Την κατάκτηση του πρωταθλήματος Ελλάδας -αυτό ήταν το απωθημένο- και την καταξίωση στην Ευρώπη μέσω του τροπαίου στην Πόλη. Κορεσμός, κούραση, πίεση και μειωμένο μπάτζετ ήταν οι λόγοι για τους οποίους ο "Σοφός" είπε αντίο στο "λιμάνι".

Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς είναι 69 ετών -δεν είναι και παιδί- όμως η ενέργεια που βγάζει στον πάγκο, τον κάνει να φαίνεται έφηβος. Το γεγονός ότι τόσα χρόνια είναι προπονητής σε υψηλό επίπεδο, σε συνάρτηση με την ηλικία του, τον "ανάγκασαν" να κάνει πίσω και να προτιμήσει τα παιδαρέλια της εθνικής Σερβίας. Μία ήσυχη, εύκολη και χωρίς κόστος εργασία. Μάλιστα με υψηλό κίνητρο, καθώς στον Ντούντα πάντα άρεσε να δουλεύει με νέους παίκτες από την χώρα του. O Ίβκοβιτς μεγάλωσε για να συνεχίσει τις υπερβάσεις...

Η αλήθεια για το συναινετικό διαζύγιο...

Η ηλικία ήταν ένα παράγοντας. Ο βασικότερος όμως ήταν το μπάτζετ. Το είχε καταλάβει εδώ και πολλούς μήνες και γι αυτό το λόγο, μετά την κατάκτηση των τροπαίων δεν "πούλησε" ολυμπιακοφροσύνη, ούτε έταξε παραμονή. Κάποιοι είχαν ελπίδες ότι μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ο Ίβκοβιτς θα άλλαζε άποψη και θα συμβιβαζόταν και με τα... λίγα. Όμως, ο Σέρβος ένα πράγμα έκανε σε ολόκληρη την προπονητική καριέρα του, το οποίο ακολουθεί έως και σήμερα. Δεν συμβιβάστηκε ποτέ. Ό,τι κι αν είχε γίνει. Ακόμη και με τον Σωκράτη Κόκκαλη, τον αγαπημένο του πρόεδρο. Ακόμη και σε αυτόν είπε "όχι", σε δύο μεγάλα θέματα τα οποία αφορούσαν μεταγραφές παικτών.

Δεν ήθελε ομάδα... Β!

Ο Ίβκοβιτς ήξερε ότι μετά την αποχώρηση του κουμπάρου του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, το ελληνικό πρωτάθλημα θα ήταν παιχνιδάκι στα χέρια του. Δεν του έφτανε αυτό. Ο Ντούντα θέλει να έχει ομάδα η οποία θα βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο. Είτε αποτελείται από σούπερ σταρ, είτε από νεαρούς και ταλαντούχους. Είναι σίγουρο ότι οι Αγγελόπουλοι με το μπάτζετ που του ανακοίνωσαν, δεν του κάλυπταν τις ανάγκες για ένα σύνολο άκρως ανταγωνιστικό και ελκυστικό για τους φιλάθλους.

Ο εγωισμός του Ντούντα...

Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς είναι εγωιστής και θέλει να νικά κάθε αγώνα, κάθε διοργάνωση. Η νίκη κυλά μέσα στα κύτταρά του. Μετά την τρελή φετινή πορεία ήξερε ότι ήταν το απόλυτο αφεντικό της Ευρώπης. Και ως αφεντικό έπρεπε να προστατεύσει την υστεροφημία του. Και αυτό έκανε. Έφυγε από τον Ολυμπιακό, όπως του αρμόζει και του αρέσει. Πρώτος και καλύτερος...

* Ο αντικαταστάτης του Ντούσαν Ίβκοβιτς δεν είναι εύκολη δουλειά για τους Αγγελόπουλους. Όσο κι αν λέμε ότι οι παίκτες είναι οι πρωταγωνιστές, οι αποχωρήσεις των Ομπράντοβιτς και Ίβκοβιτς απαξιώνουν το ελληνικό πρωτάθλημα, σε συνδυασμό με την ανυπαρξία ανταγωνισμού. Οι πρωταθλητές Ευρώπης πρέπει να στηριχτούν στα δικά τους παιδιά, αν δεν πάνε σε μία λύση ξένου προπονητή. Αλλιώς οι Αγγέλου-Τόμιτς είναι μια εξαιρετική περίπτωση προπονητών, οι οποίοι θέλουν και μπορούν να συνεχίσουν το έργο του δασκάλου τους.

** Το 1997 σε μία συνέντευξη για για την τηλεόραση του SKAI μου είχε πει: "Στις 10:00 ακριβώς, μην αργήσεις αλλιώς δεν θα γίνει η συνέντευξη, να είσαι στην ώρα σου, ξυρισμένος. Θα μιλήσουμε 20 λεπτά". Τον ευχαρίστησα και την επόμενη ημέρα ξυρισμένος, πήγα στο Φάληρο, μία ώρα πριν το ραντεβού. Η συνέντευξη άρχισε στο γραφείο του ακριβώς στις 10:00, στις 10:20 μου έκοψε την ερώτηση στη μέση, ο χρόνος είχε λήξει... Έχει απίστευτη αντίληψη του χώρου και είναι μέχρι παρεξηγήσεως επαγγελματίας.

*** Σε ένα ματς για την Ευρωλίγκα μεταξύ του Ολυμπιακού και της ΤΣΣΚΑ, κάλυπτα το ρεπορτάζ αγωνιστικού χώρου (πάγκου). Ο Ντούντα ήταν προπονητής της ρωσικής ομάδας και στην προθέρμανση με φωνάζει κοντά του: "Δεν πιστεύω να βάζεις το μικρόφωνο στο time out όταν μιλάω στους παίκτες", μου λέει. "Δηλαδή coach μου λες να μην κάνω τη δουλειά μου", του απαντώ. Και αυτός με το γνωστό επιβλητικό και πονηρό χαμόγελό του μου λέει: "Να την κάνεις, βεβαίως να την κάνεις, αλλά στον πάγκο του Ολυμπιακού".

Πηγή: contra.gr

Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός Ίβκοβιτς