Και τώρα τι; Ο εφιάλτης ολοκληρώθηκε, το μαρτύριο τελείωσε με το... καλημέρα της 3ης αγωνιστικής και η σελίδα για την «επόμενη ημέρα» άνοιξε από τον ίδιο τον Βασίλη Σπανούλη... Ο φυσικός ηγέτης της Εθνικής βγήκε φόρα - παρτίδα, έκανε λόγο για «ξεσκαρτάρισμα» και σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του Αντρέα Τρινκιέρι, η κουβέντα ανοίγει κι επισήμως πριν καν συμπληρωθούν 24 ώρες.

Πολύ σύντομα, αν όχι άμεσα, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος θα κληθεί να πάρει αποφάσεις. Θα βρεθεί στο σταυροδρόμι του να αποφασίσει ποια φιλοσοφία θα ακολουθήσει και το αν πράγματι θα προχωρήσει σε «ξεκαθάρισμα», αν θα πάει με την ίδια λογική ή αν θα κάνει το περιβόητο restart που ολοένα και σιγοψιθυρίζεται στα υψηλά κλιμάκια της Ομοσπονδίας...

Προτού καν αποφασίσει για προπονητή, ο Βασιλακόπουλος είναι υποχρεωμένος να καταλήξει στο μοντέλο κι όταν το πράξει, τότε θα πρέπει να ξεκινήσει την αναζήτηση του τεχνικού που θα είναι σε θέση να υπηρετήσει το πλάνο της ΕΟΚ...

Στην απολογιστική συνέντευξη Τύπου ο Τρινκιέρι μίλησε για την Εθνική ομάδα που πρέπει να ακολουθήσει την εξέλιξη του ευρωπαϊκού μπάσκετ, να πάει σε άλλο στυλ παιχνιδιού, επιλέγοντας παίκτες με αθλητικά προσόντα. Και μπορεί ο Ιταλός να έχει δίκιο 100%, αλλά το μεγάλο ερώτημα είναι πού θα βρει η Εθνική τέτοια παιδιά, με δεδομένο ότι ουδέποτε οι διεθνείς είχαν τέτοια χαρακτηριστικά.

Υπό αυτή την έννοια, σωστή η σκέψη του Τρινκιέρι, αλλά επειδή την Εθνική δεν την αγοράζεις, αλλά την βρίσκεις, το συγκεκριμένο μοντέλο δύσκολα μπορεί να βρει εφαρμογή. Ακόμη κι αν ο εκάστοτε προπονητής έχει στη διάθεσή του τους Κουφό και Καλάθη, ποιος μπορεί να εγγυηθεί πως οι δύο ομογενείς θα είναι παρόντες με συνέπεια και δεν θα ακολουθούν την Εθνική ομάδα, όταν θα 'χουν τακτοποιήσει τις εκκρεμότητές τους στο ΝΒΑ;

Η Εθνική κατά την προσωπική έχει δύο επιλογές: Η πρώτη είναι να βαδίσει στο ίδιο μονοπάτι, ενδεχομένως να αλλάξει προπονητή κι εφόσον πάρει τη wild card να πάει στο Παγκόσμιο με σκοπό να ρεφάρει τις αποτυχίες των τελευταίων χρόνων. Να δοθεί μια ακόμη ευκαιρία στους υπάρχοντες παίκτες που έχουν ματώσει τη φανέλα και είναι πάντοτε στρατιώτες της Εθνικής κι εν συνεχεία να ξεκινήσει η σταδιακή ανανέωση με φρέσκα «υλικά»...

Η άλλη λύση είναι να επισπευθεί το restart, ανεξάρτητα με την wild card και την παρουσία στο Παγκόσμιο. Προσωπικά, θεωρώ το «πάμε από την αρχή» ως την ιδανικότερη λύση, εφόσον γίνει με σωστούς όρους και προϋποθέσεις. Ενα νέο ξεκίνημα στο πλαίσιο του σερβικού μοντέλου και με βασικό σκοπό το αύριο κι όχι το σήμερα. Θα επιλέγει ένας ικανός προπονητής που θα του δοθεί ο χρόνος να δουλέψει, θα γίνει σαφές πως η προσπάθεια ξεκινάει από την αρχή, άρα δεν καιγόμαστε για μετάλλιο «εδώ και τώρα» και ταυτόχρονα θα επιλεγεί μια «μαγιά» παικτών που θα συνδυάζουν την εμπειρία, τη «δίψα» και τη φρεσκάδα.

Οποιοι από την παλιά «φουρνιά» δεν είναι στο πλάνο θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με τον δέοντα σεβασμό, ενώ αυτοί που θα παραμείνουν θα είναι οι φυσικοί ηγέτες που θα καθοδηγήσουν τους νέους στο μονοπάτι τρων επιτυχιών, αφού πρώτα «μπολιάσουν» τους πάντες με τη νοοτροπία της εθνικής ομάδας που τόσα χρόνια οδηγεί στα μετάλλια. Είτε αυτό γίνει το 2014, είτε το 2015, η ουσία είναι πώς θα γίνει και καλύτερα να το ξεκινήσουμε μια ώρα αρχύτερα, ώστε το «δέσιμο» και η προσαρμογή να γίνει γρηγορότερα...

Για τον προπονητή την έχω καταθέσει την άποψή μου. Ο Τρινκιέρι φέρει τη μεγάλη ευθύνη για ό,τι συνέβη στο Ευρωμπάσκετ, αλλά δεν είναι ο μόνος. Τάσσομαι υπέρ της αλλαγής, εφόσον υπάρχει προπονητής από το πάνω ράφι, ικανός να υπηρετήσει το μοντέλο του restart.

Αν για τον οποιονδήποτε λόγο δεν υπάρξει, τότε θα ήμουν υπέρ της παραμονής του, εφόσον έπαιρνε την ομάδα «εν λευκώ», δεν έκανε συμβιβασμούς στις επιλογές του και αποφάσιζε να υπρετήσει τις ιδέες του κι όχι κάτι ενδιάμεσο προκειμένου να 'ναι όλοι ευχαριστημένοι...

Πηγή: Goal

Εθνική Ελλάδας Μπάσκετ SPORTS