...και αυτό το συνειδητοποίησαν χθες τα ξημερώματα οι Πέισερς!

Το εννοώ αυτό, διότι πάνω που οι λεγάμενοι ήταν έτοιμοι να κάνουν βαθιά υπόκλιση προς το ακροατήριό τους και να ξαναβγούν στη σκηνή για το «encore», είδαν τη χοντρή να τους παίρνει την μπουκιά από το στόμα!

Βεβαίως, ο παίκτης που υποδύθηκε τον ρόλο της χοντρής είναι ο πιο γυμνασμένος και γραμμωμένος μπασκετμπολίστας του κόσμου, αλλά όπως λένε πάλι οι Αμερικανοί, δεν πρέπει να αφήνεις μια λεπτομέρεια να σου χαλάει μια όμορφη ιστορία...

...και όντως αυτή η ιστορία ενώ φαινόταν άσχημη, για το Μαϊάμι έγινε πανέμορφη!

Μιας και το 'φερε η κουβέντα στο γυμνασμένο και γραμμωμένο κορμί του «King James» και δεδομένου ότι ο Ερικ Σπόελστρα έχει πει ότι «κάθε μέρα που περνάει ο ΛεΜπρον επανεφευρίσκει τον εαυτό του», στην προκειμένη περίπτωση δικαιώθηκαν πανηγυρικά και οι δύο!

Ο μεν προπονητής των Χιτ είδε το πρωτοπαλίκαρό του να επανεφευρίσκει έναν τρόπο για την επίτευξη μιας (χαμένης) νίκης, ο δε ΛεΜπρον είχε φροντίσει να επανεφεύρει το ένστικτο του Μάικλ Τζόρνταν!

Ο «Αir Jordan» έμεινε στην ιστορία (και) για την ανθολογία του με τίτλο «Τhe Shots», αλλά και ο φερόμενος ως επίγονός του φόργουορντ του Μαϊάμι δεν πηγαίνει πίσω σε αυτήν τη φάμπρικα...

...μάλιστα, χθες προσέθεσε στο δικό του βιβλίο το κεφάλαιο «Τhe Lay ups»!

Εκτός από το ένστικτο, ο ΛεΜπρον διαθέτει και την προνοητικότητα, χώρια που ώρες ώρες λειτουργεί ο ίδιος σαν να είναι προπονητής, γυμναστής ή ακόμη και ένας από τους αντιπάλους του και μάλιστα όχι ο συνηθέστερος των υπόπτων!

Το γράφω αυτό, διότι όλη την προηγούμενη εβδομάδα που οι πρωταθλητές κάθονταν περιμένοντας τον νικητή της σειράς των Πέισερς με τους Νικς, ο ΛεΜπρον γυμναζόταν για να νικήσει (όχι τον Πολ Τζορτζ ή τον Λάνς Στίβενσον, αλλά) τον Ρόι Χίμπερτ!

Ανάλωνε, δηλαδή, ένα μέρος της καθημερινής προπόνησής του στα επιτόπια και στα κυμαινόμενα άλματα για να ασκήσει την εκρηκτικότητά του ώστε να μπορεί να διασπάσει την ούτως ή άλλως σκληρή άμυνα των Πέισερς και να αντεπεξέλθει σε μια πιθανή εναέρια αναμέτρηση με τον σέντερ της Ιντιάνα!

Η εξάσκησή του φάνηκε πολύτιμη στις δύο τελευταίες επιθέσεις των Χιτ στην παράταση, όταν με το σκορ πρώτα στο 101-99 και εν συνεχεία στο 101-102 πήρε την μπάλα, πάτησε γερά μέσα στη ρακέτα και με τα δυο λέι απ άλλαξε τον ρουν της ιστορίας!

Ολως περιέργως, σε αυτά τα τελευταία έντεκα δευτερόλεπτα ο Φρανκ Βόγκελ είχε αποσύρει τον Χίμπερτ και αυτή η απόφασή του αποτελεί το «talk of the town» του ΝΒΑ!

Κατόπιν τούτων, οι περσινοί πρωταθλητές που επί 53 λεπτά τα έβλεπαν όλα κωλυόμενα εντέλει προστάτευσαν την έδρα, το πλεονέκτημα, τα προγνωστικά (που τους θεωρούν ως το φαβορί) και την υστεροφημία τους.

Βεβαίως, οι σκληροί, τραχείς και δυσκολοκατάβλητοι Πέισερς έχασαν απλώς μια μάχη και μάλιστα in extremis, αλλά ο πόλεμός τους κόντρα στους θεούς και τους δαίμονες συνεχίζεται...

...και δεν ξέρω εάν θα πουν την τελευταία λέξη, είμαι όμως βέβαιος πως θα πουλήσουν πολύ ακριβά το τομάρι τους!

Ο πρώτος τελικός της Ανατολής έμοιαζε βγαλμένος από το «Ψυχώ» του Χίτσκοκ!

Δεν υπερβάλλω, άλλωστε μόνο ως επιτομή του θρίλερ μπορεί να χαρακτηριστεί ένα ματς το οποίο οδηγείται στην παράταση από ένα buzzer beater τρίποντο (του Τζορτζ), κρίνεται εκεί από ένα λέι απ (του Τζέιμς) στην εκπνοή...

...και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, σημαδεύεται από 18 ισοπαλίες και 19 αλλαγές στο προβάδισμα!

Βασικά, σημαδεύτηκε από το ένστικτο, την κλάση και την αποφασιστικότητα του Τζέιμς, ο οποίος συν τοις άλλοις πήρε και το αίμα του πίσω για την αμυντική αβελτηρία του στην τελευταία φάση της κανονικής διάρκειας του ματς...

Τότε ο ΛεΜπρον έκανε ένα βήμα πίσω που ήταν αρκετό στον Τζορτζ για να οπλίσει, να πυροβολήσει και να σημαδέψει διάνα (τρίποντο για το 92-92) , αλλά όταν -στη λήξη της παράτασης- οι ρόλοι αντιστράφηκαν, το μάτι του γυάλιζε και το χέρι του άστραφτε!

Παρεμπιπτόντως, ο προχθεσινός αγώνας επιφύλαξε και μια σκηνή που (για να πω την αμαρτία μου) δεν την έχω ξαναδεί σε αγώνα μπάσκετ, αλλά είναι συνηθισμένη στους τελικούς του... Champions League και γενικώς στα μεγάλα ποδοσφαιρικά ματς που κρίνονται στα πέναλτι.

Οταν, λοιπόν, από το φάουλ του Ντουέιν Γουέιντ, δυόμισι δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη της παράτασης, ο Τζορτζ στήθηκε στη γραμμή του φάουλ για να εκτελέσει στις τρεις βολές, όλοι οι αναπληρωματικοί παίκτες των Πέισερς είχαν σηκωθεί μπροστά από τον πάγκο και παρακολουθούσαν αγκαλιασμένοι την ιεροτελεστία!

Ο Τζορτζ έβαλε τις βολές, ο Σπόελστρα κάλεσε το τάιμ άουτ κι όταν οι δυο ομάδες επέστρεψαν στη σκηνή, είχε σημάνει το πλήρωμα του χρόνου για να τραγουδήσει το ρεφρέν του ένας παίκτης...

...που, όπως τον κόβω τώρα τελευταία, σαν να 'χει χοντρύνει λίγο!

Πηγή: Goal