Η "φωτιά" έγινε μεγαλύτερη, όταν στο πλαίσιο της βράβευσής του στον "Τάφο του Ινδού" από τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, είπε ότι "είμαι θετικός". Ενα θέμα, που έχει προκύψει από αυτή την ιστορία, είναι τί θα γίνει στο μπάσκετ του Παναθηναϊκού, αν ο Γιαννακόπουλος μπει στο ποδόσφαιρο. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, ο συνδυασμός μπάσκετ-ποδόσφαιρο του Παναθηναϊκού απαιτεί πολλά χρήματα. Οχι ότι δεν τα έχει η οικογένεια, αλλά σε όλα τα πράγματα υπάρχουν και κάποια όρια. Μην ξεχνάμε εκτός των άλλων ότι ο φετινός Παναθηναϊκός στο μπάσκετ έχει το μεγαλύτερο μπάτζετ στην Ελλάδα και ένα από τα 3-4 μεγαλύτερα στην Ευρώπη. Ο Γιαννακόπουλος, δηλαδή, "μπαίνει μέσα" για τα καλά.
Η ουσία, πάντως, είναι (και η απάντηση σε αυτό, που με ρώτησαν πάρα πολλοί) ότι ο διοικητικός ηγέτης του "τριφυλλιού", αν μπει στο ποδόσφαιρο, δεν φεύγει από το μπάσκετ. Με μεγάλη δόση υπερβολής θα λέγαμε ότι ο Γιαννακόπουλος πιο πιθανό είναι να παρατήσει την ΒΙΑΝΕΞ παρά το μπάσκετ. Στο μπάσκετ μεγάλωσε, εκεί μεγαλούργησαν ο πατέρας του και ο θείος του, είναι η μεγάλη του αγάπη και βέβαια είναι πάνω από όλα "φόλα" Παναθηναϊκός.
Και για να μην ξεχνιόμαστε (γιατί στην Ελλάδα ξεχνάμε εύκολα και μέσα σε αυτούς, βέβαια, βάζουμε και τον εαυτό μας) πολλοί ήταν εκείνοι, που είχαν αμφισβητήσει, δεν είχαν δει με καθόλου καλό μάτι το ενδεχόμενο της ανάληψης της διοικητικής ηγεσίας του μπασκετικού Παναθηναϊκού από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Δεν μας επιτρέπει ο χώρος να αναφέρουμε τί έλεγαν για το ενδεχόμενο, που ο γιος του Παύλου Γιαννακόπουλου, θα έπαιρνε στα χέρια του το τμήμα μπάσκετ. Βεβαίως, βεβαίως, αυτοί, που τα έλεγαν ήταν Παναθηναϊκοί. Και μόνο Παναθηναϊκοί. Ενα χρόνο μετά, δεν τον αποθεώνουν μόνο για τα όσα έχει καταφέρει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα στο μπάσκετ (πρωτάθλημα και Κύπελλο κόντρα σε έναν Ολυμπιακό, που ήταν -και είναι- στα πάνω του), αλλά τον θέλουν, όχι σήμερα, αλλά...χθες και στην ΠΑΕ.
Και κλείνοντας να ξαναπούμε κάτι, που σε περίοδο κρίσης, ισχύει ακόμη περισσότερο: αν φύγει ο Γιαννακόπουλος από το μπάσκετ του Παναθηναϊκού, τον Παναθηναϊκό θα τον ψάχνεις, δεν ξέρω εγώ που. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Ολυμπιακό, αλλά και για τον Πανιώνιο (όχι τόσο για τις άλλες ομάδες). Στο μπάσκετ πρέπει να βάλεις το χεράκι στην τσεπούλα και αυτό είναι πάντα δύσκολο, αλλά είναι πολύ δυσκολότερο τη σημερινή εποχή. Οσο για αυτό, που λένε "ας φύγει ο ένας ή ο άλλος, θα βρεθεί κάποιος άλλος", είναι αστείο, μόνο και που ακούγεται. Βλέπουμε τους...άλλους, που έχουν βρεθεί π.χ. στο βόλλευ του Παναθηναϊκού.
Με τα λόγια χτίζεις αλώνια. Το καλό, όμως, (ή αν θέλετε το κακό) είναι ότι στον αθλητισμό (και όχι μόνο) χρειάζονται πάνω από όλα χρήματα. Που τα έχουν πολλοί, αλλά τα βάζουν λίγοι.
Πηγή: Superbasket.gr