Η Έλενα Φάκου αναλύει την πραγματική αιτία που οδηγεί νέους ποδοσφαιριστές σε σοβαρά ατοπήματα.
Πολύς λόγος έχει γίνει τον τελευταίο χρόνο για τα ατοπήματα ποδοσφαιριστών, τα οποία έχουν προκαλέσει θύελλες αντιδράσεων στην κοινή γνώμη. Δύο συναφείς περιπτώσεις ανίκητης βλακείας, ήταν αυτή του Κατίδη με αυτή του Κάτσε. Οι Κα-Κα λοιπόν, αμαθείς όπως υποστήριξαν οι ίδιοι, αλλά ημιμαθείς στην πραγματικότητα, κάτι είχαν ακούσει απ’εξω απ’εξω για τους συμβολισμούς που διαχειρίστηκαν, το μεν χαιρετισμό και τη δε μπλούζα με το έμβλημα, και μέσα στο μικρό μυαλό τους, χρησιμοποίησαν τις φασιστικές συμπεριφορές για να το παίξουνε καμπόσοι, χωρίς να μπορούν να διανοηθούν τι κάνουν και το αντίκτυπο το οποίο θα μπορεί να έχει. Φυσικά στη συνέχεια, αρνηθηκαν να αναλάβουν τις ευθύνες των πράξεών τους,όπως όλοι οι δειλοί,και ότι επακολούθησε ήταν ένα γαιτανάκι ανθρώπινης ανίκητης ηλιθιότητας στο οποίο μπλέχτηκαν όλοι, γραμματείς και φαρισαίοι, υποκριτές.
Το θέμα είναι,ότι οι ποδοσφαιριστές στην πλειοψηφία τους είναι αγράμματα παιδιά,τα οποία με το ζόρι έχουν τελειώσει ένα λύκειο(συνήθως χωρίς να παρακολουθούν τα μαθήματα) και συναναστρέφονται ομοίους τους, οπότε δεν έχουν καμμία ελπίδα για κάποια παραπάνω δυνατότητα καλλιέργειας ούτε πνευματικής ούτε ηθικής. Η παιδεία τους είναι πολύ περιορισμένη και το λεξιλόγιο τους ακόμη πιο περιορισμένο, τόσο δηλαδή που περιορίζεται σε λέξεις όπως : «Tυπάρα», «Καφεδάρα», «Μοντελάρα» άντε κι άμα ανεβάσει κανείς τους κανένα καινούριο τραγούδι της Πάολα στο facebook να γράψει ο συμπαίκτης από κάτω «Ποιότητα φίλε».Τι περιμένετε λοιπόν, από ανθρώπους οι οποίοι δρομολογούνται δυστυχώς από πολύ μικροί στο να κλωτσάνε μια μπάλα και δεν ενδιαφέρονται να μορφωθούν, (γιατί το ένα δεν αποκλείει το άλλο), άλλωστε η παιδεία, η μόρφωση και η καλλιέργεια,δεν προσφέρονται μόνο στα θρανία, αλλά και από την οικογένεια, από το διάβασμα, από την ενασχόληση με τα κοινά γενικότερα.
Το κακό λοιπόν ξεκινά όταν τα άτομα αυτά, δε σταματούν εκεί που πρέπει, δηλαδή στις αθλητικές τους δραστηριότητες, αλλά περνάνε σε άλλα χωράφια, εκεί που δεν γνωρίζουν, κάνουν μια γκάφα και μετά τους τουφεκάνε αλύπητα. Τουλάχιστον, εάν είχαν επίγνωση του επιπέδου τους, των γνώσεών τους και της αμάθειάς τους, θα περιορίζονταν σε αυτό που ξέρουν να κάνουν, το ποδόσφαιρό και δε θα ορμάγανε σε άλλα, δύσκολα γι αυτούς θέματα, όπως η ιστορία και η πολιτική, κάνοντας χαρακτηριστικές χειρονομίες ή φορώντας μπλούζες με σύμβολα που ούτε καν μπορεί να διανοηθεί ο κενός τους εγκέφαλος τι σημαίνουν, αλλά από κάπου τα είδαν , τα ξεσήκωσαν και με την μέθοδο της μίμησης, πιθηκίζοντας, τα αναπαράγουν οδηγώντας τους εαυτούς τους προς την καταστροφή.
Παίξτε ποδόσφαιρο παιδιά, κι αφήστε την πολιτική. Ακούστε τα κλαρίνα σας, κάντε τα τατουαζάκια σας, βγάλτε τη γκόμενα σε κανένα μπουζούκι, αγοράστε καινούρια αθλητικα παπουτσάκια κι ανεβάστε τις τάπες στο ίνσταγκραμ, πάτε για κανα καφεδάκι στη Γλυφάδα στο ρεπώ σας, κι αφήστε τα δύσκολα. Μην ξανοίγεστε γιατί στα βαθιά πρέπει να ξέρεις και κολύμπι…