Πάνω που πιστεύαμε ότι είχαμε βρει και μάλιστα αποταμιεύσαμε κιόλας το ευρώ το οποίο (ο Τρινκιέρι είχε πει πως) έλειπε από την εθνική ομάδα για να γίνει εκατομμυριούχος, το χάσαμε το άτιμο και φτου κι απ' την αρχή!
Στ' αλήθεια δεν ξέρω πώς, πού, από ποιον, πότε και γιατί μας γλίστρησε το κέρμα: εάν δηλαδή ήταν τρύπιες οι τσέπες της βερμούδας που φορούσε ο Τρινκιέρι, εάν το ξέχασαν στα ερμάρια των αποδυτηρίων της «Bonifica Arena» οι παίκτες ή εάν μας το βούτηξαν οι Ιταλοί και οι Φινλανδοί!
Γελώ τώρα που το γράφω, αλλά περισσότερο από τους Ιταλούς, οι οποίοι έχουν κι αυτοί μεγάλο εξωτερικό χρέος και συν τοις άλλοις είμαστε «una faccia, una razza», υποψιάζομαι τους Φινλανδούς που μας έχουν κιόλας άχτι από τον Σεπτέμβριο του 2011, όταν η κυβέρνησή τους αρνιόταν πεισματικά να συνυπογράψει το νέο πακέτο στήριξης της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και μάλιστα αυτό το βέτο προκάλεσε την αντίδραση της Μέρκελ!
Αλλά, διάβολε, ο γέγονεν, γέγονεν στο ζεστό και παραθαλάσσιο θέρετρο Κόπερ και τώρα η Εθνική, εκτός από το τσιπ και τη λεοντή της, πρέπει ν' αλλάξει και τον ρουχισμό της, διότι με το κρύο που συνάντησε στη Λιουμπλιάνα, είναι σαν να ήρθε (όχι σε άλλη πόλη, αλλά) σε άλλη χώρα!
Πλάκα πλάκα, από τους τρεις επόμενους αντιπάλους της ελληνικής ομάδας εμείς έχουμε άχτι τον έναν και οι άλλοι δυο έχουν εμάς!
Το δικό μας άχτι κρατά εδώ και επτά χρόνια: από τον τελικό του Μουντομπάσκετ το 2006 στη Σαϊτάμα και εντεύθεν η Ισπανία αποτελεί τον κακό δαίμονα της Εθνικής, η οποία έχει υποστεί έξι ήττες σε ισάριθμα ματς και κουβαλάει το εξ αυτών παρελκόμενο σύνδρομο...
...που ελπίζει να το αποτινάξει αύριο το απόγευμα και να εκπληρώσει επιτέλους το απωθημένο της!
Στον αντίποδα, οι Σλοβένοι και οι Κροάτες βλέπουν την Ελλάδα και τους πιάνει σύγκρυο, διότι τα τελευταία χρόνια τους πήραμε την μπουκιά από το στόμα και μάλιστα από τρεις φορές!
Οι οικοδεσπότες του Ευρωμπάσκετ νίκησαν την ελληνική ομάδα το 2005 στο Βελιγράδι, αλλά αντί να τη ζημιώσουν της έκαναν καλό και κυρίως την ατσάλωσαν για τα επιγενόμενα θρίλερ με το Ισραήλ, τη Ρωσία και τη Γαλλία...
Δυο χρόνια αργότερα, στον προημιτελικό της Μαδρίτης, οι Σλοβένοι μας είχαν κάτω και μας βάραγαν σαν το χταπόδι, αλλά έπεσαν στην περίπτωση, διότι εκείνη την εποχή οι ανατροπές είχαν καταστεί «έξις δευτέρα φύσις» για την Εθνική, η οποία στα τελευταία τέσσερα λεπτά με άρμα μάχης το χαμηλό σχήμα του Γιαννάκη και με καταλύτη τον Βασιλόπουλο γύρισε από το -16 και πέτυχε το μεγάλο ριφιφί με την (α λα Τζούλιους Ερβινγκ) «τούρτα» του Παπαλουκά!
Με αυτό το λέι απ η Εθνική νίκησε με 63-62 και αποσβόλωσε τους Σλοβένους, οι οποίοι έπαθαν την ίδια νίλα και στον μικρό τελικό του Ευρωμπάσκετ του 2009, στο Κατοβίτσε, όπου τους τσαλαπάτησε ο Σχορτσιανίτης!
Το ίδιο έργο αλλά χωρίς ανάλογο σασπένς οι Σλοβένοι το είδαν και το 2011 στο Αλίτους, όπου τρίτωσε το κακό κι αυτή είναι μια υπόθεση η οποία θα στοιχειώνει τα όνειρα του (επιζήσαντος των τριών συμφορών) Γιάκα Λάκοβιτς!
Το ίδιο ταράκουλο (θα) νιώσουν και οι Κροάτες την ερχόμενη Δευτέρα με το που θα αντικρίσουν τον Ζήση και τον Μπουρούση οι οποίοι ήταν απίκο και στις τρεις κατραπακιές που τους έριξε η Εθνική σε ισάριθμα διαδοχικά Ευρωμπάσκετ: το 2007 στη Μαδρίτη με το τρίποντο του Σπανούλη ο οποίος με τη σταυρωτή ντρίμπλα του έκανε τον Πλάνινιτς να... χυθεί πάνω στο παρκέ, το 2009 στο Πόζναν και πριν από δυο χρόνια στο Αλίτους.
Ούτως ειπείν, η Εθνική έφτασε στη Λιουμπλιάνα μετρώντας 6-0 με τους Κροάτες και τους Σλοβένους και 0-6 με τους... ακατονόμαστους, τους οποίους μάλιστα θα αντιμετωπίσει στον πρώτο κιόλας αγώνα της δεύτερης φάσης, απόντων του Πάου Γκασόλ, του Ναβάρο, του Ρέγες, του Ιμπάκα, αλλά και του Μίροτιτς, ο οποίος επέστρεψε την πρόσκληση του Ορένγκα ως απαράδεκτη!
Μέχρι τότε όμως έχουμε καιρό: καιρό για να αφήσουμε πίσω μας τις δυο κακές βραδιές, για να ανακτήσουμε το killer instinct και την ισορροπία μας, για να γίνουμε σκληρότεροι, για να περιορίσουμε τα (κατά μέσο όρο 14,8) λάθη μας...
... και κυρίως για να βγούμε από την εσωστρέφεια, από τη σπέκουλα και από την γκρίνια που παράγονται τόσο εκ των έσω όσο και από τον περίγυρο της ομάδας.
Εχουμε καιρό επίσης για να συνεχίσουμε ή να αρχίσουμε εκ νέου τις... ανασκαφές για εκείνο το κέρμα που λείπει από την Εθνική για να γίνει εκατομμυριούχος..
...εκτός κι αν οι ανάγκες αποδειχτούν μεγαλύτερες και ο Τρινκιέρι αναγκαστεί να σπάσει τον κουμπαρά του πεντάχρονου γιου του για τον οποίον είχε πει πως θα μπορούσε κι αυτός να κοουτσάρει την τόσο πλούσια σε επιθετικό ταλέντο εθνική ομάδα!
Πηγή: Goal