Από μικρό η μητέρα μου μου έλεγε να προσέχω τους τρόπους μου. Έτσι μεγάλωσα. Έχοντας την απαίτηση να φέρομαι αλλά και να μου φέρονται σωστά. Το savoir vivre, faire και άλλες τέτοιες παπάτζες που λέμε. Όμως ποτέ δεν πίστευα ότι θα πάω μπουζούκια και θα μου φερθούν με τόσο σωστό τρόπο όπως τα κορίτσια στο Εμπατή North. Η Έρη Ζωρα, η Τζένη Βεργή και η Ζενίλντα δεν τραγουδούν απλά. Διδάσκουν σωστούν τρόπους πάνω στην πίστα. 

 

Το μάθημα ξεκίνησε από τα καμαρίνια με την Έρη Ζώρα και την Ζενίλντα να μου χαμογελούν γεμάτες ευγένεια. 

 

Αμέσως μετά, η Έρη Ζώρα, αφού άλλαξε, με κάλεσε στο καμαρίνι της όπου βαφόταν.

 

Αφού τέλειωσαν οι ετοιμασίες, ανέβηκε στην πίστα. Και από εκεί συνέχισε να μου χαμογελά όλο σκέρτσο και νάζι. Ευγενικότατη.  

 

Άσε που κάποια στιγμή συζήταγα με τον φίλο μου και με κοίταξε με παραπονιάρικο βλέμμα που δεν την κοιτάω. Ντροπή μου κι εμένα, να μου φέρεται το κορίτσι έτσι κι εγώ να το αγνοώ.  

 

Ή Έρη όμως δεν έμεινε μόνο στις τυπικές ευγένειες, αλλά ικανοποίησε και τις πιο κρυφές μου επιθυμίες. Πάνω που σκέφτηκα ότι θα 'θελα να φορούσε κάτι πιο διάφανο, εκείνη έτρεξε να το βάλει.

 

Τη σκυτάλη της σκλαβωτικής φιλοξενίας ανέλαβε η Ζενίλντα. Με πόδια έξω και χαμόγελο ζεστό, με έκανε να νιώσω σαν στο σπίτι μου. 

 

Και δεν αρκέστηκε σε μία εμφάνιση: Στη δεύτερη ήταν που πραγματικά ένιωσα απίστευτη οικειότητα μαζί της. 

 

Στην τρίτη, δε, με σκλάβωσε πραγματικά. Ούτε και ξέρω πώς θα της το ξεπληρώσω.

 

Και το κερασάκι στην τούρτα είχε το όνομα Τζένη Βεργή.

 

Με ένα μικροσκοπικό φορεματάκι -ο Θεός να το κάνει- με έστειλε στον έβδομο ουρανό.

 

Το ίδιο συνέβη και αργότερα, στη δεύτερη εμφάνισή της με ένα εξίσου μικροσκοπικό κορμάκι.

 

Μετά από όλα αυτά, όταν μου γύρισε για λίγο την πλάτη, μπορούσα να την παρεξηγήσω; Όχι βέβαια.

 

Κορίτσια στα άλλα μαγαζιά, πάρτε παράδειγμα από το Εμπατή North. Έτσι φέρονται πάνω και κάτω από την πίστα.

Πηγή: yupiii.gr