Με το που έληξε ο αγώνας και αφού βεβαιώθηκα ότι είχα γλιτώσει το έμφραγμα (καθότι βρίσκομαι σε κρίσιμη ηλικία) βγήκα από το γήπεδο για να πνίξω τον πόνο μου σ' ε ένα τσιγάρο, που δεν το κάπνισα απλώς, αλλά θαρρώ ότι οι καπνοί πρέπει να βγήκαν από τα δάχτυλα των ποδιών μου!

Εκεί λοιπόν άκουσα την πιο σοφή κουβέντα που θα μπορούσε να λεχθεί τέτοια ώρα κι ενώ όλο το ελληναριό στο Καράκας φορούσε μαύρες πλερέζες: «Την υγειά μας να 'χουμε κι όλα τα άλλα θα τα βρούμε». Την είπε ο Σπύρος Καβαλιεράτος και την προσυπογράφω με χίλια.

Την υγειά μας να ΄χουμε πρώτα απ' όλα, όσο για το μπάσκετ, θα υπάρχει και μετά το αποψινό ναυάγιο, όπως υπήρξε μετά κι από όλα τα προηγούμενα, καθότι το Προολυμπιακό Τουρνουά δεν ήταν ποτέ το φόρτε μας και προτού πει ο Καιμακόγλου το «δυστυχώς αποτύχαμε» το είχαν ομολογήσει γενιές και γενιές Ελλήνων παικτών, μηδέ των κολοσσών και των θρύλων του εξαιρουμένων.

Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr

Εθνική Ελλάδας Μπάσκετ SPORTS