Το «πουλέν» του Τζόλε!

Ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς με αφορμη τη βραβευση του Ανδρεα Γιαννιωτη ως καλυτερος νεος ποδοσφαιριστης και καλυτερος τερματοφυλακας της football league 2 βορειου ομιλου, μιλαει στην Έλενα Φάκου με την ιδιοτητα του μανατζερ για τον παικτη του ο οποιος αποτελει πλεον αποκτημα του Ολυμπιακου.

Στη φετινή «γιορτή του ποδοσφαιριστή» ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η περίπτωση της βράβευσης  από τον ΠΣΑΤ του Ανδρέα Γιαννιώτη, τόσο ως καλύτερου νέου ποδοσφαιριστή, όσο και ως  καλύτερου τερματοφύλακα, ο οποίος κατάφερε ύστερα από την εντυπωσιακή του απόδοση τη σεζόν 2011-2012 να ξεχωρίσει και να έχει υπογράψει ήδη στον Ολυμπιακό. Σαν ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα από την Γ Εθνική κατηγορία, το ταλέντο του τον βοήθησε να βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην πρώτη ομάδα του Πρωταθλητή Ελλάδος Ολυμπιακού και να είναι ένας παίκτης γεμάτος υποσχέσεις.

Σεμνός και με χαμηλό προφίλ, μόλις στα 19 του χρόνια ο Ανδρέας επέδειξε μια πολύ ώριμη παικτική συμπεριφορά εξασφαλίζοντας μάλιστα και ανέγγιχτη την εστία του για αρκετούς συνεχόμενους αγώνες, προσφέροντας εκτός από την ασφάλεια του τέρματός του και θέαμα στους φιλάθλους μια και χαρακτηρίζεται από θάρρος στις εξόδους του, εξαιρετικό άλμα, τολμηρές πλοζόν αλλά και κάτι ακόμη, μια λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά : Έχει ένα δικο του εντελώς προσωπικό στυλ που σπανίζει στο συνάφι των τερματοφυλάκων. Δείχνει σίγουρος, είναι τολμηρός, δεν εγκαταλείπει, εκπλήσσει και αποκρούει ακόμη και αιφνιδιαστικά ή δυνατά σούτ. Με λίγα λόγια υπάρχει ο συνδιασμός ποιότητας και απόδοσης στον τρόπο παιξίματός του, ο οποιος συνοδεύεται από ακεραιότητα χαρακτήρα κάτι εξίσου σημαντικό για την πρόοδο και την επιτυχία ενός αθλητή.

Το βήμα λοιπόν ύστερα από την περσινή σεζόν για τον Ανδρέα ήταν μεγάλο. Από τον Εθνικό Γαζώρου, πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Το 2011 Ο Ανδρέας θα το θυμάται με το πρώτο του βραβείο ως καλύτερος νέος παίκτης  και το 2012 με το δεύτερο βραβείο που έχει να λαμβάνει αυτό του καλύτερου τερματοφύλακα της FootballLeague 2 ( βορείου ομίλου). Λένε ότι η αρχή είναι το ήμισι του παντός : Αν ισχύει αυτό, τότε ο Γιαννίώτης στο μέλλον μπορεί να πετύχει το πάν.

Ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, μάνατζερ του Γιαννιώτη μιλάει για το πώς εντόπισε, επέλεξε και τελικά ανέλαβε τον παίκτη :

Tι είδες στον Ανδρέα που σε έκανε να πιστέψεις σε αυτόν και ποια ήταν η εξέλιξη της πορείας αυτής της μεταγραφής ;

Εχουμε ανθρωπους με τους οποιους συνεργαζόμαστε και παρακολουθούν παίκτες πανελλαδικά. Έχουμε επιλέξει τους συνεργάτες μας με αυστηρά προσωπικά κριτήρια και η ομάδα μας έχει μια κοινή φιλοσοφια. Τον Ανδρέα ξεχώρισε αρχικά ένας συνεργάτης μας στη Βόρεια Ελλάδα και στη συνέχεια με εντατική παρακολούθηση καθόλη τη διάρκεια της σεζόν, διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για ένα παίκτη ο οποίος διέθετε όλα τα στοιχεία τα οποία συντελούν στο να συνεργαστούμε μαζί του και να τον αναλάβουμε. Ο Ανδρέας διαθέτει το συνδιασμό των στοιχείων που προυποθέτουν την επιτυχία : Η ηλικία του, το ταλέντο του, η σωματική του διάπλαση αλλά περισσότερο απ όλα, ο χαρακτήρας του, τον κάνουν μια ξεχωριστή και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα περίπτωση παίκτη που ταιριάζει στο προφίλ μας και χαιρόμαστε να συνεργαζόμαστε μαζί του. Προσωπικά θεωρώ πως ο Ανδρέας με την απαραίτητη δουλειά θα φτάσει πολύ ψηλά. Έχει τις προδιαγραφές και βρίσκεται ήδη στο ρόστερ του πιο δυνατού συλλόγου στην Ελλάδα.

 

Θεωρείς ότι η θέση του τερματοφύλακα έχει ιδιαιτερότητες σε σχέση με τις υπόλοιπες ; Κι αν ναι ποιες είναι αυτές;

Η θεση εχει  του τερματοφύλακα έχει ιδιαιτεροτητες. Καταρχήν  είναι μια θεση, ενώ στις υπόλοιπες θέσεις παίζουν περισσότερα από ένα άτομα, συνυπολογίζοντας και τις αλλαγές. Επομένως στους υπόλοιπους παίκτες υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες συμμετοχής και σίγουρα ο προπονητής μπορεί ευκολότερα να πειραματιστεί στο σύστημα που θα ακολουθήσει. Αντιθέτως, στο πόστο των τερματοφυλάκων, υπάρχουν τρια ή και τεσσερα ατομα που περιμενουν να παιξουν. Στις άλλες θεσεις δίνονται πιο ευκολα ευκαιριες.Ο τερματοφύλακας αργεί να πάρει λεπτά συμμετοχής καθώς και όταν βρεθεί βασικός και αποδίδει στη θέση του δύσκολα αντικαθίσταται. Όπως και να έχει, επειδή γνωρίζω προσωπικά τον Αλεκο Ραντο που δουλευει από παλιά με το teamτων τερματοφυλάκων στον Ολυμπιακό, γνωρίζω ότι γίνεται εξαιρετική δουλειά και το τεράστιο αυτό βήμα που έκανε ο Ανδρέας θα γιγαντωθεί με την σωστή και συστηματική προπόνηση ουτως ώστε όταν μπεί στο γήπεδο να δικαιώσει όλους μας. Πρώτα απ όλα τον εαυτό του, στη συνέχεια την ομάδα του και τον προπονητή του, τους φιλάθλους και εμάς που τον θεωρούμε δικο μας παιδί.

Τώρα από τη σκοπιά του μάνατζερ πλέον πώς βλέπεις το ποδόσφαιρο, τους αγώνες, τους παίκτες, τα δρώμενα γενικότερα ; Πόσο διαφορετικο είναι από το να είσαι παίκτης;

Το να είσαι μάνατζερ, είναι εντελως διαφορετικό από το να εισαι ποδοσφαιριστής. Σαφώς η προυπηρεσία στην άλλη μεριά βοηθάει πολύ, αλλά τελικά είναι δυσκολότερο το να κάνεις μάνατζμεντ παικτών από το να παίζεις ο ίδιος ποδόσφαιρο και θα εξηγήσω το γιατί  : Πρεπει να είσαι διορατικός, να μπορείς να διακρίνεις το ταλέντο αλλά και να αντιλαμβάνεσαι συνολικά την προσωπικοτητα του παίκτη διότι έχεις να κάνεις με πολλούς και εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες οι οποίοι χρειάζονται ο καθένας ξεχωριστό και ιδιαίτερο χειρισμό. Εμείς σαν ομάδα μαζί με τον Ανδρέα Νινιάδη και τους υπόλοιπους συνεργάτες μας, εστιάζουμε σε ποδοσφαιριστές 15-18 ετών Έλληνες και ξένους οι οποίοι συγκεντρώνουν ένα πακέτο προδιαγραφών που θεωρούμε ότι μπορεί να ανταποκριθεί στις σύγχρονες απαιτήσεις της ποδοσφαιρικής αγοράς και είμαστε πάντα κοντά στα παιδιά για να τα στηρίξουμε τόσο με επαγγελματικές συμβουλες όσο και με ψυχολογική υποστήριξη ώστε οι παίκτες μας να νιώθουν πάντα τη συμπαράστασή μας και κάθε σεζόν αναζητούμε όλο και την βελτίωση της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας μέσα από μεταγραφικές κινήσεις.

Βρισκόμαστε σε μεταγραφικη σεζόν αυτό το μήνα και ειδικά το δεύτερο δεκαήμερο θα γίνουν πολλές κινήσεις. Βρισκόμαστε σε συζητησεις με αρκετες ομαδες , εχω ανακαλύψει πολλά ταλέντα ειδικά σε αυτές τις ηλικίες που προανέφερα, Έλληνες αλλά και Σέρβους και μου αρέσει πολύ που συνεχίζω και εγώ να εξελίσσομαι μέσα από το επάγγελμα που αγάπησα και υπηρέτησα, πλέον με την ιδιότητα του μάνατζερ. Όταν αγαπάς το ποδόσφαιρο, δεν μπορείς να το αποχωριστείς κι ακόμη κι όταν κρεμάσεις τα παπούτσια σου, υπάρχουν τρόποι να συνεχίσεις να βρίσκεσαι κοντα σε αυτό που αγαπάς από άλλες θέσεις κάτι που σε γεμίζει γιατί εξακολουθείς να «ζείς ποδοσφαιρικά» με μια άλλη πλέον ιδιότητα.