Για να πω την αλήθεια, με έχει πιάσει το κεφάλι μου δυο μέρες τώρα ακούγοντας για σενάρια. Πρόκρισης ή αποκλεισμού. Τι θα συμβεί αν γίνει αυτό, τι θα γίνει αν συμβεί το άλλο, ούτε σταυρόλεξο να ήταν.

Ούτε ο… Αϊνστάιν!

Κέρδισε η εθνική την Ισπανία, έχει δυο ματς ακόμα με Σλοβενία και Κροατία, όμως θα πρέπει να είσαι… Αϊνστάιν, που λέει ο λόγος, για να βάλεις κάτω όλα τα ενδεχόμενα σε συνδυασμό με τα άλλα παιχνίδια του ομίλου. Τι θα γίνει αν νικήσει στον έναν αγώνα η εθνική, και σε ποιόν αγώνα, όμως παράλληλα τι θα κάτσει στο άλλο ή το παράλλο παιχνίδι αυτής ή της άλλης αγωνιστικής. Σενάρια και σενάρια.

Αγνώριστη

Εγώ, λοιπόν, που δεν τα πάω καλά με τα σενάρια, ξέρω ένα πράγμα. Μετά τα δυο χαστούκια που έφαγε η εθνική από Ιταλία και Φινλανδία, παρουσιάστηκε αγνώριστη κόντρα στην Ισπανία.

Ήττα; Αποκλεισμός!

Ούτε την κακή παράδοση έκατσαν και σκέφτηκαν οι διεθνείς μας, ούτε ότι η Ισπανία έχει πολύ καλή ομάδα, ούτε έδιναν σημασία στα σφυρίγματα των διαιτητών και δεν ξέρω εγώ τι άλλο.

Οι παίκτες της εθνικής ένα πράγμα ήξεραν: Ήττα; Αποκλεισμός!

Και μπήκαν στο ματς σα να μην υπήρχε αύριο. Αυτό ήταν το μυστικό! Τόσο αποφασισμένοι εμφανίστηκαν στο γήπεδο. Θηρία ανήμερα.

Δυο νίκες; Πρόκριση!

Για μένα, λοιπόν, αυτό είναι το σημαντικότερο και τώρα. Όταν νικάς την Ισπανία, τότε βάζεις κάτω το κεφάλι, πετάς τα κομπιουτεράκια και σκέφτεσαι μόνο αυτό: Δυο νίκες; Πρόκριση!

Μια γροθιά!

Η εθνική είναι καλύτερη ομάδα κι από την Σλοβενία κι από την Κροατία. Όταν, λοιπόν, επικράτησε της Ισπανίας, όταν δείχνει να συνέρχεται, όταν οι παίκτες είναι μια γροθιά, τότε τι να καθόμαστε να σκεφτόμαστε; Τα σενάρια πρόκρισης; Δυο νίκες, λοιπόν, και η ομάδα πάει προημιτελικό δίχως να έχει κανέναν ανάγκη. Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Κι έχει αποδείξει η εθνική ότι πάντα βρίσκει τρόπο να τα καταφέρει όταν είναι με την πλάτη στον τοίχο.

Ευρωμπάσκετ Ελλάδα Μπάσκετ SPORTS