Κάποιοι απελπισμένοι επιστήμονες στο Πανεπιστημίο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο προσπάθησαν να δώσουν μια απάντηση γιατί γίνεται πάντα αυτό, παρόλο που εσύ τα είχες βάλει τακτοποιημένα στην τσάντα σου και τα κατάφεραν.

Για όλα φταίει μια συνωμοσία των νόμων της φυσικής.

Οι ερευνητές τοποθέτησαν τυλιγμένα καλώδια σε ένα κουτί το οποίο περιέστρεψαν για να προσομοιώσουν το ταρακούνημα στο οποίο υποβάλλονται τα ακουστικά σε μια τσέπη ή έναν σάκο πλάτης.

Έπειτα από 3.145 δοκιμές κατέληξαν σε μια εξίσωση που δείχνει ότι η πιθανότητα σχηματισμού κόμπων εξαρτάται από το μήκος του καλωδίου και το βαθμό ανακίνησης.

Η γραφική παράσταση της φόρμουλας (ΦΩΤΟ) -η πιθανότητα μπερδέματος σε σχέση με το μήκος του καλωδίου- δείχνει ότι ένα καλώδιο με μήκος μέχρι 46 εκατοστά δεν μπερδεύεται σχεδόν ποτέ όταν τοποθετηθεί τυλιγμένο σε ένα σφραγισμένο κουτί.

Η πιθανότητα σχηματισμού κόμπων αυξάνεται δραματικά σε μήκη από 46 έως 150 εκατοστά. Για μεγαλύτερα μήκη, το ρίσκο φτάνει σε πλατό στο ποσοστό του 50%. Η περαιτέρω αύξηση του μήκους περιέργως δεν ανεβάζει την πιθανότητα καθώς ένα πολύ μακρύ καλώδιο ακουμπά καλύτερα στα τοιχώματα του περιστρεφόμενου κουτιού και αυτό εμποδίζει το σχηματισμό κόμπων.

Τα ακουστικά ενός κινητού τηλεφώνουν έχουν καλώδιο μήκους 139 εκατοστών, επομένως ο θεωρητικός κίνδυνος μπερδέματος πλησιάζει το 50%.

Στην πραγματικότητα, η πιθανότητα είναι ακόμα μεγαλύτερη καθώς το καλώδιο των ακουστικών έχουν μια διακλάδωση σε σχήμα Y, η οποία πιθανότατα ευνοεί τους κόμπους. Η μελέτη όμως δεν εξετάζει καλώδια με διακλαδώσεις.

Πώς όμως σχηματίζονται αυθόρμητα οι κόμποι: Οι συντάκτες της μελέτης παρουσιάζουν γράφημα που δείχνει ότι για να αρχίσει το μπέρδεμα το μόνο που χρειάζεται είναι να περάσει δύο φορές η μία άκρη του τυλιγμένου καλωδίου πάνω από ένα άλλο σημείο του καλωδίου.

Τεχνολογία LIFE