Ο Τζον Κένεντι είχε διαδηλώσει πομπωδώς από τον εξώστη του Δημαρχείου του Βερολίνου, στις 26 Ιουνίου του 1963 το «Ιch bin ein Berliner» (τουτέστιν « είμαι ένας Βερολινέζος), ο Ρομάνο Πρόντι είπε τις προάλλες ότι «είμαστε όλοι Έλληνες» κι εγώ που βρίσκομαι εδώ και λίγες ώρες στο Καράκας υποκύπτω στον πειρασμό να αλλαξοπιστήσω και να συστηθώ ως Μπολιβαριανός!
Εντρυφώντας με ζήλο στην ιστορία της Βενεζουέλας ήξερα προτού πατήσω τα χώματα της ότι εδώ όλοι ομνύουν στο όνομα του «Εl Libertador», όμως άλλο να το διαβάζεις στη θεωρία κι άλλο να το εισπράττεις και με τις πέντε αισθήσεις σου: το βλέπεις, το ακούς, το μυρίζεις, το πιάνεις και το γεύεσαι ότι ο («ωραίος σαν Έλληνας» (όπως τον περιγράφει στο ομώνυμο ποίημα του ο Νίκος Εγγονόπουλος) Σιμόν Μπολίβαρ είναι ακόμη ζωντανός!
Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr