Από το 1987 το ελληνικό μπάσκετ μπήκε στο δρόμο των θριάμβων και μέχρι σήμερα έχει καταφέρει να διατηρείται σε τοπ επίπεδο, παρά το γεγονός ότι πέρασαν δεκαετίες.
Η επιστροφή στην κορυφή της Ευρώπης το 2005, η κατάκτηση της δεύτερης και της τρίτης θέσης, όλες αυτές οι στιγμές δόξας έχουν κάνει την Εθνική μπάσκετ μια από τις ομάδες – ορόσημο για τον αθλητισμό μας.
Είναι δυνατόν, λοιπόν, να μη θέλουμε να ξαναθυμηθούμε, έστω κι από τα πρωτοσέλιδα, εκείνη την πρώτη – και πιο γλυκιά – νίκη; Στον αλησμόνητο τελικό με τον Αργύρη Καμπούρη να "εκτελεί" με τις βολές του τις όποιες σοβιετικές ελπίδες για χρυσό;
Και είναι δυνατόν να μην υπάρχει πάντα η ελπίδα για νέες δοξασμένες στιγμές από την Εθνική μας, όταν ξεκινάει την προσπάθειά της σε μια μεγάλη διοργάνωση;