Aναλυτικά όσα δήλωσε:
«Η θέση μου, λοιπόν, έχει μεγάλες ευθύνες. Όλα τα μεγάλα πράγματα δεν είναι ποτέ εύκολα. Και καταλαβαίνω πολύ καλά όταν εξήγησε ο κ. Βασιλακόπουλος ποιοι είναι οι στόχοι. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά τα πράγματα. Όταν η ομάδα μπαίνει στο γήπεδο, πάντα πάει να κερδίσει. Όμως πάντα υπάρχει ένα ‘αλλά’. Πρέπει να ξεκινήσουμε από το τελευταίο παιχνίδι, που ήταν ένα άσχημο ματς, απέναντι στη Νιγηρία και πρέπει να αρχίσουμε από εκεί κάτι καινούριο, ελπίζουμε καλύτερο».
«Θα πω καλημέρα και καλησπέρα (σ.σ. στα ελληνικά), επειδή η ώρα είναι 14:00 (γέλια). Έχω ένα μεγάλο αίσθημα ευθύνης. Δεν είναι ώρα να ξαναπούμε ότι είμαι χαρούμενος ή είναι τιμή μου. Είναι κάτι αυτονόητο. Το ελληνικό μπάσκετ είναι ένα από τα πιο ισχυρά στον κόσμο ιστορικά».
«Πριν δέκα μέρες είχαμε την ελπίδα πως δύο ελληνικές ομάδες θα είναι στο Final 4. Τώρα έχουμε μία, αλλά και πάλι αυτό σημαίνει πως το μπάσκετ στην Ελλάδα πηγαίνει καλά. Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός έκαναν καταπληκτική σεζόν στην Ευρωλίγκα και είναι μεγάλη επιτυχία η παρουσία μιας ελληνικής ομάδας στο Final 4. Όμως πρέπει να ξεκινήσουμε από το Προολυμπιακό Τουρνουά. Πρέπει να αρχίσουμε από εκεί για να τα πάμε καλύτερα».
«Μια πολύ σημαντική λέξη για μένα είναι η εμπιστοσύνη. Τους εμπιστεύομαι και σας ζητώ να με εμπιστευτείτε. Τίποτα δεν είναι δωρεάν και το ξέρω, αλλά νιώθω την ευθύνη. Τώρα περιμένουμε να τελειώσει μία δύσκολη σεζόν, αλλά αυτοί οι τρεις συνεργάτες μου έχουν τα πάντα υπό έλεγχο. Είμαστε τυχεροί γιατί το 90% των παικτών μας παίζουν στην Ευρωλίγκα ή το Eurocup και μπορούμε να τους παρακολουθούμε».
«Το πώς δεν μπορώ να σας το πω τώρα. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. Μπορεί να έχω ιδέες, αλλά η σεζόν είναι ακόμη σε εξέλιξη. Υπάρχει το ελληνικό πρωτάθλημα, το Final 4 και υπάρχουν πολλοί παίκτες που έχουν υποχρεώσεις στο εξωτερικό. Όπως ξέρετε, είμαι προπονητής στην Καντού και σε δέκα μέρες αρχίζουμε τα play offs μετά από μία δύσκολη σεζόν. Έχω τρεις συνεργάτες που πήγαν σε όλη την Ευρώπη, είδαν και μίλησαν με όλους τους παίκτες που υπολογίζουμε».
«Μια πολύ σημαντική λέξη για μένα είναι η εμπιστοσύνη. Τους εμπιστεύομαι και σας ζητώ να με εμπιστευτείτε. Τίποτα δεν είναι δωρεάν και το ξέρω, αλλά νιώθω την ευθύνη. Τώρα περιμένουμε να τελειώσει μία δύσκολη σεζόν, αλλά αυτοί οι τρεις συνεργάτες μου έχουν τα πάντα υπό έλεγχο. Είμαστε τυχεροί γιατί το 90% των παικτών μας παίζουν στην Ευρωλίγκα ή το Eurocup και μπορούμε να τους παρακολουθούμε».
«Ξέρω πως δεν μπορώ να αρέσω σε όλους. Το καταλαβαίνω αυτό. Όμως πρέπει να ξέρετε πως είμαι τυχερός γιατί έκανα το πάθος μου επάγγελμα. Δεν ξυπνάω στις πέντε το πρωί για να δουλέψω σε ένα εργοστάσιο. Το να είμαι προπονητής στην Εθνική ομάδα είναι τεράστια ευκαιρία. Πώς το κατάφερα αυτό; Πήρα μια ομάδα που ήταν εκτός Ευρωλίγκας για 30 χρόνια και μαζί καταφέραμε κάτι απίστευτο. Πέρυσι φτάσαμε μία ανάσα από την πρόκριση στα προημιτελικά έχοντας μόνο δύο παίκτες που έχουν παίξει στην Ευρωλίγκα. Για να τα καταφέρεις στο μέλλον πρέπει να μάθεις από το παρελθόν. Και δεν μπορώ να ξεχάσω τι κάναμε με την Καντού. Σε όλες τις χώρες είναι το ίδιο, αναγνωρίζουν περισσότερο τη δουλειά σου στο εξωτερικό παρά μέσα στην ίδια τη χώρα σου».
«Κάναμε πολύ σημαντικά πράγματα με το μπάτζετ που είχαμε και δεδομένου από πού ερχόμαστε. Θέλω να ευχαριστήσω και την Καντού που μου έδωσε αυτή την ευκαιρία. Θα δώσω το 100%, τον καλύτερο εαυτό μου. Δεν θα είναι εύκολο, γιατί τίποτα δεν είναι εύκολο. Νιώθω τυχερός που γνώρισα τον κ. Βασιλακόπουλο. Στη ζωή υπάρχουν κάποιες παράξενες συναντήσεις. Κάναμε ‘κλικ’ πολύ γρήγορα, μέσα σε ένα λεπτό».
«Δεν είμαι πολύ αισιόδοξος σαν άνθρωπος. Έχω ιταλικό αίμα, αλλά είμαι κάτι σαν κοκτέιλ. Είχα την τύχη να δω τον κόσμο με διαφορετικό μάτι, γιατί η μητέρα μου είναι από την Κροατία, ο πατέρας μου είναι από τις ΗΠΑ και μεγάλωσα στην Ιταλία. Αυτό είναι πλεονέκτημα, ίσως και πρόβλημα (γέλια). Αντιλαμβάνομαι τη νοοτροπία και τις διαφορές. Δεν νιώθω υπό αυτή την έννοια τόσο Ιταλός».
Έχει μιλήσει με τους παίκτες. Ποια αίσθηση αποκόμισε;
«Θα είμαι πολύ ευθύς. Έχω μία καλή αίσθηση. Εδώ οι παίκτες νοιάζονται. Νοιάζονται για την Εθνική ομάδα. Αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση».
Αν η φιλοσοφία του είναι παρόμοια με το ελληνικό μπάσκετ και αν σκοπεύει να μιλήσει με παίκτες που έχουν αποχωρήσει από την Εθνική, όπως Διαμαντίδης και Παπαλουκάς.
«Η φιλοσοφία μου είναι απλή. Πιστεύω πως το λίγο είναι καλύτερο από το πολύ. Ειδικά όταν έχεις να ενώσεις δώδεκα άτομα. Δεν πιστεύω πως έχω πρόβλημα να περάσω αυτή τη φιλοσοφία σε Έλληνες παίκτες. Αυτό που κατάλαβα παίζοντας κόντρα σε ελληνικές ομάδες διαπίστωσα ότι διαβάζουν καλά το παιχνίδι, παρότι δεν πηδούν σαν τον Λεμπρόν Τζέιμς και δεν τρέχουν σαν τον Ντέρικ Ρόουζ. Η φιλοσοφία είναι απλή. Καλή άμυνα και κυκλοφορία της μπάλας στην άμυνα. Δεν βλέπω πολλές ελληνικές ομάδες να παίζουν διαφορετικά. Ομαδική άμυνα και ομαδική επίθεση».
«Πρέπει να ξέρεις ποιος είσαι και πού βρίσκεσαι. Έχω μεγάλο σεβασμό για ό,τι έκανε και κάνει ακόμη στην καριέρα του ο Διαμαντίδης. Αναρωτιέμαι ποιος είμαι εγώ για να πάω στην πόρτα του και να του ζητήσω να επιστρέψει, από τη στιγμή που το έχει κάνει όλη η Ελλάδα τα δύο τελευταία χρόνια. Όμως ίσως όταν έρθω να τον καλέσω για έναν φραπέ και να μιλήσουμε για μπάσκετ. Το πιθανότερο είναι να μου διδάξει εκείνος κάποια πράγματα. Για τον Παπαλουκά μίλησα με τον Μεσίνα, τον βοηθά, ακόμη δεν μπορεί να κάνει τέτοιες επιλογές γιατί η σεζόν είναι σε εξέλιξη και θα δούμε. Είμαστε πάντως τυχεροί, γιατί έχουμε τον Σπανούλη. Τρεις είναι οι κυρίαρχοι παίκτες στην Ευρώπη, Διαμαντίδης, Σπανούλης και Ναβάρο. Είμαστε τυχεροί που έχουμε τον έναν».
Ερώτηση για τον Νίκο Γκάλη: Αν θα ήθελε να είναι στην εκδήλωση προς τιμήν του.
«Είδα τον Γκάλη να παίζει. Ήμουν στο παιχνίδι στο Μιλάνο, που έγινε η ανατροπή από τους 31 πόντους. Ήταν ο πρώτος παίκτης από το ΝΒΑ που έπαιξε στην Ευρώπη. Μιλάω για τον τρόπο που έπαιζε. Δυστυχώς έχω play offs και δεν μπορώ να έρθω, αλλά ευχαριστώ για την πρόσκληση».
Ερώτηση για την επιλογή των συνεργατών του.
«Πάνω από το ταλέντο είναι η χημεία. Μίλησα με τον πρόεδρο και μου έθεσε υπόψη κάποια πράγματα. Εγώ δεν ήμουν καν παίκτης (γέλια). Είναι ένα στοιχείο που λένε οι παίκτες ‘αίσθηση’. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις ένα καλό σταφ, είναι μια ομάδα μέσα στην ομάδα. Έχουμε δύο πρώην παίκτες, τον Δημήτρη Παπανικολάου και τον Γιώργο Λιμνιάτη, έχουμε και τον Ηλία Καντζούρη που τον γνωρίζω πολλά χρόνια. Χρειάζεται στρατηγική και χημεία. Έχουμε καλή χημεία αυτή τη στιγμή, αλλά δεν μπορώ να σας πω ποιος είναι ο ρόλος του καθενός. Θα το δούμε στην πράξη. Όμως τους εμπιστεύομαι και πιστεύω στη χημεία. Στο τέλος, ούτως ή άλλως, φταίει πάντα ο προπονητής».
Ποια είναι η γνώμη του ίδιου για τον εαυτό του ως ομοσπονδιακού προπονητή.
«Η ερώτηση είναι παράξενη. Η απάντηση είναι πως δεν ξέρω. Δεν έχω κάνει ακόμη κάτι, γι’ αυτό. Πρέπει να έχεις ένα καλό επίπεδο αυτοεκτίμησης για να κάνεις αυτή τη δουλειά. Ένα είναι σίγουρο, ο προπονητής είναι πολύ μόνος. Για να επιβιώσεις πρέπει να έχεις καλή γνώμη για το τι μπορείς να κάνεις. Όμως ποτέ μην κάνεις το λάθος ότι αυτό που πιστεύεις ότι μπορείς να κάνεις θα το κάνεις. Χωρίς θυσίες, σκληρή δουλειά και τύχη δεν θα πετύχεις πολλά. Ξέρετε τον όμιλό μας στο Ευρωμπάσκετ; Είναι τέσσερις ομάδες που καμία δεν πρέπει να αποκλειστεί, όμως μία θα μείνει».
Αν ο Φώτσης είχε έξτρα κίνητρο στο χθεσινό ματς της Αρμάνι με την Καντού.
«Υπήρχε ήδη αρκετό κίνητρο. Ας πούμε ότι είμαστε 1-1, γιατί είχαμε κερδίσει εμείς στο Μιλάνο. Ο Φώτσης είναι ο αρχηγός της ομάδας και χθες έκανε ένα αρκετά καλό παιχνίδι».
Ερώτηση για το Final 4 της Ευρωλίγκας και τα προγνωστικά του.
«Η ΤΣΣΚΑ περιμένει ένα χρόνο για το ματς με τον Ολυμπιακό και θα πάνε με ό,τι όπλα έχουν στη διάθεσή τους. Αυτό που έγινε πέρυσι, και ήμουν εκεί, είναι κάτι που συμβαίνει μια φορά στα 30 χρόνια. Όλοι πιστεύετε πως δεν θα ξαναγίνει. Αλλά ο Ολυμπιακός έδειξε ότι παίζει με κότσια. Είναι ένα επικίνδυνο παιχνίδι, μπορεί να γίνει κάτι. Όποιος κερδίσει θα έχει μεγάλες πιθανότητες για το τρόπαιο, γιατί το Ρεάλ-Μπαρτσελόνα θα είναι ένας πόλεμος, όχι ένα συνηθισμένο παιχνίδι και θα είναι εξουθενωμένες. Και πάντα το Final 4 είναι η ώρα του Σπανούλη».
Τις δυσκολίες για τους παίκτες που θα αναγκαστεί να ‘κόψει’.
«Δεν με απασχολεί αυτή τη στιγμή, αλλά θα με απασχολήσει. Υπάρχουν δύο τρόποι: ή να πάρεις τους δώδεκα καλύτερους παίκτες ή να προσπαθήσεις να φτιάξεις μια ομάδα, κάτι που σημαίνει πως θα πάρεις ρολίστες. Εγώ κλίνω περισσότερο προς τη δεύτερη άποψη. Όμως έχουμε πολύ δρόμο μέχρι τότε. Τώρα μπορώ να σας πω τέσσερα ονόματα: Κατσίβελης, Γιάνκοβιτς, Καββαδάς και Παππάς. Αυτοί οι τέσσερις θα είναι σίγουρα μέρος από κάτι».