Ο Τζον Λένον διδάσκει! Πόλεμος και προπαγάνδα

John Lennon! Ένα όνομα, μια ιστορία!

Αν και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, ο «ζόρικος» νεαρός από το Λίβερπουλ της Αγγλίας άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στο μουσικό στερέωμα και αποτελεί ίνδαλμα της pop κουλτούρας παγκοσμίως.

Η μουσική κληρονομιά που άφησε πίσω του ως μέλος του σημαντικότερου συγκροτήματος όλων των εποχών, αλλά και ως σόλο καλλιτέχνης, είναι ανεκτίμητη.

Το 1971, μόλις δύο χρόνια μετά την αποχώρησή του από τους θρυλικούς The Beatles, κυκλοφορεί το δεύτερο δίσκο του, με τίτλο Imagine.

Θεωρείται ως η κορυφαία καλλιτεχνική του στιγμή με κομμάτια που αντικατοπτρίζουν όλες τις πτυχές του ιδιαίτερου χαρακτήρα του.

Δώστε μου λίγη αλήθεια…

Βρισκόμαστε στα τελευταία χρόνια του πολέμου του Βιετνάμ και ο Lennon πρωτοστατούσε στις διαμαρτυρίες κατά της σύγκρουσης αυτής.

Πέρα από τις αισθαντικές μπαλάντες και τα υβριστικά τραγούδια προς τον πρώην συνεργάτη και φίλο Paul McCartney, στο δίσκο θα συναντήσουμε και το κομμάτι Gimme Some Truth.

Εδώ ο John Lennon με τον γνωστό καυστικό του λόγο, βάλλει κατά πολιτικών και Μέσων Ενημέρωσης για την προπαγάνδα που διενεργούνταν από μέρους τους.

Άλλωστε, όπως λένε, το πρώτο θύμα σε έναν πόλεμο είναι η αλήθεια!

Οι στίχοι του τραγουδιού είναι γεμάτοι θυμό και αγανάκτηση, εκφράζοντας τα συναισθήματα του καλλιτέχνη, αλλά και της μεγαλύτερης μερίδας των πολιτών στις ΗΠΑ.

I’ve had enough of reading things

By neurotic, psychotic, pig-headed politicians

All I want is the truth

Just give me some truth

Οι δεκαετίες των ‘60 και ‘70, ήταν αυτές της απελευθέρωσης και της αναζήτησης αντίστοιχα. Οι άνθρωποι άρχισαν να διεκδικούν και να εκφράζονται με ολοένα και αυξανόμενη ένταση. Ο καλλιτεχνικός κόσμος ακολουθούσε τον παλμό του λαού και το θάρρος της γνώμης επέτρεπε χαρακτηρισμούς όπως αυτούς που βλέπουμε στο τραγούδι.

Κουράστηκα να διαβάζω πράγματα

Από νευρωτικούς, ψυχωτικούς, ξεροκέφαλους πολιτικούς.

Το μόνο που θέλω είναι η αλήθεια

Απλά δώστε μου λίγη αλήθεια.

Εάν μεταπηδήσουμε στην εποχή μας, θα συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι η βιτρίνα των ίδιων ξεροκέφαλων πολιτικών και οι υπόλοιποι απλοί πολίτες ζητούν ένα και μόνο πράγμα! Την αλήθεια!

Πόλεμος και Προπαγάνδα

Λίγο πιο πάνω έγινε αναφορά στον πόλεμο του Βιετνάμ και την προπαγάνδα που διενεργούνταν από τους πολιτικούς μέσω της τηλεόρασης και των άλλων Μέσων Ενημέρωσης.

Κάτι ανάλογο ζούμε και σήμερα, με διαφορετικά, βέβαια, δεδομένα.

Τι είναι, όμως, η προπαγάνδα και πως λειτουργεί;

Προπαγάνδα είναι η άμεση παρουσίαση-προώθηση ενός συγκεκριμένου μηνύματος που εξυπηρετεί συγκεκριμένους, πολιτικούς κυρίως, σκοπούς. Είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους που διαθέτουν οι κυβερνήσεις για να διαμορφώσουν την κοινή άποψη και να την κατευθύνουν.

Λειτουργεί περίπου όπως η διαφήμιση, που προωθεί μια πληροφορία με σκοπό να πείσει τους καταναλωτές να αγοράσουν.

Με λίγα λόγια, τίποτα δεν είναι τυχαίο, πόσω μάλλον αντικειμενικό!

Ας δούμε, για παράδειγμα, τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στις πιο πρόσφατες πολεμικές συγκρούσεις.

Στον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας που μαίνεται από τον Φεβρουάριο του 2022, αν και, επί της ουσίας, ξεκίνησε τον ίδιο μήνα το 2014 με τα γεγονότα στην Κριμαία, η κυβέρνηση της Ελλάδος έσπευσε να στηρίξει από την αρχή τους Ουκρανούς, καταδικάζοντας τη Ρωσία για την εισβολή.

Επιστράτευσαν όλα τα επικοινωνιακά όπλα που έχουν στο ενεργητικό τους για να χτίσουν την εικόνα που ήθελαν οι Δυτικοί μας «σύμμαχοι» για τη σύγκρουση. Είμαστε, άλλωστε, μέλη του ΝΑΤΟ.

Θυμόμαστε όλοι την εξ αποστάσεως παρουσία των Ζελένσκι και μελών του τάγματος Αζόφ στο ελληνικό Κοινοβούλιο.

Το ίδιο τροπάριο ακολουθούσαν και όλα τα μεγάλα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας.

Μονόπλευρη και κατα τ’άλλα αντικειμενικότατη ενημέρωση!

Στη σύγκρουση του Ισραήλ με τη Χαμάς, τη Χεζμπολάχ και το Ιράν, η στάση της κυβέρνησης και των ελεγχόμενων Μέσων Ενημέρωσης ήταν διαφορετική. Καταδίκασαν τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Χαμάς, αλλά καταδίκασαν και τις ανελέητες επιθέσεις των Ισραηλινών που αποδεκάτιζαν και τον άμαχο πληθυσμό των Παλαιστινίων.

Παρόλη τη διαφορά, όμως, υπάρχει μια συγκεκριμένη γραμμή, η οποία θα κάνει την εμφάνισή της και στα πρόσφατα γεγονότα στη Συρία.

Για να το πούμε απλά: Προωθούμε την πολιτική και τα συμφέροντα των «συμμάχων» μας από τη Δύση και την Ευρώπη.

Μετά από την αστραπιαία επίθεση των τζιχαντιστών, που οδήγησε στην ανατροπή της κυβέρνησης, τα μεγάλα κανάλια της χώρας μας ξαφνικά θυμήθηκαν πόσο κακό ήταν το καθεστώς Άσαντ και πόσο διεφθαρμένη ήταν η κυβέρνησή του.

Ποιον, όμως, να συγχαρείς για την ανατροπή του Άσαντ; Τον επικυρηγμένο με δέκα εκατομμύρια δολάρια δολοφόνο;

Μπροστά στα συμφέροντα, τα ακέφαλα σώματα που άφησαν στο πέρασμά τους εδώ και πάνω από δέκα χρόνια ο Γκολάνι και το συνάφι του, είναι απλώς ψιλά γράμματα.

Είναι, άραγε, αυτή η σωστή πλευρά της Ιστορίας;

Επίλογος

Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα!

Απ’ότι φαίνεται υπάρχει η δική μας αλήθεια και η αλήθεια των άλλων.

Ότι πιστεύεις, αυτό υπάρχει!

Ακόμα και ένα ψέμα, εάν στο επαναλαμβάνουν ασταμάτητα, θα γίνει τελικά μια επίπλαστη αλήθεια.

Ο τρόπος με τον οποίο προωθούνται οι απόψεις και οι επιλεγμένες πληροφορίες είναι αριστουργηματικά στημένος. Δίνονται όλα στο πιάτο, μαζί με μία δόση αλήθειας.

Είναι λογικό μέχρι ενός σημείου για μία κυβέρνηση να αποφασίσει τίνος το μέρος θα πάρει και να δικαιολογήσει κάπως αυτή την απόφαση, αλλά η γενικότερη ενημέρωση δεν θα έπρεπε να είναι, όσο γίνεται, αντικειμενική;

Πρέπει να αφήσεις τον κόσμο να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.

Η εφαρμογή των προπαγανδιστικών πρακτικών δεν περιορίζεται μόνο στα πολεμικά γεγονότα.

Όλοι θυμόμαστε τη σκηνοθετημένη ερμηνεία για όσκαρ του πρωθυπουργού στα Τέμπη, με τους επικοινωνιολόγους να δίνουν οδηγίες.

Όλοι εμπεδώσαμε ότι φταίει η κλιματική αλλαγή για τις πρόσφατες καταστροφές στην Καρδίτσα ή στον Έβρο.

Μήπως τελικά δεν θα αντέχαμε να μάθουμε την αλήθεια;

Μήπως τελικά μας βολεύει η δική μας αλήθεια και όχι η αλήθεια των άλλων;

Όλος αυτός ο καταιγισμός πληροφοριών έχει αντίκτυπο και στην ψυχική υγεία των ανθρώπων. Βομβαρδιζόμαστε καθημερινά με πληροφορίες τις οποίες δεν προλαβαίνουμε καν να επεξεργαστούμε. Ως αποτέλεσμα δημιουργείται μία αίσθηση αδικαιολόγητης σύγχυσης και ένα αίσθημα έντονου άγχους και πίεσης.

Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη θύλακες ελεύθερης και αδέσμευτης ενημέρωσης από τους οποίους μπορεί το σύνολο των πολιτών να αντλήσει πληροφορίες.

Παρόλα αυτά, ακόμα και τότε, χρειάζεται καλό φιλτράρισμα των πληροφοριών αυτών, αλλά και αναζήτηση των προθέσεων πίσω από όσα γράφονται ή λέγονται.

Όπως και έχει, μετά από 43 ολόκληρα χρόνια το Gimme Some Truth του John Lennon είναι πιο επίκαιρο από ποτέ!

Άραγε, ο Lennon ήταν μπροστά από την εποχή του ή απλώς οι εποχές δεν αλλάζουν;

Ακουγοντάς το ίσως γελάσετε με το ύφος του καλλιτέχνη, αλλά θα προβληματιστείτε όταν συνειδητοποιήσετε ότι περιγράφει και την κατάσταση που ζούμε σήμερα!

Απολαύστε το!