Θέλετε Θεία δίκη, θέλετε «πήραμε ό,τι αξίζαμε», όπως και να το πείτε το ίδιο είναι και η ουσία είναι μία: Η Ελλάδα, ένα από τα δύο μεγάλα φαβορί του Ευρωμπάσκετ, είναι με τα δύο πόδια εκτός διοργάνωσης και ψάχνει πλέον να βρει τρόπο για να δώσει το παρών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Η Εθνική είχε δύο δρόμους να διαλέξει πριν από το τζάμπολ του αγώνα: Ή θα είχε τα κότσια να κάνει το «τρία στα τρία», θα διόρθωνε την γκέλα με την Φινλανδία και θα αποδείκνυε πως άξιζε τον χαρακτηρισμό φαβορί, έχοντας την πρώτη θέση στο τσεπάκι της ή θα έχανε ένα από τα τρία ματς και επί της ουσίας θα γύριζε πρόωρα σπίτι της...
Να πω την αλήθεια θεωρώ πως ήταν το πιο ΔΙΚΑΙΟ δίλημμα που μπορεί να τύχει σε μια ομάδα που έχει βάλει τα χέρια της κι έχει βγάλει τα μάτια της. Είσαι ικανός να διορθώσεις το λάθος σου, έχει καλώς. Δεν είσαι, πήγαινε σπίτι σου, από την πρότελευταία θέση μάλιστα στον όμιλο, και μείνε με τον τίτλο του φαβορί που σου απένειμαν από τον Μάιο...
Το γαϊτανάκι του «τις πταίει;» ξεκίνησε από αργά χθες το βράδυ (14/9) και θα συνεχιστεί μέχρι να ολοκληρωθεί ο εφιάλτης του Ευρωμπάσκετ. Αυτή την στιγμή η Εθνική αναζητά ένα θαύμα, χωρίς μάλιστα να γνωρίζουμε αν είναι σε θέση να το υπερασπιτεί.
Γιατί άντε και οι Ιταλοί κάνουν την έκπληξη κόντρα στους Ισπανούς, άντε και οι Σλοβένοι κάνουν το καθήκον τους κόντρα στους Φινλανδούς, ποιος άραγε μάς λέει πως αυτή η Εθνική είναι ικανή να νικήσει την Κροατία; Το ψυχολογικό βάρος είναι πλέον τεράστιο, η απογοήτευση δεδομένη, οι απουσίες των Μαυροκεφαλίδη, Παπανικολάου δεν καλύπτονται εύκολα και το κλίμα που επικρατεί από χθες (14/9) το βράδυ δεν δίνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας...
Επί της ουσίας επιστρέφουμε στην κουβέντα που άνοιξε μετά την ήττα από την Φινλανδία. Φταίει ή δεν φταίει ο Τρινκιέρι; Είναι ο μοναδικός που φέρει την ευθύνη για τον επικείμενο αποκλεισμό; Εχει ευθύνες η ομοσπονδία που επέλεξε τον Ιταλό; Πρόκειται για ερωτήματα που δεν πρέπει να απαντηθούν με αφοριστικό τρόπο...
Πρώτον, εκ του αποτελέσματος - για στην Ελλάδα τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος - η προσωπική επιλογή του Γιώργου Βασιλακόπουλου στο πρόσωπο του Αντρέα Τρινκιέρι δεν δικαιώθηκε. Ημουν εξ αυτών που θεωρούσαν σωστή την επιλογή κι αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω την ίδια απάντηση θα έδινα για τον συγκεκριμένο προπονητή, σε συνδυασμό με τις λύσεις που υπήρχαν στην αγορά.
Ουδείς από το πάνω «ράφι» (π.χ. Μεσίνα, Μπλατ, Ομπράντοβιτς, Ιβκοβιοτς) ερχόταν στην Εθνική ομάδα, από τους Ελληνες προπονητές ο Κατσικάρης πληρούσε τις προϋποθέσεις, αλλά την τελευταία στιγμή αποφάσισε να πει το «ναι» στη Ρωσία, ενώ η επιλογή Πεδουλάκη ή Μπαρτζώκα θα κατέληγε στην περιβόητη κόντρα Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού, αυτή που έφθειρε και τον Γιαννάκη, όταν κάθισε για τελευταία φορά στον πάγκο. Αυτή την γελοία κόντρα που συνεχίζεται ακόμη και τώρα από τους γραφικούς για τον Διαμαντίδη και τον Σπανούλη που μόνο κακό κάνουν στην Εθνική ομάδα.
Προσωπικά, δεν θεωρώ πως για όλα τα δεινά της Εθνικής ομάδας, ευθύνεται ο Τρινκιέρι... Είχε συγκεκριμένες εμμονές, αντιμετώπισε με λάθος τρόπο την περίπτωση του Φώτση, ρίσκαρε με τις επιλογές στα γκαρντ, επέμεινε πολύ σε συγκεκριμένα πρόσωπα (π.χ. Μαυροκεφαλίδης) και το κυριότερο, την πάτησε σαν πρωτάρης με μπάσκετ της δεκαετίας του '90, τότε που ένας παίκτης (π.χ. Κοπόνεν, Ντράγκιτς) μπορούσε να σου πάρει ένα ολόκληρο παιχνίδι...
Από την άλλη όμως, δεν μπορεί ο προπονητής να ευθύνεται για τα 21 επιθετικά ριμπάουντ του αντιπάλου, δεν μπορεί να φταίει που τα ελέυθερα τρίποντα καταλήγουν στο σίδερο, δεν μπορεί να έχει την αποκλειστική ευθύνη για την έλλειψη πάθους που παρατηρήθηκε στο παιχνίδι - εφιάλτης με τους Φινλανδούς, δεν μπορεί να κατηγορείται πάντα για όποια απόφαση κι αν λάβει...
Σε μια αποτυχία, η ευθύνη βαραίνει τους πάντες και το δικό τους μερίδιο, πέραν της ΕΟΚ και του Τρινκιέρι που επέλεξαν και απέτυχαν, έχουν και οι διεθνείς που προφανώς πίστεψαν πως κάποια παιχνίδια θα τα κερδίσουν χωρίς να ιδρώσουν τη φανέλα.
Δεν μπορεί η Εθνική ομάδα να ρεζιλεύεται από την Φινλναδία και 72 ώρες μετά να νικάει την Πρωταθλήτρια Ευρώπης, ούτε την μεθεπόμενη να χάνει με κάτω τα χέρια από την Σλοβενία που κατέθεσε περισσότερο πάθος, ψυχή και κυρίως ενέργεια στο παρκέ...
Η Ελλάδα αποδείχτηκε η πιο ανισσόροπη ομάδα του Ευρωμπάσκετ και γι αυτό δεν ευθύνεται μόνο ο προπονητής. Ευθύνονται όλοι μα όλοι, όσοι συμμετείχαν σ' αυτή την προσπάθεια...
Πηγή: Goal