Παρακολουθώντας από το διαδίκτυο και άρα εκ του μακρόθεν (καθότι η τηλεόραση δεν εδέησε να το μεταδώσει) το ματς της Νέας Σμύρνης έπλαθα στο μυαλό μου διάφορα σενάρια για το κείμενο, που είχα αποφασίσει από χθες το πρωί να γράψω...

Πρώτα απ' όλα, οφείλω ν α υπενθυμίσω ότι αυτός ο (το ξαναγράφω για δεύτερη φορά) αδιάφορος για την ΕΡΤ αγώνας αποτελούσε την πλήρη επιβεβαίωση της μυθικής ατάκας του Αλέφαντου, πριν από μια αναμέτρηση του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ: όντως με τον Πανιώνιο και τον Κολοσσό να στέκονται στο τζάμπολ, κάποιος ένθεν και ένθεν κιόλας, θα μπορούσε να πει "καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0"!

Για την Ιστορία, στο τέλος της ημέρας, ο Πανιώνιος νίκησε με 89-77 και ανέβηκε στο 4-0 (όντας στην κορυφή μαζί με τον Ολυμπιακό), ενώ οι Ροδίτες υποχώρησαν στο 3-1, που ωστόσο νομίζω ότι ξεπερνάει τις προσδοκίες τους. Ξεπερνάει επίσης τις προσδοκίες, αλλά βασικά την γκαντεμιά που κατατρύχει τον Γκέκο καθ' όλη τη διάρκεια της προπονητικής σταδιοδρομίας του...

Μια απαραίτητη επισήμανση: δεν ξέρω αν και πόσες φορές θα ξανασυμβεί, αλλά (σας ζητώ) να με συγχωρήσετε εάν στα κείμενα, που αφορούν τον προπονητή του Κολοσσού, διακρίνετε μια μεγαλύτερη απ' όσο απαιτεί η δεοντολογία, συμπάθεια προς τον Μηνά, αλλά ο καθένας έχει τις αδυναμίες του...

Όσο, λοιπόν, πήγαινε καλά ο Κολοσσός, το πήγαινα για να παραφράσω (εγώ ο ιερόσυλος) τον Καζαντζάκη και να γράψω μια "Αναφορά (όχι στον Γκρέκο, αλλά) στον Γκέκο"!Όταν, στα τελευταία λεπτά άλλαξαν τα κόζα και γύρισε η δουλειά, μου ΄ρθε πάλι κουτί, διότι μ' αυτά που κάνει εφέτος ο Νίκος, πράγματι αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω "ούτε του Παππά να μην το πεις"!
 

Διαβάστε το υπόλοιπο στο gazzeta.gr