Την Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011 ο Ολυμπιακός προχωρούσε σε διπλή μεταγραφή. Η μεν ΠΑΕ επισημοποιούσε τον «γάμο» της με τον διάσημο ποδοσφαιριστή Φρανθίσκο Γέστε, η δε ΚΑΕ ανακοίνωνε την απόκτηση του άσημου μπασκετμπολίστα Κάιλ Χάινς. Ποιος περίμενε ότι ύστερα από δύο χρόνια ότι εκείνος που θα είχε γίνει σύνθημα στα χείλη των οπαδών των «ερυθρολεύκων» θα ήταν ο... κοντοστούπης σέντερ των 197 εκατοστών και όχι ο πάλαι ποτέ ηγέτης της Αθλέτικ Μπιλμπάο στην Πριμέρα Ντιβιζιόν; Ρητορικό το ερώτημα...

Μπορεί να έμεινε μόνο δύο χρόνια στον Ολυμπιακό, αλλά κατάφερε να πάει κόντρα σε όλα τα προγνωστικά και να γίνει ένας από τους πιο λατρεμένους παίκτες που πέρασαν το κατώφλι του ΣΕΦ. Και όχι μόνο. Με τον χαρακτήρα του και την προσωπικότητά του, ο Κάιλ Χάινς είχε κερδίσει και τον ΑΠΟΛΥΤΟ σεβασμό όλων των αντιπάλων, ακόμα και των οπαδών του Παναθηναϊκού, οι οποίοι αναγνώρισαν από τη πρώτη στιγμή την αξία και το ήθος του Αμερικανού. Και αυτό δεν είναι κάτι που το βλέπουμε κάθε μέρα...

Το γιατί έφυγε δεν πρόκειται να το εξετάσω. Ηθελε το πρώτο μεγάλο συμβόλαιο στην καριέρα του, ήθελε να αλλάξει παραστάσεις, ήθελε μια νέα πρόκληση, ήθελε την ηρεμία του, ήθελε να κρατήσει το σώμα του ανέπαφο από... αδέσποτες κροτίδες (σ.σ. αυτή που «έφαγε» στον τελικό κυπέλλου, σίγουρα δεν προορίζονταν γι' αυτόν) και καλά έκανε και έφυγε από τον Ολυμπιακό. Ήταν δικαίωμά του. Άλλωστε κανείς φίλος του Ολυμπιακού δεν του κρατάει κακία. Μπορεί να είναι πικραμένοι, αλλά σε καμία περίπτωση δεν τρέφουν συναισθήματα μίσους ή εκδίκησης. Όλοι του εύχονται καλή τύχη και ότι θα θυμούνται για πάντα την προσφορά του στην ομάδα. Και έτσι είναι στην τελική...

Το σίγουρο είναι ότι έβγαλε και με το... παραπάνω τα λεφτά του. Βοήθησε από τη πλευρά του τους «ερυθρόλευκους» να στεφθούν δύο συνεχόμενες χρονιές πρωταθλητές Ευρώπης, έβαζε ΠΑΝΤΑ τον εαυτό του κάτω από την ομάδα, αν και Αμερικανός δεν τον ένοιαζε αν θα έπαιζε ένα λεπτό ή 40 λεπτά, βούταγε να πιάσει τη μπάλα με τη διαφορά στο +20, πήδαγε μέχρι να κόψει τον αντίπαλο ή να πάρει το ριμπάουντ, ενώ δεν τον είδαμε ΠΟΤΕ να τσαντίζεται! Όσο νεύρο είχε στο παιχνίδι του, άλλο τόσο του έλειπε ως άνθρωπος και ως χαρακτήρας. Ήταν το δεύτερο πιο σημαντικό γρανάζι του Ολυμπιακού μετά τον Βασίλη Σπανούλη...

Έχω ακούσει πολλούς να λένε «Χάινς, βρίσκεις. Σπανούλη δεν βρίσκεις...» Διαφωνώ κάθετα! Ούτε Σπανούλη μπορεί να βρει ο Ολυμπιακός, ούτε και Χάινς. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις μπασκετικές ικανότητες του καθενός και το πόσο καλοί παίκτες είναι ή όχι. Εγώ σας λέω ότι οι «ερυθρόλευκοι» μπορούν να βρουν καλύτερους ΠΑΙΚΤΕΣ (προσέξτε, τονίζω τη λέξη παίκτες) αλλά σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση το «πακέτο» τους! Διαφορετικό «πακέτο» προσφέρει ο ένας από τον άλλον, αλλά ο συνδυασμός τους στον Ολυμπιακό έφερε και τα αποτελέσματα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έπαιζαν μόνοι τους. Αλίμονο. Απλά όπως συνηθίζεται να λένε «πες μου τι πλέι μέικερ και τι σέντερ έχεις για να σου πω τι ομάδα διαθέτεις...» και ο Ολυμπιακός τα δύο τελευταία χρόνια είχε ΚΑΙ πλέι μέικερ ΚΑΙ σέντερ.

Όχι ότι δεν θα αποκτήσει αντικαταστάτη του Χάινς. Θα αποκτήσει και ενδεχομένως να είναι και καλύτερος, αλλά... το «πακέτο Χάινς» δεν πρόκειται να είναι. Ή εν πάση περιπτώσει θα είναι δύσκολο να είναι... Και εδώ εντοπίζω το μεγάλο λάθος της διοίκησης που θα έπρεπε να ανανεώσει το συμβόλαιο του Χάινς από το τέλος της προηγούμενης χρονιάς. Είδαν τι παίκτης ήταν τη σεζόν 2011-2012. Τι άλλο έπρεπε να κάνει επιπλέον; Και πέρυσι θα μπορούσε να τον κλείσει με πολύ λιγότερα χρήματα από αυτά που του πρόσφερε φέτος. Από τη στιγμή που δεν έγινε κάτι ουσιαστικό κατά τη διάρκεια αυτής της σεζόν και με δεδομένη τη «μεταγραφή» του Αμερικανού στον Ραζνάτοβιτς, ήταν 100% βέβαιο ότι η τιμή του θα εκτοξευόταν στα ύψη...

Λένε επίσης ότι μερικοί παίκτες «απλά ταιριάζουν» σε κάποιες ομάδες. Με τον Χάινς δεν πιστεύω ότι ίσχυε κάτι τέτοιο. Ο Αμερικανός δεν εξαρτάται από κανέναν συμπαίκτη του, αλλά αντίθετα εξαρτώνται οι υπόλοιποι αρκετά από αυτόν. Και το λέω αυτό με αφορμή τη μετακόμισή του στην ΤΣΣΚΑ όπου εκφράζονται «ερυθρόλευκες» αντιρρήσεις για το αν θα «πιάσει» στη Μόσχα. Εγώ πιστεύω ότι θα «πιάσει» και ότι θα τα πάει πολύ καλά...

Αναμφισβήτητα η απουσία του από τον Ολυμπιακό είναι μεγάλη. Ναι μεν ισχύει το «ουδείς αναντικατάστατος» αλλά όπως είναι δομημένοι οι πρωταθλητές Ευρώπης, ο Χάινς και ο Σπανούλης ήταν το Α και το Ω τους... Μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου...

ΥΓ: Χαλάλι το προχθεσινό ξενύχτι για τον Αντετοκούνμπο! Ένα τεράστιο μπράβο στον πιτσιρικά που επιλέχθηκε στο νούμερο 15 του ντραφτ, τον οποίο ωστόσο θα πρεπει ΟΛΟΙ (μας) να τον αφήσουμε ήσυχο να παίξει μπάσκετ!

Πηγή: Goal