Καλοκαιρινό βράδυ σε ένα μπαλκόνι στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Πήγα να επισκεφθώ έναν καλό φίλο. Τον ρώτησα πώς από το Κολωνάκι βρέθηκε εκεί. Μου απάντησε επειδή είναι εξαιρετικά φθηνό το ενοίκιο για ένα τόσο μεγάλο σπίτι. Ηταν μια μεζονέτα σε ρετιρέ, ανακαινισμένη και πάνω από 125 τ.μ. Μου εξήγησε πώς περίπου έχουν τα πράγματα στον Άγιο Παντελεήμονα: Στα υπόγεια και τα ισόγεια των πολυκατοικιών, μένουν έγχρωμοι μετανάστες και μάλιστα πολλοί στον αριθμό σε μικρά διαμερίσματα. Είναι Αφρικανοί ή Μουσουλμάνοι ( Πακιστανοί, Ιρακινοί, Ιρανοί,  Σύριοι)… Στους ενδιάμεσους ορόφους μένουν όσοι Αλβανοί έχουν απομείνει στην Ελλάδα, διότι υπάρχει  κύμα επαναπατρισμού τους, και μετανάστες του πρώην Ανατολικού Μπλόκ, οι οποίοι είναι κυρίως νόμιμοι, έχουν οικογένειες και παιδιά που πηγαίνουν σε ελληνικά σχολεία και κατοικούν πολλά χρόνια στην Ελλάδα. Στα ρετιρέ, κατοικούν όσοι Έλληνες έχουν απομείνει στην περιοχή, κυρίως ιδιοκτήτες.

Ξαφνικά εκεί που επικρατούσε μια σχετική ησυχία, κάτω στο δρόμο σταμάτησε ένα αυτοκίνητο, κατέβηκαν τρείς αλλοδαποί, Αφρικανικής καταγωγής, κι άρχισαν να διαπληκτίζονται με κάποιους άλλους ομοεθνείς τους που περπατούσαν. Μετά τις πρώτες φωνές, έπεσαν και οι πρώτες ψιλές, ο κόσμος είχε βγεί στα μπαλκόνια και κοιτούσε και μετά και τις ψιλές, τραβήξανε και τα σιδερικά. Εγώ αναρωτιόμουν πού βρισκόμουν. Μήπως  στο Μπρόνξ ; Μπα, στον Άγιο Παντελεήμονα ήμουν (μεγάλη η χάρη του). Και κάπου ανάμεσα στον τσαμπουκά του δρόμου και στις σκέψεις μου, ξεπετάγεται ενας Αλβανός από τον τρίτο όροφο, βγαίνει στο μπαλκόνι και δίχως φόβο αλλά με πολύ πάθος, φωνάζει στους μαύρους: «Να φύγετε ρε από δώ. Να πάτε στη χώρα σας. Που μαζευτήκατε όλοι εδώ πέρα και δε μπορούμε να ησυχάσουμε με τους καυγάδες σας». Ωραίος ο φίλος. Έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Οι μαύροι το διαλύσανε γιατί κοιτάξανε προς τα πάνω και είδαν ότι είχαν αποκτήσει πολύ κοινό στα μπαλκόνια, ο Αλβανός επέβαλλε την τάξη, η γαλήνη στον Άγιο Παντελεήμονα επανήλθε.

Ο ρατσισμός υπάρχει παντού. Ο καθένας μπορεί να είναι ρατσιστής απέναντι σε οποιονδήποτε. Αρκεί να είναι ηλίθιος. Αυτή είναι η μοναδική προυπόθεση του ρατσισμού. Το να είσαι χαζός. Βέβαια εκεί που η βλακεία ξεπερνάει κάθε όριο, είναι όταν είσαι ο ίδιος μετανάστης σε ξένη χώρα και ανήκεις σε οργάνωση «εθνικιστικού» χαρακτήρα. Έβλεπα τις προάλλες κάτι ανθρωποειδή στη Νέα Υόρκη που ανήκαν στην τοπική οργάνωση της Χρυσής Αυγής και αναρωτιόμουν: Πόσο χαμηλό νοητικό πηλίκο χρειάζεται για να είσαι ταυτόχρονα μετανάστης και μέλος μιας οργάνωσης –πέστο και κόμμα εδώ που φτάσαμε- το οποίο να είναι κατά των μεταναστών ;Και για να θίξω και το βασικό παράγοντα διαστάθμισης του ρατσισμού, θα σας πώ κάτι που είδα γραμμένο σε ένα τοίχο : « Τα πράγματα είναι όπως τα ξέραμε από το δημοτικο. Τάξη εναντίον τάξης.» Τι θέλω να πώ ; Δε μας ενοχλούν οι πλούσιοι μετανάστες κύριοι, αλλά οι φτωχοί. Όπως μας ενοχλούν και οι φτωχοί γενικά, διότι τη φτώχια τη συνοδεύει εγκληματικότητα, μιζέρια, προβλήματα, χαμηλό κοινωνικό και βιοτικό επίπεδο και άλλα πολλά. Έτσι σκέφτονται οι μικροαστοί «νοικοκυρέοι».

Εδώ στο Ψυχικό που μένω, έχω γείτονες πολλούς αλλοδαπούς μετανάστες. Δεν ενοχλούν κανεναν. Είναι πλούσιοι. Τι εννοείτε δεν είναι μετανάστες; Μετανάστες είναι, απλώς οι δουλειές τους έχουν πρεστίζ ( είναι διπλωμάτες, πρέσβεις, δικηγόροι, γιατροί, επιχειρηματίες κλπ) ενώ οι «άλλοι» αυτοί του Αγίου Παντελεήμονα είναι επι το πλείστον άνεργοι ή πουλάνε χαρτομάντηλα στα φανάρια, ή υπο απασχολούνται σε κάποιον παμπόνηρο Έλληνα εργοδότη, τα γνωστά τελοσπάντων. Οι πλούσιοι αλλοδαποί δεν ενοχλούν. Μη σας πώ πως ενοχλούνται κιόλας από τους φτωχούς πλέον Έλληνες. Οι πλούσιοι γενικά δεν ενοχλούν ένα χαζό μυαλό, ενώ οι φτωχοί πάντα. Ο πόλεμος στους δρόμους και στα κράτη δεν είναι φυλετικός, μην ψαρώνετε. Ο πόλεμος είναι ταξικός. Κι επειδή από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια, επαναλαμβάνω: Τα πράγματα είναι όπως τα ξέρατε από το δημοτικό : Τάξη εναντίον τάξης.