Φοβερά παιχνίδια έχουν δει τα μάτια μας. Και στο ΣΕΦ και στο ΟΑΚΑ. Από τη μία βλέπουμε τον Ολυμπιακό, μία ομάδα γεμάτη ενέργεια που διψάει σαν τρελή για το πρωτάθλημα και από την άλλη τον Παναθηναϊκό, που αντιστέκεται συγκινητικά, παρόλοτα αγωνιστικά προβλήματα. Και αντί να μιλάμε μετά από κάθε παιχνίδι για την παράσταση που δίνουν οι δύο καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, καθόμαστε και μετράμε τα σφυρίγματα των διαιτητών...

Είναι κρίμα κι άδικο να μη στεκόμαστε στο θέαμα που μας προσφέρουν απλόχερα οι δύο αιώνιοι και να λέμε και να γράφουμε για το ποιον ...έσπρωξαν πιο πολύ οι διαιτητές.

Κατά τη γνώμη μας λάθη έχουν γίνει σε όλα τα ματς. Και χθες στο ΟΑΚΑ είχαμε, όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια, εκατέρωθεν λάθος σφυρίγματα. Αλλά δε διαμόρφωσαν το αποτέλεσμα. Και δε δικαιολογούν σε καμία περίπτωση τις φωνές και το ντόρο που γίνεται.

Καλό είναι, λοιπόν, κι ενόψει του πέμπτου και τελευταίου αγώνα των δύο ομάδων στο ΣΕΦ, να ρίξουμε τους τόνους και να καθίσουμε να απολαύσουμε ένα παιχνίδι που θα είναι σίγουρα συγκλονιστικό. Αν όχι ιστορικό...

Με το κάνουμε συνεχείς αναφορές στη διαιτησία χάνουμε την ουσία που δεν είναι άλλη από τα σούπερ ματς που παρακολουθούμε ανάμεσα στους δύο αιωνίους.

Βεβαίως, θα πρέπει να σημειώσουμε, ότι όλος αυτός ο χαμός με τη διαιτησία πηγάζει και από τις ίδιες τις ομάδες. Από τις διοικήσεις μέχρι τους προπονητές και τους παίκτες. Κι αυτοί αδικούν τις προσπάθειές τους με τις φωνές τους.

Αφήστε δε που όλο αυτό σκηνικό αμφισβήτησης γεμίζει και με περισσότερο άγχος τους διαιτητές. Με αποτέλεσμα στα κρίσιμα να τρέμει το χέρι τους. Γι' αυτό λέμε... Ας σταματήσουμε όλοι τη γκρίνια για τα σφυρίγματα κι ας απολαύσουμε το σπάνιο θέαμα που βλέπουμε στο παρκέ.

Γιατί δεν είναι λίγο πράγμα να έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθούμε στη χώρα μας δύο υπερδυνάμεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Μεγάλη υπόθεση είναι και οφείλουμε άπαντες να τη σεβαστούμε και να την αντιμετωπίσουμε όπως αρμόζει.