Η απώλεια του σπουδαίου Γιώργου Κολοκυθά, σόκαρε! Είχε κάποια προβλήματα μεν τους τελευταίους μήνες, αλλά τα πάντα έδειχναν ότι με τη σωστή διαχείριση το τραγικό ραντεβού με τον θάνατο θα καθυστερούσε πολλά χρόνια. Ο Χάρος όμως είχε άλλα σχέδια και ξαφνικά η Ομοσπονδία, η Εθνική ομάδα, ακόμα και οι παίκτες (μεγαλύτεροι, ή μικρότεροι) έχασαν την πατρική φιγούρα τους. Τον άνθρωπο, στο πρόσωπο του οποίου συναντούσαν μία τεράστια προσωπικότητα, που συνδύαζε την σοβαρότητα με το χιούμορ.
Η ομοσπονδία, χωρίς φυσικά να έχει ξεπεράσει το σοκ, βρέθηκε στη δυσάρεστη θέση της αναζήτησης του αντικαταστάτη του Γιώργου Κολοκυθά. Επί του τίτλου! Διότι επί της ουσίας, ακόμα κι αν περάσουν πάρα πολλά χρόνια, είναι αμφίβολο αν θα βρεθεί αυτός που θα προσεγγίσει τον Μύτο!
Ο θεσμικός λόγος της επιλογής του Λιβέρη Ανδρίτσου, αφορά στη συμμετοχή του Μπέρι στο δ.σ. της Ομοσπονδίας, απ'όπου θα έπρεπε να προέρχεται ο διάδοχος του Γιώργου Κολοκυθά.
Παρόλα αυτά, όμως, οι άνθρωποι της ΕΟΚ θέλησαν να προσπεράσουν τον σκόπελο. Κι έκαναν πραγματικές προσπάθειες. Προσπάθειες όμως, που συγκρούστηκαν πάνω στο χρήμα.
Είναι δεδομένο ότι ο Λιβέρης Ανδρίτσος συγκεντρώνει πάνω του όλα τα στοιχεία ενός εξαιρετικού ανδρός. Είναι από τα πιο ηθικά στοιχεία που πέρασαν ποτέ από το ελληνικό μπάσκετ. Μία εξαιρετική παρουσία, αξιοσέβαστη, μειλίχια και καλοσυνάτη. Όλοι γνωρίζουν όμως, ότι ο Μπέρι, είναι εξαιρετικά πράος άνθρωπος, πιο καλός απ'όσο απαιτούν σε κάποιες περιπτώσεις οι συνθήκες.
Από τη στιγμή που δεύτερος Γιώργος Κολοκυθάς στο ελληνικό μπάσκετ δεν υπάρχει, η ΕΟΚ σκέφτηκε ότι πρέπει να τον δημιουργήσει. Από τώρα! Κι εδώ έρχεται το παρασκήνιο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στους κύκλους του ελληνικού μπάσκετ υπάρχουν παιδιά, με πολύ ισχυρή προσωπικότητα, που διαθέτουν το χαρακτήρα και τη γνώση, όσο και την εμπειρία, να μπουν (μελλοντικά και μετά από χρόνια) στα παπούτσια του Μύτου. Έδειξαν απροθυμία όμως.
Συνέδεσαν την προοπτική και την προσφορά στην Εθνική ομάδα με το χρήμα. Αρνήθηκαν την πρόταση που τους έγινε (και δεν ήταν ένας ή δύο), διότι θα καλούνταν να το κάνουν αφιλοκερδώς. Όλες οι προτάσεις έπεσαν στο κενό. Άλλος γιατί είχε άλλα σχέδια για τον εαυτό του, κι άλλοι γιατί ακούγοντας το "αφιλοκερδώς" έκοψαν λάσπη κι από εδώ πάνε και οι άλλοι. Βετεράνοι παίκτες που μπορεί να έχουν το οικονομικό πρόβλημά τους λυμένο. Για πολλές γενιές μάλιστα.
Με το ζόρι παντρειά δε γίνεται. Κι έτσι η ΕΟΚ κατέληξε στην επιλογή του Μπέρι. Ενός από τα αγαπημένα παιδιά του άθλου του Ευρωμπάσκετ του 1987!