- Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε ξανακούσει ανάλογη περίπτωση με αθλητή, που στα 32 του, αφήνει την καριέρα του στην άκρη, για έναν χρόνο και μετά από έναν χρόνο, επιστρέφει για να αγωνιστεί στο ίδιο επίπεδο και με την ίδια ομάδα...

«Είπα να κάνω χρήση της γνωστής σαββατιάτικης εβραϊκής αργίας για έναν χρόνο, για ακαδημαϊκούς λόγους! Όλα αυτά τα χρόνια, επιστρέφοντας κάθε καλοκαίρι στο Λος Άντζελες για τις διακοπές μου, με βασάνιζε το γεγονός ότι είχα "στρώσει" μια καλή επαγγελματική καριέρα στο μπάσκετ, είχα βγάλει χρήματα και είχα κατακτήσει τίτλους, χωρίς να έχω πάρει το πτυχίο μου από το πανεπιστήμιο. Κάποια στιγμή, σύντομα, η επαγγελματική μου ενασχόληση με το άθλημα θα τελειώσει και στις Ηνωμένες Πολιτείες, αν δεν έχεις ένα επίσημο χαρτί στα χέρια σου που να επικυρώνει τις σπουδές σου, είναι πλέον δύσκολο να βρεις δουλειά, ανεξαρτήτως του κλάδου με τον οποίο θα ασχοληθείς... Έμαθα πολλά στη διάρκεια αυτής της χρονιάς, όσον αφορά στη ζωή μετά το μπάσκετ, αλλά παράλληλα - λόγω και του χαρακτήρα μου - δεν σταμάτησα να γυμνάζομαι και να διατηρούμαι σε φόρμα... Ήταν σαν να πήρα ένα διαφορετικό πρωτάθλημα...»

Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr