Eίμαι, μάλλον, ο μοναδικός Ελληνας δημοσιογράφος που πάτησε ποτέ το πόδι του στο Hall Of Fame του μπάσκετ. Ηταν μία ημερήσια επίσκεψη-αστραπή από τη Βοστώνη, το Μάιο του 1991, κάτι ανάμεσα σε προσκύνημα και σε ανάσα ανάμεσα σε γιατρούς και νοσοκομεία.
Δύο ή τρεις ημέρες νωρίτερα, ξύπνησα πρωί πρωί στο Mass General, κατέβηκα στην καφετέρια και είδα μπροστά μου τον Λάρι Μπερντ, λίγες ώρες μετά από αγώνα Σέλτικς-Πίστονς για τα πλέι-οφ του ΝΒΑ!
Η βασανισμένη του πλάτη δεν του επέτρεπε να κοιμάται στο κρεβάτι του και να δηλώνει ετοιμοπόλεμος για το ντέρμπι της επόμενης βραδιάς. Περνούσε λοιπόν τις νύχτες του ξαπλωμένος μέσα σε ειδικό μηχάνημα στο μεγαλύτερο νοσηλευτικό ίδρυμα της πόλης. Σηκωνόταν το πρωί, έκανε ένα μασάζ, έφευγε για το σπίτι του και μερικές ώρες αργότερα έπαιζε ξύλο με τον Ρόντμαν και τον Λαμπίερ.
Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr