Είναι η τέταρτη διοργάνωση που η επίσημη αγαπημένη αποτυγχάνει, με τις τρεις από αυτές να συνιστούν παταγώδη αποτυχία χωρίς καμία αμφιβολία. Μουντομπάσκετ 2010, Ευρωμπάσκετ 2011 (άντε ας πούμε ότι εκεί κάπως διασωθήκαμε), προ-ολυμπιακό τουρνουά 2012, Ευρωμπάσκετ 2013. Σε αυτές τις διοργανώσεις πήγαμε με ξένους και Έλληνες προπονητές, με διαφορετικούς παίκτες που κατά καιρούς δέχθηκαν την πέτρα του αναθέματος.
Χωρίς αμφιβολία, για το κάζο της Σλοβενίας μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει ο προπονητής Αντρέα Τρινκιέρι, ο οποίος στη διαχείριση των κρίσιμων αναμετρήσεων τα έκανε θάλασσα, βυθιζόμενος στα άπειρα μποφόρ των επιλογών του. Τελικά η επιλογή με τα τρία γκαρντ και τον Καββαδά δεύτερο ψηλό τον έριξε στα βράχια, αλλά δεν ήταν μόνο αυτή. Το κακό όμως είναι ότι και χωρίς τον Ιταλό, ο (ας πούμε) Έλληνας προπονητής δεν θα είχε και πολύ περισσότερες λύσεις. Όταν η Ομοσπονδία έχει αφήσει τους παίκτες να θεωρούν την εθνική ομάδα πάρεργο και την έχουν κάνει «μπάτε σκύλοι αλέστε» τότε ούτε ο ίδιος ο Κόπερφιλντ δεν θα μπορούσε να διαμορφώσει ένα κανονικό σύνολο. Δεν θα άλλαζε την ιστορία ο Κατσίβελης, ούτε ο Ξανθόπουλος, ούτε ο οποιοσδήποτε άλλος κοντός, όταν ο κύριος Καλάθης είχε το περιθώριο να κάτσει σπίτι του. Δεν θα έκανε τη διαφορά ο Βουγιούκας, όταν ο Σχορτσανίτης αναίμακτα κάθισε σπίτι του λόγω «τραυματισμού». Για να μην πάμε πιο πίσω και την χοντρύνουμε τη συζήτηση.
Ναι, ο Ιταλός είναι ανεπαρκέστατος για την εθνική μας ομάδα. Ναι, κατά τη διάρκεια των αναμετρήσεων δεν κατάλαβε ούτε ο ίδιος τι διάολο παίζαμε και σε τι ροτέισον πήγαινε. Όμως, θα ήθελα πάρα πολύ να μας απαντήσει αν δέχθηκε παρεμβάσεις στην δωδεκάδα. Ποιούς ήθελε να κόψει και γιατί τελικώς δεν τους έκοψε; Ποιός, γιατί και εάν του έβαλε οποιονδήποτε περιορισμό; Πόσο οχυρωμένη πήγε η εθνική ομάδα στη Σλοβενία; Μήπως επαναλήφθηκαν λάθη του περυσινού προ-ολυμπιακού. Ο Τρινικιέρι φταίει όσο έφταιξε κι ο Ζούρος. Οι συγκεκριμένοι παίκτες φταίνε όσο έφταιξαν κι οι προηγούμενοι. Πολύ! Διότι μόνο με τον αθλητικό εγωϊσμό από την Φινλανδία ΔΕΝ χάνεις. Και τελικώς αυτή την ήττα πληρώσαμε. Το Κόπερ μας απέκλεισε από την οκτάδα. Όχι ότι με αυτά τα χάλια θα πηγαίναμε πολύ πιο μακριά. Όλοι μας περίμεναν στη γωνία, γιατί είχαμε προκαλέσει με τον τρόπο που (διοικητικά) συμπεριφερόμασταν.
Ομολογώ ότι αδυνατώ να βάλω στη σειρά τα ακριβή αίτια τούτη την ώρα. Είμαι όμως απολύτως σίγουρος ότι η αλλαγή προπονητή δεν φτάνει για να αλλάξει η εικόνα μας και να επιστρέψουμε στα γνώριμα μονοπάτια επιτυχιών. Άντε και έδωσαν την ομάδα στον Μίσσα (λέω τώρα... τυχαία). Τα ίδια και χειρότερα θα αντιμετωπίσει. Άρα...
Πρέπει να αλλάξουν όλα.
1) Νέοι παράγοντες με φρέσκιες ιδέες να συνδράμουν στη (δικαίως) διοικητική αυθεντία του Γιώργου Βασιλακόπουλου που οφείλει να τους ανοίξει την πόρτα.
2) Έλληνας προπονητής για να μας πονέσει και να παίξει το μπάσκετ της δικής μας σχολής, όσο μη γοητευτικό κι αν είναι.
3) Η σκυτάλλη στα χέρια της νέας γενιάς. Λογικά Σπανούλης, Ζήσης, Φώτσης, ολοκληρώνουν σιγά-σιγά την τεράστια καριέρα τους. Πλέον, το λόγο πρέπει να έχουν η γενιά του '90 κι η παρέα του Αντετοκούμπο. Με υπομονή θα χτιστεί η επόμενη μέρα του ελληνικού μπάσκετ που έχει βάθος. Δεν θα γυρίσουμε στα μετάλλια αύριο το πρωϊ. Μεθαύριο όμως μπορούμε. Άλλωστε, και τώρα τα μούτρα μας φάγαμε.
Και κυρίως: ΟΥΔΕΙΣ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑ ΑΡΝΗΘΕΙ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ!
Ο κύκλος αυτής της ομάδας και αυτής της Ομοσπονδίας (με την υπάρχουσα σύνθεση) έκλεισε, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Δεν χάθηκε ο κόσμος επειδή αποτύχαμε. Δεν αλλάζει κάτι στο πόσο αγαπάμε, τιμούμε και σεβόμαστε ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΟΝΤΕΣ σε αυτή την ομάδα. Από τις ήττες μαθαίνεις. Θα είναι λάθος να περιοριστούμε στην τεχνική ανάλυση της αποτυχίας. Τα αίτια είναι πολύ βαθύτερα, όσο δραματικός κι αν είναι ο Αντρέα Τρινκιέρι. Που σε αυτό το τουρνουά ΗΤΑΝ!
Σ' ευχαριστώ για όσα μου 'χεις χαρίσει, αλλά ΟΛΑ πρέπει να αλλάξουν ΤΩΡΑ!
Πηγή: pamesports.gr