Αγαπώ τον Ατρόμητο. Εκτιμώ τη διοίκησή του και θεωρώ αξιόλογο το ρόστερ και τον προπονητή του. Γι αυτό και πήγα να παρακολουθήσω την προσπάθειά του για το Europa League απέναντι στην Alkmaar.

Όλα ξεκίνησαν φανταστικά.Απο τα δημοσιογραφικά με τύφλωνε το ηλιοβασίλεμα στο γήπεδο της Δυτικής όχθης για το πρώτο τέταρτο του αγώνα,αλλά δημιουργούσε ενα ειδυλλιακό κλίμα, τόσο ειδυλλιακό μάλιστα, που ο συνάδελφος Παναγιώτης Τσιάρας μάλλον ερωτεύτηκε την όμορφη Χριστίνα,η οποία εργάζεται στο γραφείο τύπου της ομάδας και όταν με πρωτο είδε με πέρασε για Ολλανδέζα ανταποκρίτρια ύστερα απο την υπόδειξη του φύλακα, ο οποίος περίμενε στην είσοδο τους ξένους..Όταν όμως συστηθήκαμε αναφώνησε πως είμαι η Έλενα που διαβάζει στο σκύλο, εγω ανακουφίστηκα και χαρήκαμε και οι δυο πολύ για τη γνωριμία.

Το πρώτο ημίχρονο κύλησε μάλλον ομαλά,με τον Ατρόμητο να επιτίθεται και να πιέζει όσο μπορούσε ,όμως ο τερματοφύλακας της Alkmaar έπιανε πουλιά στον αέρα.Η εστία του Σηφάκη,ήταν πιο ήσυχη,τόσο ήσυχη δηλαδή, που ο πορτιέρο μπορούσε άνετα να ανοίξει φύλλο για πίτα. Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν το φύλλο που άνοιξε ο Μιχάλης άρχισε να γεμίζει ,,,με γκόλ.Στο πρώτο γκόλ της Ολλανδικής όμάδας μας κόπηκαν τα γέλια,στο δεύτερο μας κόπηκαν τα πόδια, ψιλοστανιάραμε με το Πέναλτι που κέρδισε και εκτέλεσε επιτυχώς ο Ατρόμητος, αλλά με το τρίτο γκόλ των Ολλανδών προσγειωθήκαμε στην θλιβερή πραγματικότητα και ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη.

Οι δυο φετινές μεταγραφές του Ατρομήτου δε με συνεπήραν σ αυτό το παιχνίδι. Ο Παπαδόπουλος έπρεπε να βάζει τη μπάλα στα δίχτυα και ο Σηφάκης έπρεπε να την αποκρούει ώστε να μην μπαίνει,αλλά αυτοί μπερδεύτηκαν κι έκαναν τα αντίθετα.Δεν τους σταυρώνω(αν και η φανέλα του Μιχάλη με τον αριθμό 33 ενέπνεε για κάτι τέτοιο) απλά τους δικαιολογώ διότι προφανώς βρέθηκαν σε κακή μέρα.

Στην έξοδο των αποδυτηρίων οι περισσότεροι παίκτες του Ατρομήτου ήταν στεναχωρημένοι και δεν ήθελαν να κάνουν δηλώσεις, αντίθετα με τους Ολλανδούς που  είχαν κάτι χαμόγελα μέχρι τ αυτιά. Εγώ αφηρημένη με την ταμπλέτα μου σουλατσάριζα στη μεικτή ζώνη και δεν πρόσεξα ότι σε κάποια φάση μπήκα μέσα στο πλάνο των Ολλανδών ανταποκριτών,κλέβωντας για λίγο τη δόξα του παίκτη που μιλούσε,αλλά οι Ολλανδοί είναι πολύ ευγενικός λαός και χαμογέλασαν ακόμη περισσότερο με το συμβάν. 

Εύχομαι στην ομάδα του Ατρομήτου να πάει στην Ολλανδία και να πετύχει τρία γκόλ φεύγοντας με το διπλό γιατί όπως ανέφερα και στην αρχή μου είναι ένα συμπαθέστατο σωματείο αφ'ενός, και αφετέρου ευχόμαστε καλή επιτυχία και σε όλες τις ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη. 

Sport Bitch Aτρόμητος Sport Bitch