Ψυχραιμία λοιπόν. Η Εθνική προσγειώθηκε απότομα από την γεμάτη αυτοπεποίθηση και πάθος Ιταλία, όμως έπειτα από μόλις 15 ώρες έχει να δώσει ένα δεύτερο παιχνίδι που κρίνει σε μεγάλο βαθμό την τύχη της στην επόμενη φάση της διοργάνωσης.
Αν η «επίσημη αγαπημένη» ταξιδέψει στη Λιουμπλιάνα με ρεκόρ 0-2 κόντρα στις ομάδες που θα την συντροφεύσουν στον νέο όμιλο που θα δημιουργηθεί (Ιταλία, Φινλανδία), τότε
καλά ξεμπερδέματα. Σε αυτή την περίπτωση, για να διορθώσει τη ζημιά και να κάνει το βήμα για τους «8», θα χρειαστεί εκτός συγκλονιστικού απροόπτου να κερδίσει τόσο τους οικοδεσπότες Σλοβένους όσους και τους κακούς της δαίμονες Ισπανούς.
Προτού αναλύσει κανείς τα τεχνικά χαρακτηριστικά και τις ιδιαιτερότητες ενός συνόλου, υπάρχουν ορισμένα θεμελιώδη στοιχεία που συνθέτουν την έννοια «ομάδα»: συνοχή, ομαδικό πνεύμα, ενέργεια, φλόγα. Η μοναδική απ τις μέχρι τώρα αντιπάλους της Εθνικής στο Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας που διέθετε όλα αυτά ήταν η Ιταλία.
Υπό μία έννοια λοιπόν, ο Αντρέα Τρινκιέρι και οι παίκτες του απέτυχαν στο πρώτο πραγματικό τους τεστ, ωστόσο υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Πίστευε κανείς ότι η ομάδα θα μπορούσε να κάνει περίπατο μέχρι τα νοκ άουτ; Πόσο μάλλον όταν απέναντι στον Μάρκο Μπελινέλι και την παρέα του ουσιαστικά έπαιξε εκτός έδρας (μια ώρα απ την Τεργέστη, το Κόπερ μονάχα στα χαρτιά ανήκει στην Σλοβενία) και μάλιστα χωρίς τον Βασίλη Σπανούλη.
Αναλύοντας τα δεδομένα μέσα απ αυτό το πρίσμα, η «σφαλίαρα» ήρθε σε ένα χρονικό σημείο που ότι γράφει
ξεγράφει. Κερδίζει δηλαδή η Εθνική σε λίγες ώρες από τώρα την Φινλανδία και με αυτό το 1-1 που θα κουβαλήσει στην πρωτεύουσα της Σλοβενίας, θα είναι σε θέση να ορίσει την τύχη της.
Πως όμως έχουν τα πράγματα στα ενδότερα της ομάδας έπειτα από την πρώτη ήττα στο Ευρωμπάσκετ; Κατ αρχάς, ο λαβωμένος απ το βράδυ της Πέμπτης Βασίλης Σπανούλης, επιστρέφει στη δράση (ήταν στο 90% ενόψει της αναμέτρησης με την Ιταλία, όμως ο ομοσπονδιακός τεχνικός επέλεξε να τον προφυλάξει) γεγονός που επιτρέπει στον Αντρέα Τρινκιέρι να σχεδιάσει με την ασφάλεια που του παρέχει η παρουσία του καλύτερού του παίκτη τις διορθωτικές του κινήσεις.
Η πρώτη και σημαντικότερη απόφαση που καλείται να πάρει έχει να κάνει με τη θέση του σέντερ. «Ήταν μία μέτρια βραδιά για την ομάδα και μάλλον μία μέτρια βραδιά για τον προπονητή», απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο Ιταλός όταν του επισημάναμε ότι χρησιμοποίησε μόλις για τρία λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο με τους Ιταλούς τον Γιάννη Μπουρούση.
Είναι φανερό απ την μέχρι τώρα διαχείριση του υλικού ότι ο Μιλανέζος προσπαθεί πάση θυσία να γεμίσει με αυτοπεποίθηση τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη. Στην παρθενική του παρουσία με την Εθνική ομάδα σε μεγάλη διοργάνωση, ο 29χρονος δείχνει απ την πρώτη στιγμή ότι παλεύει με τον εαυτό του, προσπαθώντας να νικήσει το άγχος.
Ο Μπουρούσης κατά συνέπεια έχει μείνει σε δεύτερο πλάνο, παρότι εμφανίζεται ωριμότερος, συνεπέστερος και αποδοτικότερος από ποτέ. Αν πέρα απ την προσπάθειά του να μην «χάσει» τον Μαυροκεφαλίδη, ο Τρινκιέρι φοβάται ότι δίνοντας χώρο και χρόνο συμμετοχής στον Μπουρούση είναι σαν να βγάζει την περόνη από μία χειροβομβίδα, ο αντίλογος είναι ο εξής: η ιεραρχία και η ρόλοι σε μία ομάδα καθορίζονται απ τις επιδόσεις των παικτών στο γήπεδο, την συμπεριφορά τους και τις ανάγκες που προκύπτουν με βάση την φιλοσοφία του προπονητή και τα χαρακτηριστικά των αντιπάλων.
Είναι αλήθεια ότι στο παρελθόν ο Θεσσαλός έχει κάνει την ζωή αρκετών προπονητών δύσκολη, όμως η περίοδος των υποθετικών ερωτημάτων («αφού ήταν έτσι τότε, μήπως αποδειχτεί ίδιος και τώρα;») ολοκληρώθηκε με την ανακοίνωση των 12 εκλεκτών για το Ευρωμπάσκετ. Με απλά λόγια, αφού ο Ιταλός τον προτίμησε απ τον Ίαν Βουγιούκα, οφείλει απ την στιγμή που είναι ο καλύτερος να τον βάλει να παίξει. Οποιαδήποτε άλλη απόφαση ισοδυναμεί με αυτοευνουχισμό.
Πηγή: novasports.gr