Η μονάδα αυτή έπρεπε να πολεμήσει όχι μόνο τον εχθρό στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό, καθώς τα μέλη του εκπαιδεύτηκαν σε μια εποχή φυλετικού αποκλεισμού, όπου οι ναζιστές αιχμάλωτοι πολέμου είχαν περισσότερα δικαιώματα από τους ίδιους. Στο παρόν άρθρο θα διατρέξουμε εν τάχει την άγνωστη ιστορία αυτών των γενναίων Αφροαμερικανών που πολέμησαν σε ένα άσημο τάγμα τεθωρακισμένων, το οποίο είχε καθοριστικό ρόλο στη νίκη του πολέμου.
Το 761ο Τάγμα Τεθωρακισμένων συγκροτήθηκε το 1942 ως μια αμιγώς αφροαμερικανική μονάδα. Οι Μαύροι Πάνθηρες προσπαθούσαν πάντα να αποδείξουν στην πράξη την αξία τους, να αναγνωριστούν γι’ αυτό, και να προωθήσουν την αφρικανική πολιτιστική τους κληρονομιά. Το σύνθημά τους «Come Out Fighting» ήταν επίσης πολύ εμψυχωτικό και γεννήθηκε μέσα από τη σθεναρή αποφασιστικότητά τους να δείξουν τι θα μπορούσαν να κάνουν οι Αφροαμερικανοί αν τους δινόταν η ευκαιρία. Την περίμεναν τόσο καιρό. Οι Πάνθηρες εκπαιδεύονταν σκληρά επί δύο χρόνια, αλλά η Ανώτατη Διοίκηση του Αμερικανικού Στρατού δεν είχε καμία πρόθεση να τους στείλει στον πόλεμο.
Όμως, το 1944, τα γεγονότα της Νορμανδίας τους ανάγκασαν να αναθεωρήσουν. Η απόβαση στην D-Day είδε 23.000 συμμαχικά στρατιώτες να πέφτουν με αλεξίπτωτα στη βόρεια Γαλλία, προτού 150.000 στρατιώτες εισβάλουν στις παραλίες της Νορμανδίας. Και οι απώλειες ήταν βαριές. Σχεδόν 10.000 συμμαχικοί στρατιώτες σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν μόνο κατά την Ημέρα της Νορμανδίας. Αντιμέτωπος με την έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού, ο στρατηγός George Patton έπρεπε να στείλει νέες μονάδες στο μέτωπο. Δεν είχε σημασία ποιοι ήταν. Έτσι, τον Αύγουστο του 1944 οι Μαύροι Πάνθηρες επιβιβάστηκαν σε ένα πλοίο για την Ευρώπη, όπου συνάντησαν μια πολύ διαφορετική αντιμετώπιση.
Στην Ευρώπη οι Πάνθηρες έπρεπε να αποδείξουν την αξία τους. Η ευκαιρία ήρθε τον Οκτώβριο του 1944 κατά την πρώτη τους επαφή με τις γερμανικές δυνάμεις στο Βικ-σιρ-Σέιγ και στη συνέχεια σε ένα μικρό χωριό που ονομαζόταν Μόρβιλ-Λες-Βικ. Η μάχη είχε πολλές απώλειες, αλλά η γενναιότητα και η επιμονή των Πανθήρων έκανε αίσθηση στους λευκούς συναδέλφους τους. Εν τω μεταξύ, οι Γερμανοί προσπάθησαν να τους αποθαρρύνουν με ραδιοφωνικές εκπομπές που έλεγαν: «Αυτός είναι ο πόλεμος των λευκών. Γιατί βρίσκεστε εδώ; Δεν σας αφορά». Ωστόσο, αυτή η προπαγάνδα γύρισε μπούμερανγκ, επειδή οι Αφροαμερικανοί στρατιώτες απέκτησαν ακόμη μεγαλύτερο κίνητρο να αποδείξουν την αξία τους, ώστε οι άνθρωποι γύρω τους να αναγνωρίσουν την αποφασιστικότητα και τον πατριωτισμό τους – ήθελαν να δείξουν ότι ο πόλεμος είχε σημασία και για τους ίδιους.
Τελικά, το 761ο Τάγμα Τεθωρακισμένων είχε την ευκαιρία να διακριθεί και να εδραιωθεί κατά τη διάρκεια της διαβόητης Μάχης των Αρδεννών. Οι Πάνθηρες διαδραμάτισαν κομβικό ρόλο ενάντια στην τελευταία προσπάθεια των Ναζί να απωθήσουν τους Συμμάχους από την ηπειρωτική Ευρώπη. Έχοντας συμβάλει στη νίκη σε μια από τις πιο αιματηρές μάχες που αντιμετώπισαν τα αμερικανικά στρατεύματα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Πάνθηρες προχώρησαν μπροστά. Τον Μάρτιο του 1945 βρίσκονταν στα σύνορα της Γερμανίας και, κατά τη διάρκεια μιας εξάμηνης εκστρατείας, πολεμώντας μαζί με τους λευκούς στρατιώτες, απελευθέρωσαν την Ευρώπη και έγραψαν ιστορία.