Τι κι αν η χώρα βυθίζεται, τι κι αν ο αθλητισμός πάει από το κακό στο χειρότερο, τι κι αν το ελληνικό μπάσκετ βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης, τι κι αν ομάδες επιπέδου ΠΑΟΚ, Αρη προσπαθούν να δουν πώς θα βγάλουν, κι αν θα βγάλουν, τη χρονιά, η μικρότητα και το κολλημένο μυαλό του Ελληνα οπαδού συνεχίζει να κάνει θραύση...

Η απόφαση του Περπέρογλου να βγάλει τα πράσινα και να φορέσει τα κόκκινα ήταν αρκετή για να... ξυπνήσει τα μίση και να αρχίσουν οι περιβόητες οπαδικές κορώνες με τη λέξη «προδότης» να συνοδεύει τη φράση κάθε... ολοκληρωμένου οπαδού που σέβεται τον εαυτό του.

Το να μην μπορεί να χωνέψει κάποιος την απόφαση ενός αθλητή να μετακομίσει στον «αιώνιο» αντίπαλο είναι απόλυτα φυσιολογικό και δικαιολογημένο, αλλά το να υβρίζει και να κατηγορεί κατά αυτόν τον τρόπο έναν παίκτη που μέχρι πριν από δύο μήνες έπινε νερό στο όνομά του, χωρίς μάλιστα να γνωρίζει την αλήθεια και να καταπίνει αμάσητο ό,τι του σερβίρουν, αυτό μάλλον ξεπερνάει τα όρια της λογικής και ταυτίζεται απόλυτα με το παρόλογο που επικρατεί συνολικά στη χώρα μας...

Η αποχώρηση λοιπόν του Περπέρογλου ήταν μια κοινή απόφαση του Παναθηναϊκού και του παίκτη κι όλα τα υπόλοιπα που γράφονται και διαρρέονται είναι επικοινωνιακά παιχνίδια για να μεταφερθεί η ευθύνη στη μία ή την άλλη πλευρά. Από τη μία ο Παναθηναϊκός δεν «καιγόταν» για την παραμονή του παίκτη, ύστερα από εισήγηση του Αργύρη Πεδουλάκη, από την άλλη ο Περπέρογλου δεν «καιγόταν» να μείνει, όταν κατάλαβε πως ο Παναθηναϊκός δεν «ψηνόταν» να τον κρατήσει! Τόσο απλά...

Οι «πράσινοι» έδειξαν τη διάθεσή του στο ξεκίνημα του καλοκαιριού, όταν επέλεξαν να βάλουν τον διεθνή φόργουορντ σε δεύτερη μοίρα, ρίχνοντας το βάρος σε Μπατίστ και Καϊμακόγλου κι όταν επέστρεψαν είχαν στο πίσω μέρος του μυαλού τους τη δεδομένη εισήγηση του Πεδουλάκη πως «τα χρήματα είναι πολλά στη συγκεκριμένη περίπτωση».

Από την άλλη, ο «Περπέ» κράτησε στάση αναμονής, δεν είχε καμία εμπιστοσύνη στο νέο πλάνο του Παναθηναϊκού κι όταν έμαθε την εισήγηση του νέου προπονητή πίστεψε πως ο ρόλος του θα ήταν υποβαθμισμένος.

Ουσιαστική πρόταση από το εξωτερικό δεν υπήρχε, η επιθυμία του να παραμείνει στην Ελλάδα ήταν δεδομένη κι εκεί που έφτασε το πράγμα δύο ήταν οι δρόμοι του: Ή θα παρέμενε στον Παναθηναϊκό, γνωρίζοντας την εισήγηση του νέου προπονητή κι έχοντας πολλές επιφυλάξεις για το ρόλο του και το πλάνο της ομάδας ή θα πήγαινε στον έτοιμο από κάθε πλευρά Ολυμπιακό που τον προσέγγισε προσεκτικά κι αυτή την ώρα μοιάζει να έχει την προ 7ετίας φιλοσοφία του Παναθηναϊκού με ελληνικό κορμό και περισσότερες πιθανότητες για να πετύχει.

Το deal λοιπόν ολοκληρώθηκε κι έχω την αίσθηση πως κατά βάθος έμειναν όλοι ευχαριστημένοι! Ο Παναθηναϊκός που δεν παράκουσε την εισήγηση του προπονητή του, ο Ολυμπιακός που πρόσθεσε ποιότητα και βάθος στη θέση «3» και ο Περπέρογλου που πήγε σε μια ομάδα που τον ήθελε πραγματικά... Ολα τα υπόλοιπα που λέγονται, γράφονται και ακούγονται είναι για τους οπαδούς που ζουν και αναπνέουν για να βλέπουν «προδότες», «εχθρούς» και να ψάχνουν εξιλαστήρια θύματα...

Υ.Γ.: Για την κόντρα του Παναθηναϊκού με τον μάνατζερ Νίκο Λώτσο τα πράγματα είναι απλά: Πρώτον, αν ολόκληρος Παναθηναϊκός με έξι αστέρια στη φανέλα έχει καταφέρει να γίνει έρμαιο του κάθε Λώτσου, τότε σίγουρα τα πράγματα δεν βαδίζουν σε σωστό δρόμο για τους «πράσινους». Δεύτερον, αν δεν κάνω λάθος ο Παναθηναϊκός δεν ήταν αυτός που τα προηγούμενα χρόνια προέτρεπε ξένους μάνατζερ να συνεργαστούν με τον Λώτσο για να γίνονται ευκολότερα και καλύτερα οι δουλειές; Αν ναι, τι άλλαξε;

Πηγή: Sentragoal.gr