Ήμουνα νιός και γέρασα από την πρώτη φορά που είδα live έναν αγώνα του ΝΒΑ και η (γενναιόδωρη επαγγελματική) μοίρα μου τον κατεβάζει από το ράφι και μου τον ξαναχαρίζει, γι’ αυτό κιόλας την ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας…

Το ματς της Πέμπτης ανάμεσα στους Πίστονς και στους Νικς είναι το déjà vu της ζωής μου! Το εννοώ αυτό, διότι τύχη αγαθή ήταν εκείνη που πριν από 22 χρόνια με έκανε να βρεθώ την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος και μάλιστα από σπόντα! Έτυχε, στην κυριολεξία, να υπηρετώ τη μαμά πατρίδα στην Αεροπορία, έτυχε εκείνη την περίοδο να μετατεθώ στο ΑΣΑΕΔ (Ανώτατο Συμβούλιο Αθλητισμού Ενόπλων Δυνάμεων), έτυχε τον Μάιο του 1990 να διεξάγεται το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου του CISM στο Μπόρντεν του Καναδά κι έτυχε αυτή η πόλη να είναι κοντά στα σύνορα με τις ΗΠΑ και δύο ώρες δρόμο με το τρένο από το Ντητρόιτ…

Έτυχε επίσης εκείνες τις μέρες να βρίσκεται σε εξέλιξη ο δεύτερος γύρος των πλέι οφς του ΝΒΑ: μεταξύ άλλων ζευγαριών, οι πρωταθλητές της προηγούμενης σεζόν Πίστονς αντιμετώπιζαν τους Νίκς, οι οποίοι σε μια επική ανατροπή στον προηγούμενο γύρο είχαν επιζήσει του 0-2 κόντρα στους Σέλτικς και προκρίθηκαν σημειώνοντας τρεις νίκες στη σειρά, συμπεριλαμβανομένου του 124-117 στο Γκάρντεν!

Με το που έμαθα πόσο κοντά ήταν το Μπόρντεν με το Ντητόιτ πέταξα τη σκούφια μου: πέταξα επίσης και ένα αίτημα γεμάτο ευγένεια προς τον ταγματάρχη που ηγείτο της αποστολής, του υποσχέθηκα και μερικά αναμνηστικά από το ΝΒΑ κι αφού ούτως ή άλλως οι στρατιωτικοί αγώνες θα διεξάγονταν μετά από δυο μέρες, πήρα την πολυπόθητη άδεια εξόδου από το καναδέζικο στρατόπεδο και μην τον είδατε τον Παναή!

Διαβάστε το υπόλοιπο στο gazzeta.gr

Ομπράντοβιτς Μπάσκετ SPORTS