Και  είναι  καλό τις κρίσιμες αυτές στιγμές που  η γλώσσα πολλών τρέχει αφήνοντας το μυαλό μίλια πίσω, οι πρωταγωνιστές να τοποθεντούνται οι ίδιοι.  Μπορεί να μην φορά το περιβραχιόνιο ο Σπανούλης μπορεί θεσμικά να μην είναι ο αρχηγός της Εθνικής , αφού η τιμή ανήκει στον Φώτση αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει στο πρόσωπο του τον ρόλο του φυσικού ηγέτη της ομάδας  ή αν θέλετε ενός εξ' αυτών. 

Και ο Φώτσης να μιλούσε τα ίδια θα έλεγε. Ολοι οι παίκτες αν αποφάσιζαν να τοποθετηθούν μετα την απογοητευτική παρουσία της Εθνικής στην Σλοβενία, οι δηλώσεις τους θα έμοιαζαν με ψαλμό χορωδίας. Ένα στόμα μια φωνή!

Μου φτάνει και μου περισσεύει αυτές τις δύσκολες ώρες , αυτές τις φορτισμένες στιγμές η δημόσια τοποθέτηση του Σπανούλη. Η γεμάτη ειλικρίνια δήλωση του περί αποτυχίας. Η στάση του που εκφράζει την στάση όλων των παικτών να μην παίξουν δηλαδή  κρυφτούλι να μην αρχίσουν να κλαίγονται ψάχνοντας δικαιολογίες , να επαναλάβει  όσες φορές χρειάζεται για να πιστέψει και ο πλέον άπιστος Θωμάς ότι η Εθνική έμεινε αδικαιολόγητα μακριά από τις προσδοκίες που η ίδια με την ποιότητα της δημιούργησε. 

Και δεν ήταν μόνο η παραδοχή της αποτυχίας. Σιγά να μπορούσαν να κρυφτούν μετά από ένα τέτοιο στραπάτσο θα ισχυριστεί κάποιος που θέλει να πιστεύει ότι η δήλωση περί αποτυχίας αποτελούσε μονόδρομο τόσο για τον Σπανούλη όσο και για κάθε παίκτη του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Η ανάληψη ευθυνών είναι που δίνει βαρύτητα στις τοποθετήσεις του Kill Bill. Ναι οι ευθύνες είναι δικές μας κυρίως δικές μας και τις αναλαμβάνουμε στο ακέραιο. 

Εντάξει όσο και αν για ορισμένους...προχωρημένους οι παίκτες αυτή την συμπεριφορά και νοοτροπία οφείλουν να υιοθετούν , δεν νομίζω ότι συναντάμε ιδιαίτερα σε ομαδικά αθλήματα τέτοιες συμπεριφορές. Το αυτονόητο λοιπόν περισσεύει ! Αντίθετα είναι πολλοί αυτοί που ψάχνουν στον κήπο των δικαιολογιων αν φύτρωσε καμία καινούργια ρίζα για να θρέψουν την ματαιοδοξία τους. Και αν δεν βρουν κάτι εύκαιρο για κατανάλωση η ράτσα των δημοσιογράφων που τους κυνηγά χωρίς οίκτο  με σκοπό να τους μειώσει είναι πάντα ψηλά στην λίστα των προτιμήσεων τους. 

Εδώ όμως  έχουμε να κάνουμε με άλλο επίπεδο. Οι παίκτες αναλαμβάνουν την ευθύνη, σηκώνουν τον σταυρό στον δικό τους ώμο κια προχωράνε. Θέλουν να ψάξουν να βρουν τι έφταιξε. Τι δεν πήγε καλά στην χημεία της ομάδας, την αγωνιστική χημεία, πως χάθηκε η συνοχή που είχαμε στα πρώτα παιχνίδια, γιατί δεν βγάλαμε την ενέργεια που μπορούσαμε γιατί παρουσιάσαμε τόσα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση μας , συνολικά αλλά κια ατομικά.

Θέλουν να το ψάξουν, θέλουν να σκεφτούν, θέλουν να το αναλύσουν , ψύχραιμα και νηφάλια , χωρίς εντάσεις αλλά και χωρίς υπεκφυγές, γιατί αυτή την ομάδα την θεωρούν και καλά κάνουν δική τους όλο δική τους και ξέρουν ότι μόνο από την σύνθεση και όχι από την αποσύνθεση που προκαλόυν οι κραυγές και οι εν θερμώ αποφάσεις η επόμενες μέρες θα έχουν και πάλι κάτι πραγματικά μεγάλο για την Εθνική μας να μας διηγηθούν. 

Θέλουν να ηρεμήσουν και να σκεφτούν που και πως έγιναν τα λάθη.  Ας το σεβαστούμε όπως χρόνια μας σέβονται και αυτοί κοιτώντας μας κατάματα χωρίς διάθεση να κρυφτούν. 

Με αυτή την νοοτροπία και αυτές τις συμπεριφορές ειλικρινά καθόλου δεν ανησυχώ. Σύντομα και πάλι θα πετάμε, μαζί τους από χαρά!!!

Πηγή: Superbasket.gr

Εθνική Ελλάδας Μπάσκετ SPORTS