Γράφει ο Τάσος Μαγουλάς.
Ο χρόνος είναι απίστευτα μικρός και πιεστικός για αθλητές οι οποίοι λογικά την συγκεκριμένη χρονική περίοδο θα έπρεπε να αράζουν σε κάποια παραλία.
Η μόνη αποστολή ενός τεχνικού είναι να κρατήσει την ομάδα σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εγρήγορση και να βάλει ένα-δύο στοιχεία τα οποία θα βοηθήσουν σε ειδικές καταστάσεις.
Ο Ηλίας Ζούρος, ένας προπονητής με λατρεία στην ανάλυση και τα πολλά συστήματα, πρέπει να περνά τις χειρότερες ημέρες του αφού ουσιαστικά το μόνο που μπορεί να πετύχει είναι μία καλή διαχείριση προκειμένου οι παίκτες του να εμφανιστούν σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση.
Η εθνική μας ετοιμάζεται για τέσσερις τελικούς(ελπίζουμε να μην χρειαστεί πέμπτος). Τέσσερα βράδια(Βενεζουέλας) τέσσερις αγώνες που δεν έχουν επόμενη ημέρα. Όλα αυτά για μία ομάδα η οποία είχε 10 ημέρες για να ετοιμαστεί.
Ως αποτέλεσμα η εθνική μας θα στηριχθεί σε αυτά που ξέρει αλλά και σε όσα συνήθισαν οι παίκτες της μέσα στην χρονιά. Στην πρώτη προσπάθεια αυτής της ομάδας πέρυσι, χωρίς τον καλύτερό της παίκτη, η Ελλάδα προσπάθησε να τρέξει και τα πήγε περίφημα. Παρόντος του Σπανούλη η δουλειά αναμένεται να γίνει ακόμα καλύτερα αφού ο Νίκος Ζήσης θα απελευθερωθεί η επίθεση θα έχει ακόμα μεγαλύτερη ισορροπία.
Ουσιαστικά δεν μπορεί να γίνει και κάτι διαφορετικό γι αυτό και το προπονητικό τιμ έμεινε με τους 12 πιο γρήγορους παίκτες. Η ομάδα θα πιέζει στην άμυνα και στην επίθεση θα προσπαθεί να τελειώσει όσο πιο γρήγορα τις επιθέσεις της. Η ταχύτητα είναι αυτή που θα πρέπει να μας βγάλει ασπροπρόσωπους στην συγκεκριμένη διοργάνωση. Δεν έχουμε πολλές επιλογές διότι δεν υπήρξε η δυνατότητα την οποιαδήποτε προεργασία.
Άρα, θα τρέξουμε ελπίζοντας ότι θα αποδειχθούμε πιο γρήγοροι από τους αντιπάλους μας.
Το ευχάριστο για την συγκεκριμένη ομάδα είναι το γεγονός ότι και πέρυσι σε όσους τελικούς κλήθηκε να αγωνιστεί τα πήγε περίφημα με μοναδική εξαίρεση τον αγώνα με την πολύ ισχυρή Γαλλία. Το ακόμα πιο ευχάριστο είναι ότι διαθέτουμε την καλύτερη δυνατή ομάδα και με την ακόμα καλύτερη διάθεση.
Πηγή: Contra.gr