παραδέχθηκε ότι ήταν εξαιρετικό.

Δείτε τη συνέχεια στο janus.gr