Είδατε; "Περιμένετε λίγο", σας συνιστούσα στο προηγούμενο σημείωμα, παρά την απερίγραπτη σκασίλα μου για την ήττα της Εθνικής από τη Φινλανδία. "Μη βιάζεστε να στολίσετε τον επιτάφιο", έγραφα. "Το Ευρωμπάσκετ είναι σαν το τρενάκι του λούνα παρκ", υπενθύμιζα. Το ζενίθ με το ναδίρ απέχει μία ημέρα, ένα ματς, ένα δίωρο. Μου γράφατε στα σχόλια ότι η ομάδα είναι τσίρκο και δεν έχει καμία ελπίδα. Καλώς ορίσατε στον πλανήτη "Επίσημη Αγαπημένη".
Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr