Λέγονται, αλλά δεν γίνονται!

Το ξεφούρνισε αμέσως μετά τον αγώνα με την Κροατία που σήμανε κιόλας το «τετέλεσται» της Εθνικής σε αυτό το καταραμένο Ευρωμπάσκετ, το επανέλαβε προχθές...

...αλλά, νισάφι πια, καλέ μου Αντρέα, με το ουκρανικό μοντέλο!

Μας έπρηξε, στ' αλήθεια, ο Τρινκιέρι με τις αλλεπάλληλες αναφορές του στον νέο κατευθυντήριο άξονα που τάχα πρέπει να ακολουθήσει η ελληνική ομάδα και αφού είπε το ποίημά του στα ελληνικά και στα ρωσικά, προφανώς θα το απαγγείλει και στα ιταλικά, όταν έρθει η ώρα να απολογηθεί και ενώπιον των συμπατριωτών του!

Αυτή πράγματι θα είναι η (τριπλή κιόλας) απολογία του Σωκράτη, τον οποίον, άλλωστε, θαύμαζε όπως έχει πει από μικρό παιδί και, ως εκ τούτου, θα γνωρίζει και εκείνη την ιστορία με το κώνειο!

Θα του πάει κιόλας φτηνά η δουλειά του Βασιλακόπουλου, διότι όπως μου έχει εκμυστηρευθεί ο ίδιος ο Τρινκέρι (αν και του αρέσει παρά πολύ να ασχολείται με τα κρασιά και έχει πάνω από 400 μπουκάλια στην οινοθήκη του), με το που πιει τρία ποτηράκια γίνεται λιάδα!

Για να επιστρέψω στο προκείμενο, στη συνέντευξη που έδωσε προς τη ρωσική εφημερίδα «Sport Express», ο (κατά δική του ομολογία συντετριμμένος) Τρινκιέρι δεν εξέθεσε μονάχα τον εαυτό του αλλά και τον Σπανούλη!

Είναι γνωστό τοις πάσι ότι οι πριμαντόνες μιας οποιασδήποτε ομάδας εκφράζουν την άποψή τους ακόμη κι όταν δεν ερωτηθούν από τους προπονητές ή τους διοικητικούς παράγοντες, πόσω μάλλον όταν τους το ζητήσουν!

Παρεμπιπτόντως, του Σπανούλη την άποψη την είχε ζητήσει εδώ και μήνες ο ίδιος ο Βασιλακόπουλος, μάλιστα οι δυο τους συναντήθηκαν και τα είπαν για πολλή ώρα.

Και ο προπονητής ασφαλώς έχει το δικαίωμα να ζητήσει τη γνώμη του παίκτη τον οποίον, προτού καν βάλει τη στολή εργασίας του, είχε ανακηρύξει όχι μονάχα σε φυσικό ηγέτη αλλά και σε... ιερή αγελάδα της Εθνικής!

Τον θυμάμαι από την πρώτη στιγμή που έλαβε το χρίσμα να του δίνει τα κλειδιά της ομάδας, να αναρωτιέται συχνά «μα τι μπορώ να πω εγώ για τον παίκτη που αναδείχθηκε τρεις φορές MVP της Ευρωλίγκα;», να τον επικαλείται ως παράδειγμα προς μίμηση προς τον Καλάθη («δεν γίνεται να σε δεχθώ αργότερα στην προετοιμασία, όταν ο Σπανούλης θα είναι από την αρχή παρών»)...

...και να τον συμπεριλαμβάνει στους Ελληνες που ξέρει κι η κουτσή... Μαρία, μαζί με τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Λεωνίδα, τον Αριστοτέλη, τον Σωκράτη και τον (Αντώνη) Σαμαρά!

Στην πρώτη απολογία του, μετά την κατραπακιά, ο Τρινκιέρι, εμμέσως πλην σαφώς παραδέχθηκε ότι το μεγάλο λάθος του ήταν ότι έβαλε τον Σπανούλη στον αγώνα με τη Φινλανδία κι ενώ εκείνη την ώρα δεν θέλησε να σχολιάσει την προτεραία δήλωση του αρχηγού του Ολυμπιακού ότι «η Εθνική χρειάζεται ξεσκαρτάρισμα», τώρα τον έβγαλε στη σέντρα!

«Είχα συζητήσει με τον Βασίλη για το ξεσκαρτάρισμα και τις αλλαγές που χρειάζονται και πιθανότατα κάποιοι παίκτες πρέπει να αποχωρήσουν» δήλωσε ο Τρινκιέρι σε μια δημόσια ομολογία η οποία αφήνει εκτεθειμένο (και) το πρωτοπαλίκαρό του στην Εθνική.

Οφείλω να επισημάνω -και όχι για να αποενοχοποιήσω τον τάδε ή τον δείνα- ότι αυτές οι εσωτερικές διεργασίες είναι μια παλιά ιστορία στην Εθνική, απλώς λόγω του κακού timing και της ρευστότητας των πραγμάτων «το σιγάν κρείττον εστί του λαλείν»!

Για να μην τον πάω τόσο πίσω τον φίλτατο Αντρέα, που έδειξε από την πρώτη στιγμή μια (ομολογουμένως αρεστή στους δημοσιογράφους) ροπή προς την παρλαπίπα, θα του υπενθυμίσω ένα πιο σύγχρονο απόφθεγμα που θα έπρεπε να αναγάγει σε στάση ζωής, στην παρούσα φάση...

Είναι αυτό που έλεγε ο συχωρεμένος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ότι «στην πολιτική (σ.σ.: και αλλαχού, συμπληρώνω εγώ) γίνονται πράγματα που δεν λέγονται και λέγονται πράγματα που δεν γίνονται»!

Δυστυχώς, προϊόντος του αμείλικτου χρόνου, αποδείχθηκε πως ο Τρινκιέρι έλεγε απλώς πράγματα που δεν έγιναν...

...και εύχομαι να μη γίνει ούτε αυτό το οποίο είπε για την ανάγκη υιοθέτησης του ουκρανικού μοντέλου!

Είμαστε που είμαστε ένας λαός χύμα στην ιδεολογία και στα πρότυπά μας, με αυτά που λέει ο Αντρέα θα υποστούμε το απόλυτο πολιτισμικό σοκ και το μόνο που θα απομένει πια -επειδή, διάβολε, δεν μπορούμε να αγοράσουμε τα μεγάλα ύψη και τα μεγάλα κορμιά των λεγάμενων- είναι να ζητήσουμε από τον (πρόεδρο της ουκρανικής ομοσπονδίας) Σάσα Βολκόφ να μας νοικιάσει τον Μάικ Φρατέλο!

Τον Φρατέλο μαζί με τα σύνεργα του μιζανπλί, του μπικουτί συν μια καλή βαφή μαλλιών για να ανταποκριθούμε και στις... κομμωτικές απαιτήσεις αυτού του μοντέλου!

Φαντάζομαι πως ένεκα της φιλίας μας ο πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού θα μας κάνει σκόντο στο νοίκι, αλλά πέρα από την πλάκα, η υπόθεση αυτή είναι πολύ σοβαρή, διότι ασφαλώς η Ελλάδα δεν είναι Φινλανδία για να αναζητεί μοντέλα μπασκετικής ανάπτυξης, που δεν είναι κιόλας συμβατά με τους σωματότυπους, την κουλτούρα, την παγιωμένη αντίληψή μας και τη σχολή που επιτέλους δημιουργήσαμε εδώ και μερικά χρόνια...

...οπότε θα ήταν χρησιμότερο αντί να νοικιάσουμε ή να αγοράσουμε το ουκρανικό μοντέλο, να ανακαινίσουμε το ελληνικό!

Πηγή: Goal