Με τους «κίτρινους» κατέκτησε οκτώ πρωταθλήματα Ελλάδας (1983, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991) και έξι κύπελλα (1985, 1987, 1988, 1989, 1990, 1992). Ανάμεσα σε αυτά υπήρξαν και πέντε νταμπλ. Ο λόγος, φυσικά, για τον άνθρωπο που άλλαξε την ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, τον Νίκο Γκάλη, ο οποίος σαν σήμερα, στις 5 Ιουλίου του 1992, μάθαινε δια στόματος του ίδιου του προέδρου της ομάδας, Θεόφιλου Μητρούδη, πως δεν βρισκόταν στα πλάνα του συλλόγου για την χρονιά που θα ακολουθούσε…
Τα πολλά οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν εκείνη την περίοδο οι Θεσσαλονικείς ανάγκασαν τον «ισχυρό» άντρα του συλλόγου να προχωρήσει σε περικοπές δαπανών μεγάλο μέρος των οποίων καταλάμβανε το υψηλό συμβόλαιο του Γκάλη. Ο Μητρούδης πρότεινε στον ίδιο μείωση αποδοχών, όμως ο Γκάλης δεν δέχθηκε και έτσι μοιραία ακολούθησε το «διαζύγιο» των δύο πλευρών. Στη συνέχεια ο γεννημένος στo Nιού Τζέρσεϊ μπασκετμπολίστας αποφάσισε να συνεχίσει την καριέρα του στην Αθήνα, αφήνοντας πίσω τα όσα έζησε στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας. Πήρε μεταγραφή στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο πρόσθεσε στη συλλογή του ακόμη ένα Κύπελλο, ολοκληρώνοντας με αυτό τον τρόπο την «πλούσια» καριέρα του.
Ο Γκάλης στον Άρη
Στον Άρη υπέγραψε στις 28 Σεπτεμβρίου του 1979, ενώ πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση στις 2 Δεκεμβρίου του 1979 στο τοπικό ντέρμπι με αντίπαλο τον Ηρακλή. Ο κατά πολλούς καλύτερος Έλληνας παίκτης όλων των εποχών στον χώρο του μπάσκετ έδειξε από νωρίς τις διαθέσεις του, σημειώνοντας 30 πόντους και συμβάλλοντας τα μέγιστα, στη νίκη της ομάδας του με 79-78. Ο ίδιος έδειχνε να τα έχει χαμένα, καθώς δεν περίμενε τέτοιο ξεκίνημα, όμως τα όσα ακολούθησαν θύμιζαν πάντα λίγο από αυτό το ντεμπούτο.
«Θα βάζω τόσα καλάθια, όσα χρειάζεται για να νικάει η ομάδα. Ήρθα στην Ελλάδα για να κερδίζει ο Άρης», είχε πει ο ίδιος σε μία από τις πρώτες δημόσιες τοποθετήσεις του ως παίκτης των «κίτρινων». Σαν κάτι να γνώριζε…
Από τότε ο Γκάλης ξεκίνησε να χτίζει τον δικό του «μύθο» στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας. Αναδείχθηκε 11 φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος της πρώτης εθνικής κατηγορίας, από το 1980 μέχρι το 1991, ενώ τρεις φορές συμμετείχε στους τελικούς του κυπέλλου πρωταθλητριών (Γάνδη, Μόναχο, Σαραγόσα). Με τον Άρη, μάλιστα, είχε μέσο όρο πόντων που άγγιζε τους 37, ενώ σε 105 αγώνες σημείωσε πάνω από 40.
-Ρεκόρ 62 πόντων στο πρωτάθλημα (1981, Άρης-Ιωνικός). (Σε αυτό το παιχνίδι, ο Γιαννάκης πέτυχε 73 πόντους. Και όλα αυτά χωρίς να υπάρχουν τρίποντα)
- Ρεκόρ 52 πόντων στο κύπελλο (1987, Άρης-Πανελλήνιος).
- Ρεκόρ 57 πόντων σε ευρωπαϊκό παιχνίδι (Άρης-Καρέρα).
«Είδα τον Γκάλη να κάνει πράγματα, που δεν γινόταν ούτε στους Λέικερς και τους Σέλτικς», είχε πει κάποτε ο Μπομπ Μάκαντου, ο οποίος είχε αγωνιστεί στο ΝΒΑ, αλλά και το ιταλικό πρωτάθλημα.
Η έλευση του Παναγιώτη Γιαννάκη στους «κίτρινους» το 1984 «απογείωσε» τον Νίκο Γεωργαλή, όπως είναι το πραγματικό όνομα του Γκάλη και οι δυο τους μαζί αποτέλεσαν το πιο «δυνατό» δίδυμο στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, μετατρέποντας τον Άρη σε υπερδύναμη του ελληνικού πρωταθλήματος.
Γκάλης και Άρης στην Ευρώπη
Η πρώτη μεγάλη στιγμή στα ευρωπαϊκά σαλόνια ήρθε το 1985, όταν στο πλαίσιο του Κυπέλλου Κόρατς ο Άρης μετά από εντυπωσιακή πορεία έφτασε στα ημιτελικά όπου αντιμετωπίζει την Τσάο Κρεμ Βαρέζε. Στους διπλούς αγώνες η ομάδα της Θεσσαλονίκης αποκλείστηκε, αλλά μνημειώδης θα μείνει η παρουσία του στον επαναληπτικό της Ιταλίας όταν και αγωνίστηκε με σπασμένο δάχτυλο μετά από σύγκρουση που είχε με τον Νίκο Φιλίππου στην προπόνηση παραμονές του πρώτου αγώνα, στον οποίο και δεν αγωνίστηκε. Έστω και μ’ ένα χέρι έβαλε 17 πόντους!
Το 1987 για το Κύπελλο Πρωταθλητριών και στην αναμέτρηση Άρης-Τρέισερ Μιλάνου πέτυχε 44 πόντους στην νίκη της ομάδας του με 98-67. Από το 1988 μέχρι το 1990 ακολούθησαν τρεις διαδοχικές παρουσίες σε Φάιναλ Φορ.
Στο πρώτο, το οποίο διεξήχθη στη Γάνδη του Βελγίου ο Άρης έμεινε τέταρτος, αφού αποκλείστηκε στον ημιτελικό από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Τρέισερ, ενώ έχασε και από την Παρτιζάν στον μικρό τελικό.
Το 1989 στο Μόναχο ο Άρης έχασε στον ημιτελικό από την Μακάμπι, μετά από τον καυγά Γιαννάκη-Μαγκί, και κατέκτησε την 3η θέση μετά τη νίκη του επί της Μπαρτσελόνα στον μικρό τελικό της διοργάνωσης.
Τέλος, το 1990 Γκάλης και Άρης τερμάτισαν στην 4η θέση μετά τις ήττες από Μπαρτσελόνα και Λιμόζ.
ΠΗΓΗ: Sportday