Λένε πώς κάθε κανόνας έχει την εξαίρεσή του. Στην περίπτωση της ΑΕΚ φέτος, ο κανόνας είναι ότι χάνει. Διότι όταν σε 12 αγωνιστικές έχει κερδίσει δύο, ο κανόνας είναι η ήττα. Οι δύο νίκες είναι η εξαίρεση. Απλά μαθηματικά που θα λέγανε μερικοί. Εγώ δεν ξέρω τι φταίει. Εγώ μια ξανθιά είμαι, που κοιτάω τους αγώνες είτε από κοντά είτε από την τηλεόραση, ή τους ακούω από το ραδιόφωνο. Οι ειδικοί είναι άλλοι. Αναρωτιέμαι όμως, αυτοί οι ειδικοί, που ξέρουν, γιατί δεν το λένε ; Εντάξει, δεν είπαμε να το διορθώσουνε, γιατί μπορεί να μη γίνεται , αλλά τουλάχιστον να το πουν. Να πουν όλοι αυτοί οι μεγαλοειδικοί και υπερσχολιαστές και σούπερ αναλυτές, τι φταίει τέλος πάντων που κλαίει η μάνα του αετού από το πρώτο ματς ; Μήπως φταίει ο προπονητής ; Τα οικονομικά προβλήματα ; Οι παίκτες ; Όλα μαζί ; Τίποτα από τα παραπάνω ; Κάτι άλλο ;
Όσον αφορά σ τους παίκτες, είναι πολλών ειδών. Γνωστοί, ημι-γνωστοι, άγνωστοι, σα να λέμε πώς θα παραγγείλετε ψημένο το φιλέτο σας κύριε ; Με αίμα, μισοψημένο ή καλοψημένο; Η ΑΕΚ διαθέτει και ένα είδος ποδοσφαιριστών φέτος, το οποίο έχω ονομάσει «ποδοσφαιριστής άνευ χαρτοφυλακίου». Παίκτες οι οποίοι για διάφορους λόγους, έτσι τα ΄φερε η ζωή, έτσι τους αξίζει, έτσι έτυχε, δεν έχουν πατήσει γκαζονάκι ούτε λεπτό σε επίσημο αγώνα. Είναι κάτι άλλοι που παλεύουν να συμπεριλαμβάνονται στις αποστολές και τα καταφέρνουν, κάτι άλλοι που συμπεριλαμβάνονται στις αποστολές και παλεύουν να συμμετέχουν στην εντεκάδα, κάτι άλλοι που είναι βασικοί χωρίς να το αξίζουν και κάποιοι άλλοι που είναι βασικοί και το αξίζουν. Μην είμαστε και ισοπεδωτικοί. Αλίμονο. Ένας λόχος άντρες είναι όλη η ομάδα, κάποιοι αξίζουν κιόλας.
Πήγανε και στη Βέροια, αντιμετώπισαν αυτή τη σπουδαία ομάδα, έβαλαν 4 γκολ και σείστηκε ο τόπος. Αυτή η νίκη … είναι σα να λέει ένας κυνηγός ότι πάει για κυνήγι και αφού δε σταύρωσε ούτε σπουργίτι να μπαίνει μέσα σε κοτέτσι, να στραγγαλίζει τρεις κότες για να μη γυρίσει με άδεια χέρια και μετά παινεύεται για τα θηράματά του. Τι να πουν κι άλλοι δηλαδή που πρέπει να πετύχουν το αγριογούρουνο με μια σφαίρα ανάμεσα στα μάτια και το πετυχαίνουν; Εγώ και πάλι όμως δεν κατέχω , το παραδέχομαι. Μπορεί αυτή η νίκη να ήταν πράγματι αξιόλογη. Οι άλλες ομάδες, όμως, που έπαιξαν με τη Βέροια και που την κέρδισαν γιατί δεν ασχολήθηκαν με αυτή τη νίκη ; Μήπως επειδή θα γίνονταν γραφικές ;
Η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά ζουν και εργάζονται υπό δύσκολες συνθήκες. Μαζεύονται εκεί δυο – τρείς που είναι μεγαλύτεροι και τα χαρτζιλικώνουν και καλά κάνουν οι άνθρωποι αφού δεν πληρώνονται κανονικά από την ομάδα, τρώνε σχεδόν κάθε μέρα το ίδιο φαγητό , οι σπιτονοικοκύρηδες που τους νοικιάζουν τα σπίτια γκρινιάζουν για τις καθυστερήσεις στα μισθώματα, μαζεύονται δυο-τρεις μαζί με το αυτοκίνητο για να κάνουν οικονομία στη βενζίνη στις μετακινήσεις τους, ζόρια πράγματα. Πώς να παίξουν κι αυτά όταν δεν έχουν λεφτά ούτε για να κεράσουν τη γκόμενα ένα σουβλάκι, όταν δεν ανάβουν θερμοσίφωνο για να μην καταναλώσουν ρεύμα και έρθει ο λογαριασμός φουσκωμένος και κάνουν κρύο μπάνιο μες το χειμώνα , πώς να αποδώσουν υπό τόσο αντίξοες συνθήκες ; Αυτό το ανήκουστο φαινόμενο που ο υπάλληλος πρέπει να αποδίδει άψογα στην υπηρεσία του ενώ ο εργοδότης δεν είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του απέναντί του προφασιζόμενος διάφορους λόγους, εγώ δεν το αποδέχομαι. Εννοείται ότι το όλο κλίμα είναι κακό. Αλλά ο σοφός λαός, έχει και γι’ αυτό παροιμία. Ήταν στραβό το κλίμα το ΄φαγε κι ο γάιδαρος…
Τα τελευταία… αρκετά χρόνια, ας μην συγκεκριμενοποιήσω τον αριθμό γιατί δε με συμφέρει, μιας και υποστηρίζω αυτή την ομάδα, η ΑΕΚ δεν πάει καλά. Ποτέ δεν κατάλαβα τι φταίει. Άκουγα ότι φταίει ο ένας, άκουγα ότι φταίει ο άλλος, άκουγα ότι φταίει ο παράλλος, άκρη δεν έβγαλα ποτέ. Σωτήρες, εμφανίστηκαν πολλοί, αλλά κανείς δεν έσωσε. Ηγέτες άλλοι τόσοι, αλλά κανείς δεν οδήγησε στη νίκη, λυτρωτές επίσης αρκετοί, αλλά λύτρωση δεν είδαμε, το μόνο που είδαμε ύστερα από όλα αυτά είναι η τελευταία θέση στο φετινό πρωτάθλημα , πολλά φαντάσματα, έναν λαό που ακόμη πληρώνει εισιτήριο και ξελαρυγγιάζεται προς τιμήν του κι ένα δικέφαλο σύμβολο που διασύρεται εβδομάδα με την εβδομάδα σαν αποδιοπομπαίος τράγος της πρώτης εθνικής κατηγορίας. Ίσως η πτώση της ΑΕΚ για οικονομικούς λόγους στην τέταρτη εθνική κατηγορία να ήταν πιο θεμιτή από τον πιθανό υποβιβασμό της αγωνιστικά, αργά και βασανιστικά μέσα από το πρωτάθλημα.
Η άνοδος και η πτώση είναι η μοίρα της κάθε αυτοκρατορίας. Τουλάχιστον αν δε μπορεί, ας πέσει με αξιοπρέπεια. Όσο για τα πρωταθλήματα…Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ναι.