Μπήκε στον κόπο να δει από την τηλεόραση τον οδυνηρό αποκλεισμό της Εθνικής ομάδας μπάσκετ από το Προολυμπιακό τουρνουά ή επέλεξε να κάνει κάτι άλλο, κατά την διάρκεια των διακοπών του;

Δίκαια θα αναρωτηθείτε πώς θυμήθηκα τον άσο του Παναθηναϊκού, δύο χρόνια μετά την οικειοθελή αποχώρησή του από την Εθνική ομάδα σε ηλικία μόλις 30 ετών! Η απάντηση είναι εύκολη, βλέποντας τους διεθνείς να μην μπορούν να νικήσουν τους Νιγηριανούς, που κόντρα σε όσα έλεγαν κάποιοι ότι είναι μόνο για να πουλάνε … CD, τελικά ξέρουν και να παίζουν μπάσκετ.

Θεωρώ αδιανόητο σε εποχές που η Ελλάδα βάλλεται από παντού και είναι στο στόχαστρο της παγκόσμιας κοινής γνώμης, να μην εργάζονται όλοι οι Έλληνες, με κάθε τρόπο και σε κάθε επίπεδο, προκειμένου να διαφοροποιήσουν αυτή την εικόνα και να δείξουν παντού ότι διαθέτουν κότσια και ψυχή. Η πρόκριση της Εθνικής μπάσκετ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου θα έδινε χαρά στους Ελληνες, ενώ παράλληλα θα διαφήμιζε τη χώρα στην βρετανική πρωτεύουσα, όπου η Εθνική θα αντιμετώπιζε τα μεγαθήρια του παγκόσμιου μπάσκετ. Τίποτα από αυτά δεν συνέβη τελικά, με τους διεθνείς και τον προπονητή τους Ηλία Ζούρο να αποχωρούν με κατεβασμένο το κεφάλι, στην πιο ντροπιαστική ήττα της Εθνικής μπάσκετ στα τελευταία 20 χρόνια.

Το επόμενο, επίσης εύλογο, ερώτημα είναι αν χρειαζόταν ο Διαμαντίδης για να νικήσεις τους Νιγηριανούς και δεν ήταν αρκετοί ο Σπανούλης, ο Καλάθης και οι υπόλοιποι. Εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι απλώς δεν έφταναν και θα ήταν απαραίτητος ακόμα και ο Διαμαντίδης! Η απόφασή του το 2010 να βγάλει μια για πάντα τα «γαλανόλευκα» γίνεται και πάλι επίκαιρη, αν και δεν ξέρω τους λόγους που την πήρε, καθώς και ο ίδιος ουδέποτε μας διαφώτισε για την πράξη του. Θεωρώ αδιανόητο για οποιανδήποτε Ελληνα, ειδικά σε τούτες τις δύσκολες στιγμές, να απαρνιέται την χώρα του και τη φανέλα με το εθνόσημο. Η συμμετοχή στην Εθνική ομάδα οποιουδήποτε αθλήματος, δεν αποτελεί προσωπική επιλογή αλλά υποχρέωση κάθε αθλητή, καθώς αποτελεί την ύψιστη τιμή.

Ειδικά οι αθλητές του μπάσκετ, που εξαργύρωσαν πλουσιοπάροχα τις παλιότερες επιτυχίες της Εθνικής μπάσκετ, με υψηλά συμβόλαια ή μεταγραφές σε ομάδες του εξωτερικού, δεν είναι δυνατόν να γυρίζουν την πλάτη τους στην ομάδα.

Η απουσία του Διαμαντίδη αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις, καθώς έρχεται και σε μεγάλη αντίθετη με την παρουσία του αρχηγού της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου στο πρόσφατο Euro. O εμβληματικός Γιώργος Καραγκούνης, στα κλεισμένα 35, όχι μόνο δεν απουσιάζει από τα ματς της Ελλάδας, αλλά γκρεμίζεται ο κόσμος του όταν χάνει έναν αγώνα, όπως έγινε κόντρα στην Γερμανία. Κι είναι σίγουρο ότι αν ήταν δική του απόφαση, δεν θα σταματούσε ποτέ από την Εθνική…

Οσον αφορά στον Διαμαντίδη, μετά το «αντίο» του, η Εθνική έχει καταγράψει μία 6η θέση στο περσινό Ευρωμπάσκετ και τον ντροπιαστικό αποκλεισμό από το Λονδίνο, αποδεικνύοντας πόσο δυσαναπλήρωτο είναι το κενό του. Ελπίζω, τουλάχιστον, να άξιζαν οι διακοπές που έκανε τα τελευταία δύο καλοκαίρια….

Πηγή: aixmi.gr

Εθνική Ελλάδας Διαμαντίδης Μπάσκετ SPORTS