Τη στιγμή που οι προπονητές των δυο ομάδων παραδίδουν μαθήματα πολιτισμού, κάποιοι οπαδοί κάνουν κοπάνα από το μάθημα… Τη στιγμή που καίγεται ο πισινός μας, γινόμαστε ρεζίλι διεθνώς και οι περισσότεροι από μας αισθανόμαστε απέραντη ντροπή για τα χάλια που βλέπουμε -τα οποία δεν έχουν χρώμα, ούτε οπαδική καταγωγή, αλλά είναι κτήμα όλων των κάφρων ανεξάρτητα από ομάδα- κάποιοι τρελαίνονται μην τυχόν και χαθεί το πλεονέκτημα έδρας, μη γίνουν τα ματς μόνο με μαθητές σε ΣΕΦ και ΟΑΚΑ και χαθεί αυτό το λατρεμένο κομμάτι του κόσμου που πετάει φωτοβολίδες, βρίζει μανάδες, σπάει τα τζάμια των πούλμαν και μπουκάρει μέσα για να χτυπήσει όποιον γουστάρει.
Αυτό μας καίει και μας κόφτει: όχι το καλό του αθλητισμού, όχι το υγιές κομμάτι, όχι το πώς θα φέρουμε κόσμο στο γήπεδο που θα χειροκροτεί και δεν θα τα κάνει όλα λαμπόγυαλο, αλλά το προσωπικό μας όφελος. Εξαιτίας των προχθεσινών αγνώστων θα είναι σε λίγο όλοι γνωστοί στα γήπεδα: πέντε άτομα από 'δω και δέκα από 'κει που θα γνωρίζονται όλοι με όλους με τα μικρά τους ονόματα.
Διάβασα τις φοβερές ατάκες του Παναγιώτη Φασούλα σχετικά με την αναβολή του αγώνα, το περιβόητο «τι κάνουν, ρε π….; Τρελοί είναι» και προς στιγμήν πίστεψα ότι αναφερόταν σ’ αυτούς που επιτέθηκαν στο πούλμαν. Κι όταν διάβασα ολόκληρο το κείμενο, κατάλαβα ότι δεν υπάρχει ελπίδα καμιά: αντί να αναρωτιέται αν είναι τρελοί οι πετροβόλοι, εννοούσε αυτούς που αποφάσισαν την αναβολή του ματς… Τρομερά πράγματα. Αυτός ο άνθρωπος, ο σοβαρός, ο πολιτικοποιημένος, ο ψαγμένος, που έχει διατελέσει δήμαρχος και βουλευτής, λειτουργεί σαν οπαδός και αναρωτιέται «ποιος είναι αυτός ο Μπιτσαξής;». Είναι λοιπόν ο γενικός γραμματέας Αθλητισμού ο κ. Μπιτσαξής, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Κι Οταν υπάρχει αυτή η νοοτροπία από τον κάθε Φασούλα, ας μην περιμένουμε να αλλάξουν και πολλά πράγματα προς το καλύτερο. Οσοι θέλουν να χαϊδεύουν αυτιά, να πάνε να βοηθήσουν μετά να μαζευτούν τα τζάμια και τα συντρίμμια.
ΠΗΓΗ: Sportday